Eyeless freak [Lycheepaw] [spt]

Het muisje schoot van hem vandaan, en ietwat beteuterd keek X het na. De jacht ging hem nog niet altijd even goed af, hij had er het geduld simpelweg niet voor. Dat bleek nu ook wel weer. Nu moest hij weer iets anders vinden om zich mee te vermaken.
Gelukkig hoefde hij niet lang te wachten, een wittige poes viel hem op en hij besloot even gedag te zeggen. Rustig trippelde hij op haar af. "Hallo daar!"Begroette hij haar opgetogen, waarna hem opviel dat ze een oog miste. X zag zijn kans en greep die. "Oh, dat ziet er niet al te charmant uit." Trots op zijn woordgrapje keek hij haar aan, hopend dat zij er wél om zou kunnen lachen


-Lycheepaw

Terwijl ze haar klauwen verscherpte door ze dwars door de bast van een boom te schrapen hoorde ze de groet. Een diepe, te opgewekte stem had de groet geuit, en ze draaide zich om. Een grote, witte kater viel in haar zicht, en ze keek recht naar hem met haar juiste oog. Hij merkte direct op dat ze een oog minder had dan hij, en vond het uiterst grappig een woordgrap te maken. Lychee kantelde haar kop en schonk hem een korte, neppe glimlach. "Humor om te lachen," hoonde ze. "Lachen met wie dan ook ik het genoegen heb,"

De poes lachte niet echt, maar er kwam een glimlach op haar gezicht. Hij was nogal nep, maar dat kon X niet zien. Hij grijnsde breed naar haar, blij dat ze -zogenaamd- wel om zijn grap kon 'lachen'. "Humor om te lachen,"Hoonde de poes. X was echter een kat die alles nogal letterlijk nam, hij snapte niet wat het was om iets 'honend' uit te spreken. Dus was hij dol gelukkig dat hij eindelijk iemand had gevonden die wél humor had. "Ha! Echt he!"Lachte hij. "Lachen met wie dan ook ik het genoegen heb," Hij grinnikte zachtjes en keek haar opgewekt aan. "Nuja, eigenlijk heb ik geen naam meer! Thihihi, maar goed, ik wordt vaak X genoemd. Dus zo mag je me noemen. Gewoon X, je weet wel, als die rare letter."Sprak hij aan een stuk door, waarna hij de Eenoogje aan keek en besloot toch maar wat interesse te tonen. "En jij? Oh nee! Wacht! Ik noem je wel gewoon Eenoogje! Dat is wel leuk, ja toch?"

De kat leek oprecht blij. Hij leek niet door te hebben dat ze zo sarcastisch was als maar kon. Toen hij ook nog eens rare giecheltjes uitstootte tussen zijn woorden door was ze er absoluut zeker van. Hij was gestoord. Vreselijk, zielig, belachelijk gestoord. Ze besloot er dus maar niet op in te gaan. "Nou, dan zal ik jou ook maar X noemen, hm," sprak ze een beetje verveeld. Hier kon ze maar weinig mee. Hij vroeg naar haar naam. "Lych-" Voordat hij het waarschijnlijk maar gehoord had dat ze was begonnen met praten opperde hij dat hij haar misschien Eenoogje zou noemen. Nu, gestoord of niet, problemen met zijn toch al kleine kattenbrein of niet, dat kon Lychee niet hebben. Ze liep dreigend snel op de kater toe. Haar uitdrukking veranderde snel van verveeld naar woedend. "Waag het eens," siste ze.