Learn how to fight alone

Onderwerp: Learn how to fight alone za 14 nov 2015 - 0:19

If you want to be strong,
learn how to fight alone

Tallpaw had zich vandaag volledig afgesloten van andere katten. Hij had een plek opgezocht waarvan hij wist dat er niet veel katten passeerden en waar de Bloodclanners niet snel naar toe zouden komen. De snakerocks waren vaak gevreesd door zowel apprentices, warriors als andere buitenclanse katten. Maar dat maakte het voor Tall natuurlijk wel gemakkelijk. Hier kon hij tenminste de technieken oefenen die hij geleerd had van Sinclaw, zijn moeder. Het was al even geleden dat hij dat gedaan had sinds de Elite hun leven overhoop had gehaald, dus het was dringend nodig. Ook wilde hij natuurlijk niet blijven steken of zich zelfs maar verstoppen zoals tijdens het gevecht zelf. Hij was blij dat niemand toen had gemerkt dat hij zich verstopt had in de apprentice den. Gelukkig maar. Dee jonge apprentice zakte door zijn poten en sprong naar voren om een aanvalstechniek uit te voeren, die niet echt bekend stond in Thunderclan. Het was eerder een techniek die ze vaak in Shadowclan gebruikte, maar meestal wel effectiever. Zijn doel was een stapel blaadjes die hij verzameld had. Hij had dan wel een goede intentie, maar zijn pogingen sloegen niet bepaald ergens op. Gefrustreerd sloeg hij het hoopje blaadjes uit elkaarr. Waarom lukte dat toch niet?!

Eerste post Zealspark, daarna open

Zealspark

I'm drifting like a ghost on the sidewalk

Met zijn helderblauwe ogen keek hij toe hoe een jonge apprentice vechttechnieken uitoefende. Zijn wenkbrauwen gingen in een vragende positie staan toen hij niet doorhad wat het jonge katertje nu precies probeerde te forceren. Was dit echt vechten wat hij probeerde te doen? Zealspark schudde zijn kop en dwong zijn gespierde lichaam door de varens heen. "Je moet meer kracht uitoefenen op de grond wanneer je je afzet en je beter focussen op je doel. Anders spring je gewoon op de andere, en veel effect zal dat niet hebben." sprak hij direct, Tallpaw een gemixte blik van vriendelijkheid en neutralisme toewerpende. Hij was niet zijn mentor, maar als hij zo zag wat het katje nog allemaal moest leren dan kon hij het toch niet laten om zijn twijfels in diens mentor te plaatsen.

made by chi!

De jonge kater had zijn blik op de blaadjes gericht die nu uit elkaar lagen op de koude grond. Zijn blik ging echter al snel omhoog toen een andere kat om hem afkwam. "Je moet meer kracht uitoefenen op de grond wanneer je je afzet en je beter focussen op je doel. Anders spring je gewoon op de andere, en veel effect zal dat niet hebben." Even beet hij op zijn lip bij wat de kater zei. Hij snapte niet dat zoiets zo makkelijk kon klinken maar in zijn ogen bijna onmogelijk leek. "Het lukt gewoon niet," mompelde hij, zonder zelfs nog een poging te doen. Hij had het eerlijk gezegd al even opgegeven. Tallpaw's blik ging even naar zijn poten. Zijn gedachten zaten ook constant bij de Elite die hun kamp nu in beslag hadden genomen. Zijn mentor, Snowdrop, had nu veel belangrijkere dingen te doen, waaronder katten beschermen tegen die Bloodclanners. "Denk je dat dat we Silverstar nog zouden kunnen zien?" mompelde hij plots uit het niets, terwijl hij met zijn poot de blaadjes terug in een hoop veegde, om direct toch nog maar eens een poging te wagen.

Zealspark

I'm drifting like a ghost on the sidewalk

Zealspark keek de ander bemoedigend aan. "Je bent pas apprentice. Je kunt niet verwachten dat alles vanaf de eerste keer lukt. Kijk naar mij, ik ben ook pas op m'n twintig manen krijger geworden. De aanhouder wint altijd." miauwde hij. Ook al was de reden van zijn verlate krijgerschap merendeels een aanslepende ziekte, het hielt niet weg dat zijn woorden wel de waarheid reflecteerden. Als hij toen de moed had laten vallen en zichzelf als een hopeloos hoopje vacht had liggen gedragen, dan was hij nooit zover gekomen. Echter ving de volgende vraag van Tallpaw zijn aandacht weer en priemde hij zijn helderblauwe ogen strak in die van de apprentice. "Daar ben ik zeker van. Al moet ik daar zelf persoonlijk voor zorgen, terugkomen zal hij." Zijn stem klonk vast en verzekerd. Hij was er gewoon van overtuigd dat hij zijn voormalige mentor ooit nog zou weerzien. En daarmee bedoelde hij niet enkel in Starclan.

made by chi!

Hij liet even een klein glimlachje zien bij wat de warrior tegen hem zei. Hij zou zijn best wel doen. Hij moest en zou de beste warrior van Thunderclan worden. "Daar ben ik zeker van. Al moet ik daar zelf persoonlijk voor zorgen, terugkomen zal hij." Tallpaw richtte zijn blik wat meer op bij wat Zealspark antwoordde. Voordat hij zelf nog iets anders ging zeggen, liet hij even vluchtig zijn blik om zich heen gaan. "Zouden de andere clans er niet snel achter komen dat Bloodclan bij ons is? Hun geur hangt nu toch overduidelijk bij onze grenzen?" vervolgde hij. "Zouden ze niet doorhebben dat we in nood zitten? Dat we hulp nodig hebben?" mompelde hij zachtjes, niet zeker wetend of dit wel iets was om nu over te spreken. De Elite katten hielden de Thunderclanners kort en verwondde zonder echte redenen katten in hun clan. Zo konden ze nooit allemaal fit genoeg zijn om ooit hun kamp en leider terug te krijgen, niet alleen.

Zealspark

I'm drifting like a ghost on the sidewalk

Hij wiebelde even met zijn oren toen hij zag dat de jonge apprentice vluchtig met zijn blik de omgeving scande. De woorden die volgden zorgden ervoor dat een zucht zijn bekje verliet. "Bloodclan is helaas niet dom genoeg en weet dat ze uit de buurt van onze grenzen moet blijven." Zijn stem klonk niet hopeloos of neergeslagen. Nee, hij had de hoop nog lang niet opgegeven. Iedere minuut van de dag dacht hij piekerend na over een plan om de Clan weer uit de poten van de Elite te krijgen. Hij was al een paar keer naar Snowdrop gaan zoeken om haar mening te horen, maar nog geen enkele keer had hij de grijze poes gevonden. "Ik haat het eigenlijk. Ik kan er niet tegen dat zo'n vies mormel als Claw nu in de den slaapt waar mijn vader vroeger in sliep." mompelde hij nadien, zijn blik fixerende op één van de blaadjes die voor de poten van Tallpaw lag. Hij meende het. Zijn woede werd merendeels aangedreven door het feit dat ze heel de Thunderclan hadden overgenomen, de clan die Firestar altijd met zijn leven had verdedigd. En nu ook Silverstar. Eerst had hij de kater niet gemogen, maar nadat hij Zealspark's mentor was geworden kreeg de kater dan toch meer respect voor het zilveren geval. Hij beschouwde hem nu niet alleen als Clanleader, maar ook als vriend. En ook daarom had hij een hekel aan Claw, wetende dat die zwarte kater de touwtjes van Silverstar's leven in poten had.

made by chi!

Onderwerp: Re: Learn how to fight alone