Survive

Onderwerp: Survive di 22 dec 2015 - 20:31

Dovewing kwam met een mus tussen haar kaken het kamp binnen. Ze was in het donker al weggegaan om te jagen, zodat ze geen BloodClanners tegen zou komen - die lagen immers nog in hun nest, de verwaande katten - en zodat ze haar versgevangen prooi ook niet af hoefde te staan aan die stinkbeesten. De zon was pas net op toen ze terugkwam en er was dan ook nog bijna niemand wakker. Vlug trippelde ze de nursery in waarbij ze zich weer bij haar enigste kitten voegde, Lockedkit. Ze drukte haar snoet met een warm gevoel in haar buik van liefde tegen de kop van de jonge kitten aan. "Goeiemorgen, Locked." fluisterde ze waarna ze haar kitten rustig wakker porde en met een glimlach aankeek. "Kijk is wat mama gevangen heeft?" vervolgde ze toen zachtjes en knikte naar de mus. Locked was nog zo jong, maar opgroeien moest nu snel. "Wat zeg je ervan dat jij vandaag je eerste stukje prooi gaat opeten?" natuurlijk zou ze het wel eerst zelf voorkauwen, en één stukje was wel weer genoeg. Maar het was belangrijk dat - stel haar moeder werd uitgekozen voor één van de beruchte executies - ze kon blijven leven.

+ 1e post Lockedkit

Onderwerp: Re: Survive zo 3 jan 2016 - 0:56

De klein was diep in slaap. De droom die ze had was lief en rustig. De kleine kitten was zichzelf nog aan het ontdekken. Na 3 moons wist ze nog altijd niet hoe ze op anderen reageerde. Alleen haar moeder had ze goed gekend. De poes wantrouwde anderen en hield zich in haar nest. Saai misschien, maar anderen waren gevaarlijk. Die wou ze niet spreken. Wat als ze haar pijn zouden doen? Of mama? Nee dat wou ze niet. De stem van haar moeder deed haar ontwaken en de poes gaapte en rekte zich uit terwijl ze op haar zij bleef liggen. Bij de woorden erna keek ze echter wel op. Blij dat ze er was ging ze onder haar zitten en gaf haar moeder een kopje. Haar hoofdje was zoveel kleiner, maar dat maakte haar niet uit. Onder haar moeder ging ze liggen. "Wow", bracht ze verbaasd uit. Haar poten had ze voor een mus. Hoofd had ze wel omhoog en staart om zich heen. "Wat zeg je ervan dat jij vandaag je eerste stukje prooi gaat opeten?" De kitten keek geschrokken naar haar moeder. Het was iets nieuws. Dat was ze niet gewend. "H-het doet geen auw towch?", besloot ze maar te vragen. Nog nooit had ze gezien dat iemand pijn had bij het eten van een mus, maar tja. Misschien kon de mus haar nog wel auw doen.

Onderwerp: Re: Survive wo 13 jan 2016 - 21:39

Een liefdevolle blik kwam in de groene ogen van Dovewing toen ze naar haar kitten keek die zich uitrekte en gaapte. Lockedkit gaf haar een kop en zacht spinnend drukte ze haar kop tegen die van de kleine kitten aan. "Goeiemorgen lieverd," miauwde ze warm en wees toen naar de mus. "Kijk is wat mama gevangen heeft?" Locked reageerde er verbaasd op en een kleine glimlach kwam op het gelaat van de witte poes. "Wat zeg je ervan dat jij vandaag je eerste stukje prooi gaat opeten?" vroeg ze toen voorzichtig. Ze wilde de ander niet bang maken met het idee om iets vasts te moeten eten, iets waarop ze kauwen moest. "H-het doet geen auw towch?" vroeg haar kitten toen aan haar en ze schudde haar kop. "Nee hoor, dan zou ik het toch nooit aan je geven?" miauwde ze en gaf de ander een lik over haar kop. "Hier, ik zal er vast een stukje vanaf bijten, dan mag jij die gaan kauwen." vertelde ze en boog zich voorover, waarbij ze een kleine hap nam van het vogeltje en deze voor haar kitten neerlegde. "Toe maar," fluisterde ze zachtjes.

Onderwerp: Re: Survive vr 15 jan 2016 - 11:15

"Nee hoor, dan zou ik het toch nooit aan je geven?" Dat was waar. Mama had haar nog nooit pijn gedaan, ze moest het vertrouwen. Al vond ze het wel eng. Ze lag nog altijd tussen de poten van haar moeder, maar keek naar het beestje voor haar. Alsof het elk moment weer de lucht in kon gaan en haar meenemen. Je moest overal klaar voor zijn toch? Mam scheurde een stukje af. Het was niet groot. Ze kon het in haar mond nemen met 1 hap, maar niet dat ze dat deed. Oh nee dat was veel te eng. Kort keek ze naar haar moeder toen het voor haar werd gelegd. Duurde niet lang voordat ze wel opstond en rondjes om het stukje ging lopen. Nog altijd haar oog op het beest. Zo kieskeurig als ze was koos ze het schoonste stukje uit en bracht haar neus dichtbij. Heel voorzichtig bracht ze haar witte nieuwe tandjes tevoorschijn en liet ze ze in het stukje zinken. Nu had ze het vast, wat nu? Locked besloot dat haar hoofd optillen misschien zou helpen. Deed het niet. Het hele stuk ging mee omhoog en geschrokken schoot ze achteruit om het ook te laten vallen. Zo niet dus. Opnieuw proberen maar. Haar neus bracht ze weer bij het schone stukje en zette haar tanden erin. Optillen deed het niet, maar ze had een ander idee. Één van haar voorpootjes zette ze op het stuk om het tegen te houden. Zo kon ze een klein stukje afscheuren. Nu kon ze ook haar hoofd optillen. Het stukje die ze had afgescheurd hield ze met een wat vies gezicht uit haar mond hangen. Vragend keek ze haar moeder aan. Wat nu?

Onderwerp: Re: Survive