12
Actief
| |
|  Onderwerp: Rise (Pokemon Fanfictie)  do 10 maa 2016 - 13:54 | |
| Hey, ik schrijf een pokémon fanfictie op een manier van de middeleeuwen dus ik hoop dat jullie gestresseerd zijn. - Inleiding:
"Het was ochtend, mijn herinneringen waren sterk. Het gevecht van de Night dashers tegen de Bright light, ik was een Night dasher. Mijn lichaam rilde door de spanning, mijn eerste gevecht! Ik had me al een hele dag voorbereid, ik wapperde met mijn vleugels. Alleen die zelfde dag was ook de ergste, wij hadden gehoopt dat we zouden gaan winnen zoals we elke keer bijna deden. Alleen deze keer was het een bloed pat geworden en was ik weg gerent voor mijn angst, ik was bang. Die dag werd ik nog achterna gezeten door een Charizard, ik was weg gerent en het was me gelukt. Ik leefde nog maar mijn lichaam was dood op, bloed droop van mijn aderen af. De pijn die door mijn lichaam heen stroomde, ik voelde steeds mijn hart een sprong maken bij elk geluid."
Donkere dagen waren net voor de boeg geweest, mijn poten leken van mijn lichaam af te vallen. Ik tuurde in het rond, nog steeds was ik zo verdwaald in een afgelegen bos. Bloed volgde me, het gevecht van gisteren was zwaar. Ik vluchtte, ik voelde een pijn streek in mijn lichaam. Ik rilden, 3 hele volle dagen in oorlog. Ik hupte veder, ik wapperde een beetje met mijn vleugels. Ik voelde hoe mijn vermoeidheid steeds weer terug kwam, ik hoorde geritsel achter me. Vlug wilde ik veder huppen, mijn poten leken gevangen door de modder. Het was donker, het was nacht. Ik voelde het doek rond mijn nek mee waaien met de wind, mijn hart klopten. Ik probeerde te wapperen met mijn vleugels maar ik voelde de pijn streek weer, ik kon mijn vleugels niet eens bewegen. Ik probeerde me uit de modder te halen, ook mijn poten deden pijn. Ik besloot dus niet meer om te vluchten en dus te vechten voor wat er op mijn pat zou komen, ik moest maar hoop hebben dat ik dit gevecht wel kon winnen. Bloed stroomde mijn lichaam af, steeds kwam het geluid dichter en dichter op me af. Het kwam uit de bosjes en het sprong op me af, ik zag hoe een flametrower op me werd afgevuurd. Uit angst lukte het me om mezelf uit de modder te trekken, geen enkele pokemon mocht overleven dat waren de regels. Ik had de aanval ontweken, alleen landde pijnlijk op mijn doorgezakte poten.
WIP |
|
