whiterose word wakker en de beest in haar ook

Whiterose ogen vlogen opeens open ze dacht aan die nacht merry van daar net het ging over haar zus. Waarom heeft ze ons nou verlaten alleen om die andere clan ons aanviel dan zou je toch wel gebleven zijn. Whiterose keek naar de belletje om haar nek ze had hem ooit een keer gevonden. Ze dacht dattie geluk gaf en ooit weer haar zus zou zien en dan wraak, omdat ze onze clan heeft verlaten. White rose kijkt omhaar heen ze kijkt naar de lucht en naar de sterren ze zag de sterrbeelden er in en natuurlijk een bloederig verhaal er in zo was ze nou eenmaal opgevoed. Ze keek verder om haar heen en wou op avondtuur gaan. Opeens zoemde een vliegje langs haar en keek er speels naar en probeerde hem te vangen en hak ze had hem "hebbes" en ze slikte hem door. Ze keek naar haar clan die langzaam inslaap viel en toen dacht ze het is me kans voor onder zoek en rende het bos verder in.

Cheza liep hongerig en rustig door het bos. Overal zocht ze naar voedsel. Haar maag voelde leeg en Cheza slikte pijnlijk. Ze opende haar mond en liet de lucht naar binnen waaien. Rook ze daar nou konijn? Ja het was konijn en zo te horen liep het dier buiten het Shadowclan territorium. Ze snorde licht van blijdschap, haar honger zou gestild worden. Ze sloop in de richting van het geluid en toen ze nog maar een paar vossenlengtes van het kleine dier verwijderd was, ging ze in jachthouding zitten en sloop ze naar voren. De heerlijke warme geur van het kleine dier drong door tot elke millimeter van haar binnenste. Ze hielt haar staart zo laag mogelijk, samen met de rest van haar lichaam. Ze opende haar mond en likte licht langs haar lippen. Ze schudde even met haar kont en nam de perfecte afzet. Haar sprong was goed getimed en twee seconden leek ze wel door de lucht te vliegen. Tijdens de sprong sloeg ze haar nagels uit, ze was nog een muizenlengte van haar prooi vandaan, toen er plotseling een nieuwe lucht door het bos kwam. Het konijn leek het te merken en schoot er vandoor. Cheza lande met lege poten en kwam grommend overeind. Ze sprong achter het konijn aan maar het verdween te snel in zijn hol. Sissend van woede bleef Cheza voor het hol staan. Daar ging haar eten. Ze draaide zich grommend om naar waar de lucht vandaan kwam. Ze voelde hoe haar haren op haar rug overeind kwamen. "Wie ben jij." Siste de hongerige poes. "En hoe durft een Clancat zoals jij mijn jacht te verstoren." Cheza spuugde de laatste woorden er uit en sloeg haar nagels in en uit. "Kom te voorschijn of ik doe je wat aan!"

(nice voor je eerste post Whiterose Razz

een beetje meer over de achtergrond
vertellen, zoals hoe ziet het er uit waar
ze loopt, hoe is het weer. Dat zijn
dingen die je post langer maken
en interesanter om te lezen)

Whiterose kwam tevoorschijn haar ogen werden donker rodo de lucht leek wel ff stil te staan haar vacht glintsterde in de maan licht hara belletje maakte een rinkelde geluid haar oren waren omlaag gegaan. "Ik ben whiterose en ik kom niet voor je maaltijd."Z keek nu even goed naar de vreemde kat voor haar en vroeg zig af wie die andere kat was en keek omzig heen het bos was zo donker dat haar vacht mee kleurde ed licht werd opgezogen leekt het wel maar haar ogen bleven het zelfde. Whiterose rook nog even naar de geur omzig heen en rook het konijn het was een moment stilte en toen ging haar beest in haar ze sluite zig af van de andere kat en ging razend snel achter heet konijn ana je zag alleen nog maar ene witte flits, en opeens een jankend geluid van het konijn whiterose grijnsde met het konijn in haar bek en haar vacht onder het bloed en smijte het konijn naar de vreemde kat. whiterose ging gerust zitten en likte het bloed van haar vacht met een lach en zij:"Hier is je konijn zwevende kat."Whiterose grijnsde en ging liggen tot het hongerige kat ging eten

Cheza gromde toen de kat antwoord gaf. "Ik ben whiterose en ik kom niet voor je maaltijd." Cheza keek de kat aan. "eerste Clankat die vrijwillig zijn naam tegen mij verteld." Dacht Cheza spottend in haar hoofd. De kat leek jonger als zij te zijn. Haar stem had zacht en vriendelijk geklonken. Cheza kon niet op de stem van de kat vertrouwen. Ze had meerdere katten meegemaakt wie heel anders waren dan ze voordeden. Haar gedachtes schoten razendsnel terug naar haar vader en ze gromde. "Ik ben Cheza. Als jij hier niet bent om te eten, wat doe jij dan hier?" Cheza wou oprecht vragend klinken, maar haar stem had te veel vijandigheid in zich. Ze had niets tegen clans. Maar deze kat had haar jacht verpest. Cheza voelde het vragende gevoel in haar buik. Ze moest niet veel langer zo doorgaan. Ze stierf bijna van de honger. De kat leek het te merken en ze stormde weg. Ze was veel sneller dan Cheza had verwacht. Ze hoorde een piepend geluid en daarna kwam de poes met een weldane blik en een groot konijn in haar mond terug. De poes die luisterde naar de naam Whiterose spuugde het dode dier voor Cheza uit en ging zitten. "Hier is je konijn zwevende kat." Mauwde de spierwitte poes lichtjes. "Ik eet geen prooi dat voor me gevangen word." Fluisterde Cheza zacht. De honger overmande haar toch en ze boog zich over het dode dier. Ze rukte een stuk vlees af en ze voelde het zachte vlees in haar mond. Ze sloot haar ogen en at verder. Terwijl de witte poes nonchalant het bloed van haar vacht af likte.

Whiterose keek rustig hoe cheza zat te eten haar bloed was bijna van haar vacht en ze keek weer door het bos heen het leek weer gwn licht te zijn of kwam het door de maan ze keek weer naar cheza. "ik kom hier voor een kat die is weg gelopen ze heet redeye me zus" ze lette even weer op haar woorde die ze tegen een vreemde kat vertelde was die kat wel te vertrouwen. Ze keek naar het dier die gulzig werd opgeten en ging toen met het belletje speelzig spelen. Whiterose ze ogen werden were licht rood en was wild bezig. Ze stopte toen cheza er las van kreeg en zij "ik kom echt niet voor jou ik ben niet zoals die andere katten dat denkt iedereen maar ik kom maar voor een kat."Whiterose kon het niet geloven dat cheza niks aan haar dee normaal hoorde ze allang aan te vallen, ze keek weer naar ed dennenbomen om haar heen en dacht opeens dat haar clan bijna wakker werd ze maakt een mooie draai wiegde met haar kont en sprinte er vandoor zo snel als ze kon opeens ging het mis ze viel in de bramenstruik ze kreeg alle doorns in haar vacht en keek benauwd naar het dier haar poot dee pijn en kon niks doen."Cheza cheza" whiterose keek naar het beest en probeerde het weg te jagen door te grommen maar het dee hem niks ze dacht er moet toch hulp zijn en wachte het af.

Cheza luisterde half naar Whiterose. Het konijn was veelte snel op en ze gromde in zichzelf. Zonder nog iets te zeggen sprong weg het bos in. Cheza zuchtte, alweer iemand uit haar leven verdwenen. Cheza lette er niet op en likte haar lippen gelukkig af. Ze kon weer even door. Ze draaide zich om en liep weg. Tot ze plotseling in de verte een stem hoorde. Een stem die ze herkende, het was Whiterose. De kat riep haar naam. Cheza vergat alles wat ze ooit had geleerd en draaide zich om. Ze rende in de richting van Whiterose's geur. Terwijl ze dichterbij kwam kwam ze tot de schok er achter dat ze een velle geur rook. Vossengeur! Cheza nam een laatste sprong en lande bovenop het grommende beest. Vel beet de poes in de nek van het stinkende beest en beet door. Ze werd door het dier er af gesmeten en lande grommend voor Whiterose. "Blijf achter me, er gaat vanacht geen kat dood als het aan mij ligt. " Opnieuw sprong ze grommend naar de vos, hij had echter haar plan doordacht en greep haar bij haar voorpoot. Cheza gromde van de pijn en voelde hoe ze weggeslingerd werd. Ze klapte tegen een boom op en voelde alles wazig worden. "Whiterose!" Schreeuwde Cheza nog een keer voor ze alles zwart zag worden.

Whiterose probeerde op te staan voorzichtig kwam ze overeind.Ze keek woest naar het beest ze zette haar hersens uit en haar instinkt kwam naar boven alles werd duister omhun heen.Whiterose ogen werden velrood en gromde ze vergat de pijn en dacht aan cheza. Ze keek vals naar het beest voorzig en zette zig in de houding om aan tevallen alles werd stil om zig heen. White rose schudde met haar kont en maakte een grote sprong en klapte in de nek van het beest en beet tottie stikte. Whiterose kwam overeind en keek meteen nara cheza en rende vlug naar de boom whiterose wist dat ze hulp moes halen. Ze pakte cheza bij haar nek vel en dee haar op haar rug. En sprinte naar de clan voor hulp en dacht het komt goed cheza. Door de duisternis zag je whiterose weg sprinten snel opweg naar haar clan voor hulp

Whitepaw liep rustig door het korte gras en liet haar kop even zakken. Het was een mooie dag om gewoon van de natuur te genieten. Ze had totaal geen zin om ook maar iets te doen. Vrolijk trippelde ze verder en keek goed rond. Opeen drong een ShadowClangeur haar neusgaten binnen, deze was gemengd met een Rogue geur. Nieuwsgierig volgde de jonge apprentice de geuren en ze schrok toen ineens een witte poes met rode ogen op haar afkwam. Snel dook ze de bosjes in en blies even, maar tot haar schrik herkende ze Whiterose, een van de ShadowClan warriors. Snel stond ze weer op en rende naar haar toe. '' Wat is er?'' Vroeg ze bezorgd maar nieuwsgierig tegelijk. Ze zag het bloed op de vacht van de poes en hapte geschrokken naar adem. '' Is dat...'' Begon ze maar maakt haar zin niet eens af. Ze keek in de richting waar Whiterose zojuist vandaan was gekomen. Wat was daar dat dit soort ellende aanrichtte? Voorzichtig deed ze een stap in de richting maar bedacht zich snel en stapt weer achteruit. '' Is alles echt in orde? Het ziet er best wel erg uit.'' Zei ze toen weer en keek weer naar de poes. Terwijl ze sprak zwaaide ze met haar witte staart en keek om zich heen. '' Wat heeft dit eigenlijk gedaan?'' vroeg ze toen weer. Misschien stelde ze teveel vragen maar ze wilde het toch echt weten. Ze moest weten wat er gebeurd was..

Whiterose rende snel naar de medicijn op haar sschrik zag ze ene andere kat voor haar ze herkende haar het was whitepaw."whitepaw ren zo snel als je pootjes kunnen rennen naar onze clan cheza en ik zijn aan gevallen door een dier geen tijd om te praten."Whiterose vertrouwde op whitepaw ze wist dat ze snel kon rennen en moedig genoeg was maar whiterose wist ook dat ze bij cheza moest blijven. whiterose keek om ig heen het werd al donker en knikte naar whitepaw met haar geschrokken ogen naar haar keek en zei:"haast je." Whiterose keek sirrieus naar whitepaw en ze rende toen al naar de clan op zoek naar de medicijnkat whiterose ging weer terug naar cheza en keek omzig heen het was al donker te egvaarlijk eigenlijk voor whitepaw maar whterose had vertrouwen in de dappere keine poes. Whiterose maakte ene bedje van bladeren voor cheza waar ze op kon liggen en wachte toen op volle smart dat whitepaw snel terug kwam met hulp. Whiterose keek met ene blik naar cheza dat het haar schuld was door hara had het beest hun aan egvallen en keek toen nara haar eigen poot waar op gedroogde bloed op zat en likte het af de wond was alleen maar erger geworden zag ze maar dat kon whiterose nu niks schelen en keek naar ed richting waar whitepaw naar toegerend was en bleef naar de duistere bos kijken tot dat ze kwam.

Nog altijd keek de jonge poes op naar de grote witte poes vor zich. "whitepaw ren zo snel als je pootjes kunnen rennen naar onze clan cheza en ik zijn aan gevallen door een dier geen tijd om te praten." Whitepaw zette haar vachtje geschrokken op, onmiddelijk trok er een gevoel van angst door haar heen en ze voelde een koude rilling over haar ruggengraat gaan. Verstijfd van angst bleef het kleine poesje even staan en staartde Whiterose aan. "Haast je." Zei de grote poes en keer zeer serieus. Pas toen besefte het jonge poesje dat dit zeer dringend was. Onmiddelijk draaide ze zich om en rende zo hard ze kon terug naar de Clan. Ze wist dat ze het kon halen en vastberaden ging de jonge poes zelfs nog harder lopen. Ze moest en zou dit redden, voor Whiterose! Terwij ze buiten adem het kamp binnen kwam rennen keek ze zoekend rond. '' Help!'' Riep de jonge poes luid en stormde daarna meteen weer terug richting Whiterose. Zo snel als haar jonge pootjes haar nog konde dragen rende ze verder. Ze begon nu al aardig moe te raken van al dat harde rennen. Het begon langzaamaan zijn tol te eisen bij het jonge poesje. Maa gelukkig zag ze al gauw de witte vacht van Whiterose en kw slippend tot stilstand. Zwaar hijgnd bleef ze naast de poes staan en keek op naar haar.

Whiterose was blij te zien dat whitepaw terug was met hulp cheza had het echt nodig. Whiterose keke naar whitepaw en knikte "je bent heel moedig en dapper whitepaw en snel."whiterose keek blij nar whitepaw ze wist dat ze een goeie leerling zou zijn voor haar mentor de healer cat kwam meteen naar cheza om te kijken hoe het ging. Langzaam in de verte kwam de zon op whiterose voelde de eerste zonnenstralen op haar gezicht het was ochten haar vacht straalde mee met ene tevrede blik naar whitepaw. Cheza was rustig aan het slapen ze zou er vast boven op komen en dat allemaal door whitepaw. Whitepaw zou vast later ene goeie warior worden ze was moedig en dee veel voor haar clan. Whiterose keek weer terug naar chesa die rustig aan het slapen was met de ochtent zon op hara gezicht dat straalde het bos was nu ook niet meer zo donker al vanacht. Whiterose likte zig af om het droge bloed van haar vacht af te krijgen en keek weer naar haar poot waar het er mee stuk beter ging de wond was niet meer zo erg, toen keek whiterose weer terug naar cheza en ging er bij zitten en ging oen er bij liggen tot dat ze wakker zou worden whiterose dacht nog steets het is mijn schuld door mijn fouten maar ze kon niks meer aan het verleden veranderen maar kon wel voor het hele zorgen dat het beter zou gaan en de wonden mooi genezen. Whiterose keek terug naar whitepaw en lachde weer ze was een goeie kat dacht whiterose klein maar moedig en toen keek ze weer terug naar cheza die slapperig op het blader bedtje nog lag alles zou goed komen. Whiterose keek rustig naar cheza tot dat ze wakker zou worden met een berentrotsen gevoel van whitepaw.