∆ Go make yourself some friends or you'll be lonely. [Verwonden]

If you are going to walk on thin ice, you might as well dance.

Haar klauwen gingen over Claw's poot en er verscheen een kleine grijns op haar gelaat. Hoewel het natuurlijk nooit in verhouding stond met wat Claw haar zus had aangedaan, was het iets. Hij had op zijn minst haar klauwen gevoeld. Ze negeerde dan ook haar mentor die haar terug probeerde te roepen en spande haar spieren aan voor een nieuwe aanval toen Applenose en Zealspark al op de kater doken. Die leek er na een paar klappen al genoeg van te hebben en meldde dat het wel weer genoeg was geweest. "Lafaard," spuwde ze hem na, met een nog altijd opgezette vacht. De adrenaline die door haar lijf had gegierd begon echter al wat af te nemen, waardoor ze de halen in haar flank voelde. Het bloed sijpelde door haar dikke pels, maar het leek erger dan het was. Hoewel ze niet naar hem had geluisterd was ze dankbaar dat Zealspark zich in het gevecht had gemend. Haar vriend liet tenminste niet over zich heen lopen, zelfs met zijn nog helende wonden. Firepaw richtte haar aandacht op Mistpaw en snelde naar haar zusje toe. "Jayfeather, waar is Jayfeather?" sprak ze hardop terwijl ze om zich heen keek.

F I R E P A W

Mistpaw keek geschrokken naar de katten die het voor haar opnamen en op de leider van de Bloodclan doken. Zij zou nooit zo zijn. Ze had zich niet eens kunnen verdedigen tegen Claw. Claw stopte zelf het gevecht, waarschijnlijk omdat hij wist dat hij verloor. Ookal waren er genoeg Bloodclan katten die voor hem in het vuur sprongen, zij waren altijd sterker. Mistpaw was blij dat het voorbij was. Firepaw kwam haar kant op. "Jayfeather, waar is Jayfeather?" riep haar rosse zusje uit. "Ik kan niks zien Fire.. ik zie niks met mijn linkeroog!" klonk haar stem zacht, maar in paniek. Ze wist niet goed wat ze hiermee moest. Ze wist wel welke kruiden ze kon gebruiken, maar als het bij jezelf gebeurde vergat je toch opeens alles. Alles wat ze ooit geleerd had was even weg. Een blackout. "Is het erg?" vroeg ze aan Firepaw terwijl ze haar poot bij haar gewonde oog weghaalde. Er waren krassen te zien, haar oog was ook geraakt door de nagels van Claw en bloed zat rond haar oogkas. Niet een super prettig gezicht.

If you are going to walk on thin ice, you might as well dance.

Mistpaw was duidelijk in paniek en ze kon haar dat niet kwalijk nemen. Ook al was ze een medicine cat apprentice, die aanval moest traumatisch zijn en bovendien moest ze zich door de pijn heen bijten. De rosse apprentice hoopte dat Jayfeather snel zou verschijnen, want haar kennis van wonden was miniem. "Sssh, rustig Mistpaw, Jayfeather komt er zo wel aan," probeerde ze haar zusje gerust te stellen. Het zou beter zijn als ze wat kalmeerde. Haar eigen hart bonkte ook nog altijd op een versneld ritme in haar borstkas. De adrenaline voor het gevecht was misschien weg, ze stond nog steeds stijf van de zenuwen. Toen Mistpaw haar oog liet zien en vroeg of het erg was hield Firepaw haar adem even in. Ze was wel wat gewend, maar dit was Mistpaw. Er was bloed, veel bloed, en krassen. Ze vroeg zich af of het oog nog wel zou herstellen, maar dat sprak ze niet hardop uit. "Het ziet er niet prettig uit, maar Jayfeather gaat je oplappen!" zei ze, deels om zichzelf ervan te overtuigen dat het wel goed zou komen.

F I R E P A W