We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Ze schrok niet op van het gebaar waarin hij zijn staart over de hare legde, veel te diep verzonken in gedachten daarvoor. Haar groene blik staarde doelloos voor zich uit, denkende aan al hetgeen wat ze zou kunnen gedaan hebben als ze sterker was geweest. Dan zou Innerghost trots op haar zijn geweest, had ze zich kunnen verweren tegen zowel Whitelion als Sinclaw. Dan zou ze nooit medicijn kat zijn geworden, dan had de Clan haar gerespecteerd als krijger. Een zucht verliet haar bekje, opkijkende toen Tallshadow zijn woorden uitsprak. Een kleine lach sierde haar gelaat terwijl ze haar grote groene ogen in de zijne priemde. "Kom op Tall.. even serieus. We weten allebei dat ik nooit een echte aanwinst zal zijn voor de Clan. Innerghost weet dat, Shrewstar.. Zelfs Sinclaw.." De laatste naam kwam er wat zachter uit maar zeker niet minder duidelijk. Opnieuw dwaalden haar gedachten weer af, naar iets kijkende wat alleen zij kon zien.
Hij werd treurig van het feit dat de poes treurig was, en langzaamaan begon een idee te vormen in zijn hoofd. De kater likte eens over de wang van de poes en keek haar met zijn eeuwig twinkelende ogen aan. "Maar natuurlijk ben je belangrijk voor de clan!" Mauwde hij stellig. "En nóg belangrijker voor mij," Nu niet terugkrabbelen. De kater stond langzaam op, en glimlachte eens verlegen.
Door het donkere dal, over de bergen onder de zee, liep jij het hele eind al, en trok je mij met je mee.
Op een oude versleten kaart, waar de weg stond naar mijn hart, betrad jij de weg met vaart, en redde mij van smart.
Na al dat reizen en leven, nadat je me hebt gevonden op de kaart, nadat je mij alles hebt gegeven, zeg me, ben ik jouw liefde waard?
Ik kan niet geloven, dat een vrouw zoals jij, aan mij durft te beloven, dat ze wilt zijn, met mij.
Na al die mannen weg te slaan, ben je gesettled met de weirdo, volgens mij ben je een fout begaan, maar no way dat dat aan je show.
Teveel geniet ik van dit gebeuren, en nog veel meer van jou, al die nieuwe geuren, en nog steeds ben je mij niet flauw.
Ik durf niet te hopen, voor een toekomst waar jij blijft, te bang dat je weg zult lopen, voor de fool waarmee ik je heb ingelijfd.
Toch op een dag als deze, durf ik me uit te spreken, en te zeggen zonder vrezen, mijn liefde voor jou valt niet te faken.
Mijn zon maan en sterren dat ben jij, en ik zal alles eraan doen, om te houden, jou aan mijn zij, je niet te schaden net als toen.
Daarom Little geloof mij maar, ondanks alle domme dingen, sta ik altijd voor je klaar, het bewijs? Ik sta een serenade te zingen..
Ja, hij had een serenade naar haar gezongen. No judging please, ze verdiende het van harte, en moest toch zeker weten hoe waanzinnig belangrijk ze voor hem was? Verlegen keek de kater nu naar de grond, en glimlachte nerveus. Hij had niet echt een slechte stem, maar misschien kon ze niet over de awkwardheid heen komen.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Verlegen had ze naar hem geluisterd terwijl haar groene blik afdwaalde naar beneden. Haar grijze oortjes wiebelden alle kanten op tot ze besloten had om ze gewoon weer naar hem te spitsen. Toen hij klaar was en niets meer zei, waagde ze het dan toch weer op te kijken enkel om er achter te komen dat nu hij degene was die wegkeek. Voor enkele seconde wist ze niet wat ze moest zeggen. Eigenlijk zou ze dat nu voor een hele tijd niet weten. Daarom dat ze gewoon niets zei en simpelweg haar neusje liefkozend tegen zijn wang aanduwde om vervolgens hem een zacht kopje te geven. Haar lichte groene ogen keken Tall warm aan terwijl haar staart voorzichtig maar zeker de zijne aanraakte. Waaraan had ze hem verdient? Ook al liep Little rond met het grootste geheim ooit, eentje de ze zeker nooit aan hem zou durven te vertellen, dit was iets wat al haar zorgen even deed vervagen. Nog steeds zwijgende maar tegen hem aanleunende sloot ze haar ogen, genietende van de stilte en de spookachtige maar toch romantische sfeer die in de lucht hing.
De stilte die volgde was beter dan vele antwoorden. Het voelde puur aan, en echt, niet gemaakt zoals een bedankje misschien had gedaan. Het maakte de kater duidelijk dat wat hij had gedaan goed besteed was aan dit persoon. Niet een grap die ze zou doorvertellen, maar een geheim voor hun tweeën. Eindelijk had hij haar kunnen laten zien, zij het op een wat andere manier, wat ze voor hem betekende. Hopelijk zou ze nu weten dat ze de enige was, dat niets hen uit elkaar kon krijgen, dat ze zijn zon was en maan tegelijk en dat hij haar nodig had om normaal rondjes te blijven zweven in de wereld waar ze in gezet waren. Eindelijk, voor het eerst in tijden, voelde de kater zich weer rustig. En terwijl hij over het water uitkeek, zijn staart om Little heen geslagen, was er rust in zijn hart.
Onderwerp: Re: Imagine 
ma 15 feb 2016 - 21:52
