I feel like I've awakened lately |Sinstream|

Hij moest het kap weer eens uit. Iets nuttig gaan doen. Pff, daar had hij geen zin in. Niemand moest hem vertellen wat te doen en wat niet. Dat bepaalde hij zelf wel. Rainpaw marcheerde trots en boos naar de rivier. Hij zou gaan vissen, saai en stom. De kate liep naar een uitstekende rots en richtte zijn ogen naar water, op zoek naar vissen. Het duurde een tijd voor er eentje langs zwom. Zeker in dit seizoen, in Green-Leaf waren er altijd veel meer vissen en was het water verfrissend en niet ijskoud zoals nu. Terwijl de vis dichterbij kwam stak hij zijn poot boven het water. Nog iets wachten, nog een klein beetje.. Een luide plons klonk in zijn oren toen hij met grote kracht de vis uit het water gooide. Hij liep naar de vis, die spetterend op de grond lag, toe en doodde het snel. Hij legde zijn prooi tegen de rots en liep terug naar het uiteinde, tot hij geritsel hoorde. Zijn oren spitsten zich terwijl hij deed alsof hij het niet had gehoorden vanuit zijn ooghoeken keek haar naar de struiken. Als het iemand was die hem kwam opjutten, die zou het geraden hebben.

De poes maakte haar dagelijkste wandeling door het riverclan gebied, Ze had aan reden al klaar voor het geval als iemand het zou vragen het was een simpele antwoord, De grenzen langs gaan daar kon geen riverclan kat iets op tegen hebben toch? Sin begon haar pas te versnellen en keek met een tevreden blik omhoog het was nog een best warme dag voor Leaf-fall en de kleuren, Alleen wat ze het mooiste van Leaf-fal vond waren de kleuren van de bladeren rood oranje geel groen het gaf het zoon mooi kleurtje, Toch was Leaf-fal een van haar mist favoriete seizon want na Leaf-fall kwam Leaf-bare en tja... dat sprak voorzich, Opeens drong er een geur haar neus gaten binnen alleen bang was Sin niet het was namelijk een riverclan geur, Ook niet zo gek eigenlijk als je in het riverclan gebied bent maar goed er willen nog wel buitenstanders binnen treden, De sierlijke witte poes stapte de bosje door en lachte vriendelijk toen Rainpaw voor haar stond met een vis in zijn bek ' Goeden dag Rainpaw' begroette ze hem vriendelijk ' De jacht is geslaagd zie ik?'

Een witte poes kwam de struiken uit. Sinstream. " Goeden dag Rainpaw," miauwde ze vrolijk "Goed," snoof Rainpaw. Het was allesbehalve een goede dag. "De jacht is geslaagd zie ik?" Hij legde zijn tweede vis op de grond en keek haar hooghartig aan. "Voor in dit seizoen wel, ja." Hij gromde en draaide weer weg. Hoe kon het toch zijn dat iedereen in zo'n goede bui was? Elke dag glimlachte iedereen de hele dag. Soms ook weer niet, maar bijna altijd. Hoe kon je vrolijk zijn als je zoveel verplichtingen had en er zoveel gevaren waren? Je kon niet eens ontspannen. Toch lukte het iedereen om te ontspannen en blij te zijn. In Green-Leaf was hij blij en gelukkig. Nou, dat nu ook weer niet. Dan was hij gewoon ontspannen. Maar in Leaf-Fall was er altijd zoveel te doen en zo weinig eten dat je daar eigenlijk geen tijd voor zou moeten hebben. Al maakte iedereen daar tijd voor en dan was er nóg minder voedsel, omdat er veel te weinig werd gejaagd. Pff, en degenen die dan wel hard werkten, zoals hij dus, kregen als laatste eten en ook het minste. Het leven was oneerlijk. Hij kon niet wachten om zelf warrior te zijn en dan zelf de bevelen aan apprentices te geven.

Het zag er maar uit dat hij met het verkeerde poot uit zijn nest is gestapt hij keek haar hooghartig aan en snoof "Goed," Sin keek hem even verbaasd aan ze vond het niet erg als katten een slechte dag hadden en wat kort af konden zijn maar het moest niet respectloss gan worden,"Voor in dit seizoen wel, ja." Hij gromde en draaide weer weg, De witte poes keek hem streng aan ' Rainpaw kom eens terug' beveelde ze hem streng Vind je niet dat het onbeleefd is als je kont keert naar een warrior?' vroeg ze vervolgens, Ze boorde met haar ijs blauwe ogen in die van hem ze hield er niet van, Nee ze kon er simpel weg niet tegen Jonge katten die geen respect voor hun ouderen konden tonen, Haar moeder had haar altijd geleerd om respect voor ouderen te hebben en als het moet zal ze dat ook van andere op eisen zelfs van deze apprentice.

Hij liep naar de rots om verder te vissen maar draaide zich om toen Sinstream "Rainpaw kom eens terug." zei. Hij zuchtte stilletjes en ging naar de warrior toe. "Vind je niet dat het onbeleefd is als je kont keert naar een warrior?" Nee! Wou hij zeggen, maar hij hield zich in. Hij ging gewoon verder vissen en dan kon zij rustig weggaan, maar dat was dus niet genoeg. "Euhm.." mauwde hij, niet goed wetend wat te zeggen. Als hij ja zou zeggen zou hij toegeven en als hij nee zou zeggen zou hij brutaal zijn, en Sinstream leek hem niet een persoontje die hem daarmee weg zou laten komen. Hij porde nerveus met zijn poot in de grond en keek wat rondom hem. Hij keek naar alles behalve haar ogen, daar kon'ie niet tegen.

Onderwerp: Re: I feel like I've awakened lately |Sinstream|