Happy hunting!

Onderwerp: Happy hunting! wo 25 nov 2015 - 16:01

Dit zou hem worden, zijn eerste, echte vangst! Quiet zat stilletjes tussen de lange grassprieten van de Heatherfields in, onopgemerkt door het konijn dat rustig aan het grazen was voor zijn hol. Zijn mentor had hem eindelijk het jagen aangeleerd en hij was zeker van plan om al zijn tijd te spenderen aan oefenen. Hoe moest hij anders de beste Warrior van Windclan worden? Duh. De kater balanceerde zijn staart op een rechte lijn met zijn lichaam waardoor hij volledige balans kreeg. Zijn achterste tilde hij iets omhoog en voor hij het wist, zette hij af en kwam binnen een seconde op het onwetende konijn terecht. Zo snel mogelijk beet hij het in de nek, sloeg zijn klauwen uit en haalde zijn achterpoten meerdere malen over de buik van het dier. Die moest nu wel dood zijn!

- Flashpaw eerst, daarna open!

Onderwerp: Re: Happy hunting! wo 25 nov 2015 - 16:42

De rossige apprentice voelde zich nog steeds niet helemaal OK na zijn aanvaring mer de shadowclan poes, maar hij twijfelde eraan of hij zich ooit weer helemaal OK ging voelen. Het litteken dat was achtergebleven prikte nog steeds, maar Flashpaw vertikte het om weer naar de med cat te gaan als een of andere zwakkeling die geen beetje pijn kon verdragen. Stug liep hij door, maar toen hij de geur van prooi proefde zakte hij automatisch iets door zijn poten, en ging eropaf. Erkwam echter ook al snel een tweede geur bij, en Flashpaw liep een beetje deur om het schouwspel niet te hoeven missen. Een jonge apprentice, die hij vaag herkende als Quietpaw, was bezig een konijn te besluipen. Doodstil keek de jonge kater toe, en hoopte dat de apprentice de prooi niet zou laten ontsnappen, dat zou zonde zijn. Uiteindelijk nam Quiet eindelijk de sprong. Hij kwam goed neer, en Flashpaw analyseerde zijn bewegingen. De apprentice beet zijn prooi in de nek, net iets te hoog waardoor het dier nog een beetje spartelde, en haalde vervolgens zijn achterpoten over de buik van het dier. Onnodig, het had de beet in de nek toch niet overleefd. Flashpaw kwam overeind zodat de apprentice hem op kon merken. "Je verpest zo het vlees." Zei hij op een norse toon die hij steeds vaker leek te gebruiken. "Het is al dood dus dat rare gedoe met je poten is niet meer nodig."

Onderwerp: Re: Happy hunting! vr 27 nov 2015 - 19:56

Quiet was zijn kittentijd nog niet helemaal ontvlucht: en dat was te zien ook. Hij was dan ook nog maar enkele weken Apprentice en de speelsheid van een jonge kater zat nog flink in zijn natuur. Hij kon het dan ook niet laten om met zijn prooi te ravotten, op zo'n manier dat hij het hele dier afraffelde. Natuurlijk was het nog wel te eten, maar het zou een zieke rommel achterlaten en daarbij was het een beetje zonde van het achtergebleven vlees. Voor zijn eerste keer vond hij het zelf echter lang niet gek. Hij had het dier gevangen en dat was toch wat telde? "Je verpest zo het vlees," hoorde hij toen ineens, en keek op naar de oudere Apprentice. Flashpaw. Quiet fronste even bij het zien van het litteken dat over zijn oog liep. Blijkbaar had de andere rood-met-witte kater kritiek op zijn jaagtechnieken. Quiet keek hem even stilletjes aan en kroop overeind. "Jij zal het weten," zei Quiet toen terug. Hij staarde even naar het litteken. Blijkbaar had Flashpaw een gevecht verloren, wie was hij om Quiet te vertellen hoe hij alles moest doen?

Onderwerp: Re: Happy hunting!