Never again

Met een verveeld gezicht staarde hij naar het dode konijn. Hij was zo... verveeld... dat het geen naam had. Hij zuchtte even en rolde met zijn ogen waarna hij de prooi optilde en het maar naar de prooistapel toste. Hij haatte het hier. Katten waren ziek en... Ugh... Het was gewoon verschrikkelijk. Als er één iets was waar hij wel bang voor was dan was het... Dit... Zieke katten... Het toppunt van deze periode zou Ace's vraag zijn naar hulp van hém. Hij die tussen de zieke katten zou werken. Hij zou de kater zijn ogen uitkrabben... Echt hij zweerde het, Die gast was irritant en gewoon... Ugh... Hij sloeg even een poot in zijn gezicht... Please... Gewoon... Nee... Ugh...

{Steamkit}

Het rosse poesje trippelde door het kamp op zoek naar katten die ze kon helpen of gewoon interessante dingen, want ze verveelde zich dood! Haar groene ogen bleven hangen op een zwarte kater die wat op prooi op de prooistapel ging leggen, misschien kon ze hem helpen. Hij ging waarschijnlijk nog wel even in het kamp blijven. Steam snelde naar hem toe, als ze het juist had was deze kater Lurkingshade. Verwonderend bekeek ze hem, hij was al warrior en dat ging ze ooit ook worden. Beter nog, zij zou de beste warrior ooit worden! "Hallo," mauwde ze hem vrolijk toe,"Wat doe je? Ik ben Steamkit," vervolgde ze met een reusachtige glimlach. ze bekeek de kater wat beter en miauwde toen enthousiast: "Kan ik je misschien helpen? Ik heb toch niets te doen en jij heel veel want jij bent een warrior hé?" Steam keek de kater met grote ogen aan, ze vond het altijd leuk om met warriors te praten, ze waren zo serieus en dat vond ze best grappig.

En toen kwam er een kit. Oh... Great, wat een joy... Nog iets dat zijn leven nog wat meer kon gaan irriteren. Hij stond te springen om der te verwelkomen hoor! Nee... Gwn... nee... "Hallo," Vrolijk... Hij haatte vrolijk... Ugh... "Wat doe je? Ik ben Steamkit," Good... for... You... Agh... Jezus... Stop met zo ubervrolijk te zijn... Het verpeste zijn prachtige humeur alleen nog maar meer... "Kan ik je misschien helpen? Ik heb toch niets te doen en jij heel veel want jij bent een warrior hé?" Helpen? Wat... Leek hij misschien op een... Zwakkeling? Wat... Hij keek haar even aan met zijn emotieloze ogen en trok even een wenkbrauw op. "Ik kan gerust alles zelf doen," zei hij bot. "Lijk ik misschien op een zwakkeling?" zei hij even op een neutrale toon. "Het enigste nuttige wat jij kan doen is een zo min mogelijk last zijn voor de clan," zo, dat was de waarheid.

"Ik kan gerust alles zelf doen," zei de kater bot, hoe durfde hij! Zo onbeschoft, maar zo snel zo ze het niet opgeven hoor! "Lijk ik misschien op een zwakkeling? Het enigste nuttige wat jij kan doen is een zo min mogelijk last zijn voor de clan," vervolgde Lurkingshade op neutrale toon. Hooghartig keek Steam hem aan terwijl ze verontwaardigd mauwde : "Maar, iedereen kan altijd iets doen?" Ze keek de kater strak aan, dat was helemaal niet aardig! Hoe durfde hij zoiets te zeggen! "I- ik zou de clan nooit tot last zijn," mauwde het poesje zacht, dat was gewoon een domme gedachte van de norse kater. Ze kreeg stilaan het gevoel dat niet alle warriors zo leuk waren als ze had gedacht, maar zij zou een geweldige warrior worden! Veel beter dan degene voor haar neus!

Ze keek hem hooghartig aan... Nou, goed voor haar dan. Ugh... "Maar, iedereen kan altijd iets doen?" Klonk er verontwaardig. Nee, dat was incorrect. Sommige waren nu eenmaal niet in staat iets te doen. Dat moesten kits nu eenmaal ook inzien, hoe moeilijk het voor hen ook was. "I- ik zou de clan nooit tot last zijn," Klonk er zacht en hij zuchtte even zachtjes. "Tja, ik zeg alleen maar wat je nu bent voor de clan, ik zeg niet dat je altijd een last zal zijn," klonk er op een emotieloze toon. "Als je goed genoeg werkt en sterk genoeg word kan je misschien wel nuttig zijn voor de clan... Misschien eh..." Hij zuchtte even. "Het enigste wat je nu kan doen is gewoon niet ziek worden... Of gewoon niet gewond raken, geen grotere last zijn dan dat je al bent..." ze was een kit, natuurlijk was ze een last, dat waren alle kittens.

"Tja, ik zeg alleen maar wat je nu bent voor de clan, ik zeg niet dat je altijd een last zal zijn. Als je goed genoeg werkt en sterk genoeg word kan je misschien wel nuttig zijn voor de clan... Misschien eh... Het enigste wat je nu kan doen is gewoon niet ziek worden... Of gewoon niet gewond raken, geen grotere last zijn dan dat je al bent..." zuchtte hij. Gekwetst keek ze hem aan en miauwde zacht: "Be- bedoel je dat alle kittens een last zijn?" nee dat kan niet! Hield ze zichzelf voor, dat was gewoon onmogelijk! " Ik geloof je niet!" klonk er boos, "Ik ben geen last!" En dat zou ze bewijzen, ze zou alles doen om deze kater te bewijzen dat ze geen last was! "En dat zul je nog wel zien," vervolgde ze gedecideerd.

Ze was gekwetst, oh nee, boehoe, janken. "Be- bedoel je dat alle kittens een last zijn?" Hij knikte zonder dan maar ook een uitdrukking op zijn gezicht te veranderen. Yeah, ze waren er enkel om uit te groeien tot een veel nuttiger iets.Voor nu waren ze een last en iedereen wist dat. " Ik geloof je niet!" zei ze, nou geloof hem dan niet eh. "Ik ben geen last!" Oh applausje hoor... Ugh... "En dat zul je nog wel zien," Hij zuchtte en haalde even diep adem waarna hij haar strak aankeek met zijn ijskoude ogen. "Luister, kitten, jij bent nu een last en als je je best doet word je misschien een goede warrior en dan ben je geen last meer, einde verhaal," zei hij even rustig op zijn gebruikelijke emotieloze manier.