I feel something so right, doing the wrong thing |Brokenfeeling first|

Hij klemde enkele muizen tussen zijn kaken terwijl hij terug naar het kamp liep. Vanaf de verte zag hij Brokens tabby vacht al en glimlachte geforceerd door zijn volle mond. Hij legde ze voor haar neer en ging zitten. "Hey," glimlachte hij vrolijk. Ze hadden tegenwoordig niet veel tijd meer om met zijn tweeën samen te zijn door hun kittens. Hij was blij met elk moment vrijheid, ook al was het maar van korte duur. Hij dacht aan de drie kleintjes, zijn twee dochters, allebei tabby, en Drake, Drake leek niet op hem, of op Broken. Hij leek op... Hij schudde zijn hoofd, zo mocht hij niet denken! Drake was niet van.. Hém, van Draco. Natuurlijk was het zijn zoon. Maar toch kon hij zichzelf er niet van overtuigen, was dat een voorteken? Hij siste tegen zichzelf, hij begon paranoia te worden. Het was ronduit belachelijk om zoiets te denken! De kater forceerde een glimlach en keek naar zijn mate. "Dus, euhm... Hoe gaat het met de training?"