Sorry won't work. But I can't stay fighting [CLAW]

Semnil liep door het camp en hoopte zich zo stil mogelijk naar haar plekje te krijgen. Ze zou snel een nieuwe mentor krijgen. Waar ze bovenal geen zin in had. Maar met iemand praten die haar zou zeggen het zielig te vinden had ze eigenlijk nog minder zin in. Dus vermeed ze zo veel mogelijk andere katten. Toch slaagde ze erin niet oplettend tegen iemand aan te lopen. "Sorry." zei ze terwijl ze doorliep maar zou waarschijnlijk tegengehouden worden toen ze realiseerde tegen wie ze aan had gelopen.

Hij knaagde het laatste beetje vlees van de botten van een konijn die een ThunderClan warrior voor hem gevangen had. Hij had de prooi meegenomen om deze in het BloodClan kamp op te kunnen eten. Hij schoof de botjes van hem af en likte zijn poten schoon waar nog wat restjes bloed op zaten. Even gleden zijn gedachten naar Howl en haar steeds dikker wordende buik. Hij kon er echt niet meer omheen dat hij opnieuw vader zou worden en eigenlijk was hij daar helemaal niet blij mee. Nog meer katten die anderen konden gebruiken om hem klein te krijgen, want hij wist dat hij een zwak voor ze zou krijgen net als hij voor Yu, Cobra en Cloud had. Zijn drie kinderen met allemaal hun eigen karakter. Hij zou het nooit aan zichzelf toegeven maar hij hield van alle drie. Hij werd ruw uit zijn overpeinzingen gehaald toen Semnil tegen hem opknalde. Chagrijnig keek hij om naar de jonge poes die door probeerde te lopen, maar hij handelde al. Hij sloeg zijn grote rechterklauw onder haar poten door om haar onderuit te halen, tenminste dat was de bedoeling.

Ze voelde een grote zwarte poot tegen haar poot maar haalde deze snel weg. Het was trouwens meteen de poot waar diezelfde kat al zijn klauw in had gezet. "Het doet nog steeds pijn." zei ze gedempt terwijl ze naar de zwarte leider keek. Ze had nu een nieuwe mentor. Al was dit haar eigen schuld was ze nog wel boos op haar leider. Maar kon zich niet boos houden.

Hij snoof kort terwijl hij haar strak aanstaarde. “Dat kan wel zo zijn, maar het geeft je nog niet het recht om snel door te lopen.” Semnil had hem behoorlijk chagrijnig gemaakt met het feit dat hij haar weer young one had moeten maken. Ze had heel wat te bewijzen dat ze het wel waard was om een member te worden. Hij hoopte in ieder geval dat hij die grote bek een beetje had kunnen dimmen, want ze moest respect hebben voor hem. Hij verwachtte respect van haar.

"Dat kan wel zo zijn, maar het geeft je nog niet het recht om snel door te lopen." Semnil zag een lichte boosheid opkomen. Maar ze wou geen gevecht. "Het spijt me zeer Claw." zei ze. "Ik hoorde dat Howl zwanger was." zei ze, ze probeerde een vriendelijke ondertoon in haar zin te stoppen, maar waarschijnlijk faalde ze daarin. Ze wou zich niet nog negatiever in de clan zetten. En het was haar een paar dagen gelukt om geen problemen te veroorzaken. En hoopte dat ze dit vol kon houden. "Gefeliciteerd" voegde ze er met een glimlach aan toe.

Toen ze opnieuw haar excuses aanbood besloot hij maar niet meer te reageren. Aan excuses had hij niets, ze moest zichzelf bewijzen. Maar waarschijnlijk wist ze dat zelf ook wel, dus hij ging het niet nogmaals herhalen. Toen ze over Howl begon trokken zijn snorharen wat erop duidde dat hij het er liever niet over wilde hebben. “Ja.” Zei hij alleen terwijl hij een tijdje wat afwezig langs haar heen staarde. Blijkbaar verspreidde dat bericht zich nogal snel, maar ja wat had hij dan verwacht? Toen vestigde zijn blik zich weer op die van haar.

"Ja" de Kater was afwezig vandaag. Of hij had gewoon echt geen zin in Semnil. Wat het waarschijnlijk was. "Ik zal gaan." zei Semnil. De zwarte kater keek haar aan. Ze wendde haar blik af.

Hij keek haar aan toen ze zei dat ze zou gaan. “Oké.” Zei hij kalm. Hij zou haar niet tegenhouden. Hij begreep de hint niet dat ze weg zou gaan voor hem, daar dacht hij niet eens aan. Als zij weg wilde gaan dan vond hij dat prima. Hij wilde het niet over zijn aankomende kittens hebben, hij probeerde er nog niet te veel bij stil te staan dat hij weer vader werd.

Semnil liep toen weg nadat Claw simpelweg Oke had gezegd. Niks van echte interesse. En zo was het maar beter. Hij haatte haar in elk geval niet zo veel meer. Hoopte ze.
[Ik denk dat het topic wel afgelopen is zo...]