Sole Survivor

Onderwerp: Sole Survivor di 15 dec 2015 - 21:46

De kitten plofte met een zucht neer in het nest waar ze met haar moeder en haar siblings elke nacht in sliep. Nou ja, zonder Greykit dan. Haar broertje leed aan greencough en ze mocht hem niet eens opzoeken, anders zou zij het misschien ook krijgen. Ergens wilde ze alsnog stiekem naar Grey toegaan, ze moest weten hoe het met hem was, maar haar moeder hield streng zicht op haar. Sinds de dood van haar vader was Snowynight aanzienlijk somberder geworden, en vertoefde ze meestal in haar nest. Het begon buiten kouder worden, en de grijze kitten rilde. Iets vertelde haar dat alles voorlopig nog niet beter zou gaan worden.

Onderwerp: Re: Sole Survivor di 22 dec 2015 - 21:59

Door een plotselinge *bonk* in haar nest werd ze uit haar diepe, maar snoezelige slaap gehaald. Met een vacht omhoog gesprongen door irritatie hief ze haar kopje op, het enige wat ze door vermoeidheid nu even kon optillen en zag dat de dader haar zusje Bitterkit was geweest. "Doe eens rustig.." bromde ze zachtjes, met nog steeds haar hoge kittenstemmetje en drukte zich wat dichter tegen haar moeder aan. Het was dan misschien nog geen normale tijd om te slapen, maar Reed deed toch wat haar leuk leek.
Toch leek Starclan haar nog steeds te willen plagen, want ze kreeg haar wel gewenste slaap niet meer terug. Misschien was dat hun manier om haar geïnteresseerd te krijgen in adermands zaken of wat dan ook.. "Wat is er?" vroeg ze, half overeind komend, maar wel leunend tegen haar moeder aan. Natuurlijk had ze de zucht wel gehoord, maar zoals altijd probeerde ze andermans problemen te vermijden, want met helpen bereikte ze toch niets.

Onderwerp: Re: Sole Survivor wo 23 dec 2015 - 21:28

Zodra ze zat, hoorde ze het knorrige gebrom van haar zusje alweer. Iets zei haar om Reed een flinke trap te geven met haar achterpoot, maar dat liet ze maar even achterwege. Ze was nou eenmaal netjes opgevoed en koesterde haar manieren, dus kreeg Reed vandaag nog geen poot in haar gezicht. De temperatuur van de grijze kitten trok alweer bij door de warmte die haar moeder haar bracht, maar door het piekeren dat haar nacht na nacht wakker hield, was het toch moeilijk om de slaap te kunnen vatten. "Wat is er?" hoorde ze haar zus toen vragen. Bitter draaide haar kop even bij zodat ze Reed rechtstreeks aan kon kijken. Vervolgens haalde de grijze kitten haar schouders op. "Slecht voorgevoel," mompelde ze. Ze wist niet waarom, maar ze had het gevoel dat er iets goed mis zou gaan in de Clan. Thrushdive zou in ieder geval niet de laatste zijn voor wie ze een Vigil zouden moeten houden.

Onderwerp: Re: Sole Survivor di 29 dec 2015 - 21:04

Haar zusje draaide haar kopje naar haar om en zonder enige moeite behield Reedkit oogcontact. Haar groene kijkers hielden een glans van oninteresse en ze knipperde keer langzaam, om aan te tonen dat hier liever niet te veel tijd aan verdeed. Als ze wilde uitgroeien tot de sterkste warrior moest ze namelijk wel genoeg slaap krijgen. "Slecht voorgevoel," antwoordde Bitterkit op zo'n murmeltoon. Reedkit snoof zachtjes, omdat ze dat gemompel altijd als een zwakte zag en kwam wat beter overeind, zodat ze een nog arrogantere houding kon aannemen. "Waarover?" vroeg ze sceptisch met een frons en liet haar gevlekte kopje iet wat schuin hangen.

Onderwerp: Re: Sole Survivor zo 3 jan 2016 - 16:38

Reed keek allesbehalve geïnteresseerd uit, dus vroeg Bitter zich af waarom ze haar gedachten met deze kattin moest gaan delen. Ook al was het haar zus, meestal voelde ze alsof ze met een vreemde zat te praten. Toen haar zusje zichzelf omhoog duwde, spiegelde Bitter deze beweging. Ze mocht dan ingetogen zijn, bang was ze zeker niet. Vooral niet voor haar jongere zusje. Breed was Bitter helemaal niet, maar haar lengte had ze wel mee. Reed vroeg vervolgens alsnog vanwaar dit voorgevoel kwam, maar antwoord daarop had Bitter ook niet. "Over onze Clan," vervolgde de poes toen maar. Er waren al genoeg slechte dingen gebeurd, en Bitter ging er niet vanuit dat dat zou gaan stoppen.

Onderwerp: Re: Sole Survivor