Different discover

Hij was moe, erg moe. Nogsteeds bleef het sneeuwen en het was nu al weer donker. Je kon duidelijk opmerken dat het een vroege winter was. Veel te vroeg als je het aan hem vroeg. Vandaar dat zijn vuurrode vacht overeind stond tegen de kou. Zijn kussentjes prikten onder het grind en een sneeuwvlokje viel naar beneden waardoor het vervolgens op zijn neus belandde. Zijn groene ogen keken versteld naar het koude vlokjes. Verbaasd likte de jonge Apprentice het met een snelle beweging van zijn snuit af. Flamepaw ontdekte pas hij dit nog nooit gezien had. Al deed het best wel pijn aan zijn spieren door de kou. Maar dit was geweldig! Totaal weg van zijn daden sprong de rode tabby een hoopje sneeuw in. Zijn grasgroene ogen gericht alsof het zijn prooi was. Hij liet een plezierige lach horen. Dit was veel leuker dan jagen.

- Lurkingshade first

Het had een rustige, simpele jacht kunnen zijn... Tot hij het allemaal moest verstoren. Gelach had een muis weg gejaagd, waardoor de al niet zo geamuseerde warrior met een stevige tred richting het gelach liep. Hij schoot het terrein over en hield halt voor de vuurrode kater, die duidelijk genoot van de sneeuw. Dat was allemaal heel leuk hoor, maar er waren katten die ook wilden werken weet je wel, gewoon de dingen doen die er waren te doen en niet als een bende kits wilde zijn... Spelend in die stomme sneeuw die al die stomme prooien wegjoeg in dit stomme clangebied... Stom leven... Ugh. "Hey!" zei hij met luyide stem. De kleine kater kwam dichter en rukte met een stevige slag de apprentice uit de sneeuw. "Wat denk jij te doen? Terug aan het werk en wel nu!" Zijn stem klonk eentonig en neutraal, net zoals zijn gezicht ook uitstraalde. God, stom beest.

Hij siste vijandig toen iets ruw hem uit de grond trok. "Zeg wat moest dat?!" grauwde hij. Hebben katten hier geen geduld geleerd? "Wat denk jij te doen?" Zijn groene ogen keken in dat van een zwartwitte kater. Vast net een Warrior. Pff, amateur. "Ehm, in de sneeuw spelen?" mauwde hij nogal vragend. Jeetje, dat kon hij toch wel zien? "Terug aan het werk en wel nu!" Eerlijk gezegd zou de jonge Apprentice de regel dat het wordt van een Warrior een plicht was volgen. Maar Flame pikte dit niet. Hij mocht hem wel commanderen. Maar voor hem was het geen lol het haasje en de jager te spelen. Vandaar dat de rode kater zijn ogen tot spleetjes versmalde. "Hoor wie het zegt", mompelde hij half sarcastisch. "Dat iemand jou heeft gepist mag je tegen een steen aantimmeren. Maar mij laat je met rust. Wie denk je wel wie je bent, 'Lurkingstar'?" siste hij voordat hij respectloos zijn rug de richting van de andere kater toe draaide. Mocht hij lekker maar straf krijgen. De jonge kater zelf gaf toe dat hij nogal snel op zijn treetjes getrapt werd. Maar daar kon hij er niks aan doen. Het was de natuur. En deze kater mocht lekker boos worden. Als hij hem sloeg. Dan kon Flamepaw lekker met een verhaaltje naar Shrewstar of Innerghost gaan.