Catch a man a fish and you catch his heart

Severs lange, bruine vacht was aan de onderkant extra bruin geworden door de vieze modder die hieraan gekleefd zat. Ze had twee vissen in haar bek; je kon gelijk zien waarom ze zo vies was. Ze had vlakbij de rivier gevist en tja, aarde met het vieze natte weer van leaf-fall maakte modder. Om maar te zwijgen van het water van de snel stromende rivier wat de grond nog is extra nat maakte.
Echter maakte het haar op het moment niet zo uit. Ze liet de twee vissen op de prooistapel vallen en ze keek is om zich heen, op zoek naar een goeie plek waar ze zich kon installeren voor een leuk gesprek en waar ze onbeschaamd haar buik schoon kon maken. Haar blik viel op Creamyfrost, de schat van de Clan als ze het goed had. Het neefje van de leider. Top!
Met een glimlach op haar gezicht en een vis tussen haar tanden liep ze naar hem toe en ze knikte hem vriendelijk toe toen ze naast hem ging zitten. "Hee," begroette ze hem en knipoogde. "Is 't goed als ik naast je ga zitten?" vroeg ze waarna ze hem vragend aankeek. Eerst netjes vragen, natuurlijk.

- 1e post Creamyfrost c:

De kater zag er wat belabberd uit, maar daar trok Sever zich niets van aan. Als Creamyfrost zich ziek voelde, dan zou hij haar aanbod kunnen afwijzen. En wie weet vond hij het wel leuk om gezelschap te hebben, ze had hem altijd wel als een sociale kat gezien dus ze zou niet weten waarom niet. “Natuurlijk.” miauwde de kater op een vriendelijke toon en met een knikje nam ze plaats naast hem. “Als je naast een scharminkel gezien wilt worden natuurlijk.” vragend trok ze haar wenkbrauw op waarna ze hem op een veelzeggende manier aankeek. "Een scharminkel? Jij? Pff." grinnikte ze op grappende toon, waarna ze hem met een grijnsje aankeek. "Ik denk.." begon ze toen zacht. "Dat driekwart van de RiverClan poezen een crush op jou heeft." maakte ze haar zin af.

Het was een beetje verdrietig om te zien hoe verrast de warrior naast haar was om haar woorden. Had hij dan niets meer van zijn zelfvertrouwen over? “Nee, dat kan ik mij echt niet voorstellen.” miauwde hij tegen haar en ze glimlachte naar hem. Ze vond het echt sneu voor hem, dat hij d'r zo onder leed. “Iedereen kan zien dat ik alleen maar een last voor de clan ben.” nu fronste Severlight. "Nee joh," miauwde ze zachtjes en keek hem met een bemoedigende blik aan. "Hier, misschien dat je je wat beter voelt na wat te eten?" ze schoof de vis die ze had meegebracht naar hem toe. "Je moet jezelf d'r gewoon overheen zetten, Creamyfrost."

Hij vond 't geen prettig idee om te eten blijkbaar, en Sever haalde haar schouders op. Als hij niet wilde dan moest hij het zelf weten; ze ging hem niet dwingen om iets op te eten. “Sorry maar…” miauwde hij, en ze keek naar Creamy. “Dan zou ik mijzelf moeten vergeven Severlight.” ging hij verder en zachtjes glimlachte ze. "Ach jongen, 't komt wel goed." miauwde ze zachtjes grinnikend. "Nee, serieus, ik wed dat als je steeds beter weer gaat eten en goeie nachtrusten haalt dat je dan weer zo jezelf wordt hoor!" zei ze opgetogen en likte toen over haar modderige poot heen. Een geweldig idee kwam in haar op; ze zou hem een vergelijking geven waar hij lekker over kon nadenken. Breinvoer. "Kijk, zie je mijn poot?" begon ze met een twinkeling in haar ogen. Ze hield hem omhoog voor de neus van de kater. "Hij is helemaal vies. En mijn buik ook. Van de modder, na de jacht," vervolgde ze toen. Eerst moest ze de feiten opbouwen. "Ik zou nu heel chagrijnig en verdrietig kunnen doen, want het lijkt alsof heel mijn vacht verpest is." een korte pauze, waarbij ze de oudere warrior met opgerezen wenkbrauw aankeek. "Maar ik kan mezelf ook gaan schoonmaken, opknappen, en dan is m'n vacht weer helemaal terug naar hoe die eerst was in plaats van niets doen en het maar aankijken." ooh wat had ze soms toch van d'r wijze momenten. "Dat moet jij ook doen! In plaats van het maar aankijken, er wat aan doen. En je hoeft het zelfs niet alleen te doen. Er staan genoeg katten voor je klaar die je willen helpen." een glimlach stond op haar gelaat. "En kijk, er is zelfs - indirect - wat moois terecht gekomen van de viezigheid van mijn vacht. Want ik heb twee vissen terug naar het kamp gebracht, waar nu lekker van gegeten kan worden." Severlight was best trots op deze mooie vergelijking die ze zo eventjes bedacht had. Hopelijk zou 't ook nog werken.

De kater was op zoek naar zijn woorden maar kon ze niet vinden, althans, die indruk kreeg ze. Een sympathieke blik lag in haar ogen; het moest vervelend voor hem zijn om zo aangetast te worden door een paar plantjes. Maar ze wist zeker dat hij erover heen kon komen! Met een kalme uitdrukking begon ze haar poot te wassen, maar ze hield haar blik op hem gericht toen hij begon te praten. Toen hij klaar was met zijn woordenstroom was Sever haar poot ongeveer schoon. Een glimlach kwam op haar gezicht. "Het probleem is, Creamyfrost," begon ze. "Dat jij de vergelijking nu verkeerd bekijkt. Je gaat gelijk naar het punt van vissen terwijl ik het over een vieze vacht had." hierbij grinnikte ze zachtjes. "Snap je wat je doet? Jij weet de positieve dingen te vinden in een vieze vacht, dus kan je dan ook het positieve vinden in jou? Jij ziet jezelf als een nutteloos geval, maar ik zie een sterke warrior. Want op het moment heb je misschien een vieze vacht, maar je hebt al zoveel vissen het kamp binnen gebracht! Kijk naar wat je allemaal al gepresteerd heb, man! Je hebt zelfs al je eigen apprentice. Twee eigenlijk. Dat betekent dat je het vertrouwen hebt van de Clan. Waarom zouden ze op jou durven leunen als je nutteloos bent?" haar bruine kopje stond iets gekanteld naar rechts, waarbij ze hem vragend aankeek.

Zijn zelfverzekerdheid was blijkbaar echt héél laag aangezien hij zelfs in dit geweldige standpunt van haar nog een discussie wilde starten. Rustig luisterde ze naar zijn verhaal over een dassenaanval en ze knikte. Het gevoel van medeleven overspoelde haar en ze keek hem vriendelijk aan. "Bang voor de dassen?" miauwde ze zachtjes. "Of bang voor de dood?" ze wilde hier geen punt van maken; 't was een oprechte vraag. Zelf had ze niet veel ervaring met dassen; ze was niet meegegaan naar het grote dassengevecht en eigenlijk had ze nog nooit zo'n zwart-wit beest gezien. Maar ze wist dat ze heel gevaarlijk moesten zijn als er zoveel katten van bang waren.

Een beetje geschokt van zijn antwoord was ze wel, al probeerde ze het zo veel mogelijk te maskeren. Hetgeen wat Creamyfrost nou juist niet nodig was was anderen die hem zagen als een mislukking. Dus luisterde ze aandachtig naar zijn verhaal die eindigde in dat hij toch niet dood wilde. Meteen knikte ze resoluut. Zijn ademhaling versnelde iets en bezorgd keek Severlight hem aan. "Gaat het wel?" vroeg ze, waarna haar blik naar zijn trillende poten gleed. "Moet je niet even liggen of zo?"

Creamyfrost beantwoordde haar dat het wel goed ging maar Severlight geloofde er niks van. Met samengeknepen ogen keek ze naar hem al leek het er niet op dat hij haar de waarheid ging vertellen. Ook goed. "Nou, doe in ieder geval een beetje rustig aan, oké?" vroeg ze hem met een bezorgde frons op haar gezichtje. “Hoe gaat het met jou?” vroeg Creamy haar toen, waarschijnlijk om van onderwerp te veranderen. Ze had hem wel door maar liet het maar rusten. "Goed, hoor." beantwoordde ze hem en grijnsde naar hem. "Behalve dan dat ik een heel vieze vacht heb." vervolgde ze lacherig en hield als voorbeeld haar poot in de lucht.

Creamy vertelde haar dat Honeyscent, de Medicine Cat, hem goed in de gaten hield. Ze glimlachte. "Dat is maar voor het beste, geloof me." miauwde ze vriendelijk. Vervolgens begon ze haar vacht schoon te maken. “Ah joh wat geeft het, maar als ik je moet helpen om je vacht schoon te maken wil ik dat best doen hoor.” een glimlachje kwam op haar gezicht. "Als dat zou willen, prima," miauwde ze al wist ze nog niet precies hoe hij dat zou willen doen. Nou ja, dat zagen ze dan wel weer. Zolang Creamyfrost zich maar wat beter voelde.

Creamyfrost stemde glimlachend in en begon met haar vacht schoon te maken bij haar zij. Zijzelf begon haar borst schoon te maken; zelfs daar zaten modder, viezigheid en klitten. Severlight verzette haar poot ietsje zodat de kater beter bij haar buik kon, al moest dat niet zo'n probleem zijn in zijn liggende positie. “Hoe gaat het met je zusje?” vroeg Creamy aan haar en ze trok even een bedenkelijk gezicht. "Goed, al spreek ik haar een stuk minder nu ik warrior geworden ben. Maar ik geloof dat haar trainingen goed gaan, al heeft ze ze wel van Panthergrowl." nadat ze dit gezegd had stak ze haar tong uit en trok een grappig gezicht. Neh, ze had het niet zo op de grijze warrior die dacht dat hij alles was.