Before attacking you must observe (Vitani)

Met een zowat gebroken hart liep ze door de twoleg place. Ze had zó haar best gedaan om Tornado's liefde te winnen, steeds prooi ''toevallig'' laten liggen, dit keer kruiden gehaald maar wat denk je? Geen bedankje, geen blije blik, hij had het te druk met die Vitani! Zodra zij uit de weg geruimd was was Tornado van haar. Na buiten het kamp haar woede geuit had op een kittypet had - gewoon voorgesteld dat het Vitani was, maar om zomaar een kittypet te vermoorden vond ze wel wat te overdreven - was ze weer terug gegaan. Vitani mocht absoluut niet bij Tornado in de buurt komen. Na een lange tijd wachten was Vitani eindelijk van haar crush weggegaan. Stalkte ze hem soms? (De ironie...) Waar de poes heen ging kon haar niets schelen. Ergens op afstand van het kamp kwam Yandere tevoorschijn en liep op de poes af. ''Hey! Vitani was het toch?'' vroeg ze de poes. Een vriendelijke glimlach stond op haar gezicht. Het kostte haar grote moeite, maar het lukte wel.

-Vitani only en andere alleen met mijn toestemming!

Gelukkig had ze vandaag wat prooi zien te fixen en had ze haar maag weer eens goed eond gegeten na die lange dagen. Haar ribben waren nog steeds zichtbaar onder haar half geklitte vacht, maar de poes had vandaag even de tijd genomen om de meeste bloed vlekken weg te wassen. Nu het weer drukker werd in het kamp had ze besloten om eens te gaan lopen, ze had geen zin in pottenkijkers al ze met Tornado was en dus spraken ze alleen af in het kamp als het rustig was of ze gingen gewoon ergens heen waar het rustig was. Een zucht verliet haar bek toen de grasveld veranderen in de harde stenen vloer van de Twolegplace, een kleine verlaten Twolegnest kwam in haar zicht en meteen trippelde de roodbruine poes er op af. Misschien kon ze daar wel eventjes rustig zitten, toch was er een idioot die het leuk vond om achter haar aan te gaan en al snel hoorde ze een stem achter zich. Haar rode ogen rolde van irritatie maar draaide daarna toch haar kop naar de kat die haar lastig kwam vallen. "Dat heb je goed" Mauwde ze dus ook met een emotieloze stem, en bekeek de zwart witte poes die ook wel bekend stond als Yandere, "En jij was Yandere right?" Vervolgde ze, maar wachtte niet echt op antwoord. "Kun je nu weg gaan? Ik heb wat belangrijke dingen toe doen"

-Telefoon bericht

De poes keek haar aan. De rode ogen stonden een beetje geïrriteerd waar Yandere zich weer aan ergerde. Wat had zij nou weer verkeerd gedaan? Desondanks bleef ze vriendelijk kijken. "Oh natuurlijk! Sorry dat ik je stoor. Kan ik je helpen?" vroeg ze lief. Haar grijze ogen stonden nog steeds aardig, maar ze maakte geen aanstalten om weg te gaan. Yandere volgde Vitani. Tornado was niet de enige die gestalkt werd.

"Oh natuurlijk! Sorry dat ik je stoor. Kan ik je helpen?" Even bleef ze de zwart witte poes strak aankijken, wat moest ze nou met die haarbal? Ze zuchtte diep van binnen, en kon het wel uitschreeuwen maar de member bleef kalm, het enige wat ze was dat ze af en toe een zwiep met haar staart gaf. ''Als je zo graag wil helpen kun je wel wat eten voor me regelen'' Mauwde ze maar na een tijdje, als de Yandere er zo graag op prijs stelde om haar te helpen kon ze er maar even gebruik van maken, dus schonk Vitani even een vriendelijke maar neppe lach. Urg, wat was ze hier slecht in.. Haar wond op haar kop deed weer eens pijn, en dus wou ze graag alleen zijn dus liep de poes weer naar de verlaten houten Twolegnest.

Het liefst had ze haar klauw in het gezicht van dat arrogante beest geworpen, maar dat zouden Claw en Zira waarschijnlijk niet zo op prijs stellen. ''Als je zo graag wil helpen kun je wel wat eten voor me regelen'' mauwde Vitani. Ze lachte naar haar. Maar Yandere zag het. Al sinds ze kitten was fakete ze haar emoties. Ze was met de psychische stoornis geboren, ze had erg weinig emoties. Als ze haar ware innerlijk zou laten zien zou de clan haar verafschuwen en verstoten. Daarom was haar leven een groot toneelspel. Een voordeel was dat je het verschil tussen nep en echt kon zien. De poes maakte een grote beginners fout. Haar ogen lachten niet mee vond ze. Maar toch, nep kan echt worden. "Oh, ben je gewond? Dat had ik niet gezien." mauwde ze verontschuldigend. Ze knikte. "Natuurlijk, als je dat nodig hebt." antwoordde ze. De poes wou niet overkomen als een uitslover. Meer als een eenzame kat op zoek naar vrienden. En dat zou als Vitani meewerkte wel lukken.

''Dan ben je wel scheel, als je die wond niet over me kop heb gezien'' Zelf een kitten zag dat ze gewond was, maar deze kat was weer blind hoor. Great!, not.. Ze zuchtte eventjes, ''Ik heb het niet 'nodig' maar als je zo graag iets wil doen, ga je gang meid'' Mauwde ze, en trippelde veder naar de schuilplaats, daar liet ze zich zelf met een plof neervallen en sloeg haar pluizige staart om haar heen. Zo, even rust.

Haar bloed kookte zowat. Verwaand beest! Maar in plaats daar van keek ze beledigd. "Heb je daar last van tijdens de jacht? Ik wou alleen maar helpen hoor." miauwde ze gekwetst. Ze legde haar oren in haar nek en keek verdrietig. "Laat maar, dan zoek ik een kat die hulp wél kan waarderen." mauwde ze. De poes draaide zich om en zette een paar stappen de tegenovergestelde richting op.

Onderwerp: Re: Before attacking you must observe (Vitani)