Lost and Alone

Onderwerp: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 18:19

Ze was de weg nu echt kwijt. Geuren waren haar neus ingekomen. Geuren die ze niet wou ruiken. Het gebied was anders en ze was door de stres inmiddels al kwijt waar ze was. Ze kon nog een beetje normaal lopen en soms een andere kant op schieten, hopend dat ze misschien de Shadowclan geur terug zou krijgen. Gebeurde echter nooit. Ze wist niet meer wat ze moest doen en zo dom als ze deed dacht ze ook niet meer erover na. Paniek ging gewoon door haar en ze was alle kennis verloren die ze had. Kort sloot ze haar ogen en ging staan. "Focus Red", zei ze rustig tegen ze zichzelf met haar zachte stem. Na een paar keer in- en uitademen deed ze haar ogen weer open. Gelijk keek ze bang naar voren. Er stond ineens een kater voor haar met een duidelijke geur van Windclan. De poes slikte geschrokken, maar bleef staan. Oh nee...

OOC { Alleen met toestemming

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 19:31

Zijn goudkleurige ogen focusten zich op de Abandoned Badgerset toen hij daar een andere kat zag lopen. Haar geur was door de wind meegedragen en het zag er niet echt naar uit dat het ding wist waar ze mee bezig was. Het kwam over hun grens heen, het stond in Windclan territorium nu en hij wist dat ze dat niet meer moesten tolereren. Windclan was zwak aan het worden, ze werden gezien als bange haasjes in plaats van de taaie katten waar ze vroeger zo om bekend stonden. Tigerpaw liet zich wat door zijn poten heen zakken en wachtte af tot ze dichterbij kwam. Toen ze een vossenlengte voor hem was hees hij zichzelf overeind uit het halflange gras en keek hij haar met zijn koude ogen aan. "Wat doe je op Windclan territorium? Hmn? Onze prooi stelen misschien?" vroeg hij fel.

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 19:53

De woorden van de kater waren fel, zoals te verwachten was. Windclanners hielden hier niet van. Ze ademde wat sneller en nam een wat geschrokken houding aan, maar iets in haar zei iets. Het zei dat ze niet zo'n bange kitten moest zijn, dat ze voor zichzelf moest opkomen, maar was het hier een goede plek daarvoor? "Ik -", zei ze maar ze haakte al snel af en keek wat moeilijk om zich heen. "Nee." Ineens was haar stem wat sterker en zelfverzekerder. Ze was hier niet om prooi te stelen en dat mocht hij weten ook. Het andere deel van Red kwam al snel wel weer bovendrijven en keek hem bang aan. Hij zou haar geen pijn doen, toch? De blik in zijn ogen leken echter iets heel anders te zeggen.

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 19:59

De kater deed een stap dichterbij toen ze haar mond opende, maar haar beginnende zin toch weer afhaakte en een sterkere en zelfverzekerde nee liet horen. "Oh nee?" mauwde hij terwijl hij nog altijd dichterbij kwam. "Wat is dit poesje hier dan aan het doen? Spioneren op Windclan neem ik aan?" siste hij zacht terwijl hij zijn oren naar achter liet vallen. Een woedde kwam in hem opborrelen terwijl hij zijn poten voelde tintelen. Hij sloeg zijn nagels uit. "Maar vertel eens, dear, wat is de naam van deze oh zo stoere spion?" Tigerpaw voelde dat hij op het punt stond om te knappen, om alle woedde die hij had opgestapeld er uit te gooien.

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 20:05

"Oh nee?" Ze keek de kater recht aan. Iets wat ze nooit deed, maar de kater leek het ook niet leuk te vinden. Hij vroeg wat ze dan aan het doen was. Red wou niet zwak lijken en het leek niet alsof hij haar zou gaan helpen. "O-ook niet", vroeg ze en nu keek ze bang naar de grond. Zag er te onderdanig uit merkte ze op en ze tilde haar kin op. Ze moest er sterk uit blijven zien. Toen ineens vroeg hij naar haar naam. Wat verbaasd keek ze op. Waarom wou hij haar naam weten? "Jij hoeft mijn naam niet te weten." Opnieuw klonk haar stem zelfverzekerder en ze legde haar oortjes wat in haar nek. Ze durfde hem alleen niet meer aan te kijken. Haar ogen gingen over alles in het gebied, alleen zijn ogen bleef ze ontwijken.

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 20:30

Dus eerst kwam mevrouwtje doodleuk hun territorium in lopen, was ze vaag om de reden waarom ze hier was en daarbij ging ze ook nog stoer lopen doen door haar naam niet te vertellen. "Allemaal foute antwoordjes, deary." Bij die laatste woorden kwam er een luide grauw uit zijn keel zetten en deed hij nog een sprong naar voren, met de intentie om bovenop haar te springen. Hij had zijn klauwen uitgeslagen en het was de bedoeling deze pijnlijk in haar flanken te slaan.

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 20:37

Na zijn woorden stapte ze bang achteruit. Ze had het verkeerde gezegd. Eerst wou ze wegrennen, maar bedacht zich dat dit een Windclankat was. Hoe ging ze die uit rennen? Bij geluid van de kater spande ze zich aan. Haren omhoog en nagels uit. Ze wist wel wat dingen die ze kon doen als er iets fout zou gaan, maar deze kater was ouder en duidelijk sterker dan dit grassprietje van een apprentice. Dat was de reden dat haar hart tekeer ging. Heel snel sprong de kater op haar rug zonder dat ze ook maar iets van weerstand kon bieden. Een kleine piep van pijn kwam uit haar bek toen hij zijn nagels in haar flank sloeg. De poes liet zich hard op haar flank vallen, in de hoop dat hij eraf zou vallen. Haar rug begon al te branden van de pijn. "Stop!", piepte ze bang. Misschien zou hij luisteren? Al betwijfelde ze dat heel erg.

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 20:40

Al snel had hij het ding tegen de grond gekregen. Ze piepte geschrokken en hij hoorde haar ergens nog zeggen dat hij moest stoppen, maar de hele wereld was in een soort waas terwijl hij maar luid grauwend op haar in bleef hakken. Hij had totaal geen controle meer over zijn lichaam, die maar verder ging met het verwonden van de poes. Haar kop, haar flanken, overal waar het maar kon krasten zijn nagels op en zette hij zijn tanden in. "Je had hier nooit moeten komen!" grauwde hij woest. Blind van woedde, dat was het enige hoe je hem nu kon omschrijven.

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 21:00

De kater bleef op zijn rug zitten en bleef in haar flank slaan. De pijn werd erger en erger. Nu voelde ze ook tanden op haar en ze maakte weer een geluid. Deze was harder en van ver te horen. Bloed begon uit haar lijf te lopen en ze raakte in paniek. Uiteindelijk kon ze hem van zich afgooien en ze keek naar de kater. Ogen bang. Haar zicht werd slechter en de pijn leek alleen maar erger te worden, terwijl hij al van haar af was. Vermoeid van de pijn liet ze zich vallen. Haar mond hing open, nog in shock van hoe snel dit had kunnen gebeuren. Haar ogen stonden op de kater, terwijl ze op de grond lag. Ze keek hem bang aan. Tranen rolden over haar wangen. Schokken van het snikken gingen door haar lijf. Wat was er mis met deze kater?!

OOC { Powerplay mocht

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 21:10

De kater voelde hoe hij uiteindelijk van de ander werd afgegooid. Zwaar hijgend kroop hij een eindje bij de poes vandaan, geen idee hebbend hoeveel wonden hij haar had toegebracht. Zijn eigen vacht zat van top tot teen ook onder het bloed. Haar bloed, want zelf had hij amper wonden. Met wijd opengesperde ogen keek hij naar de rossige kattin die nog altijd een angstige blik in haar ogen had. "Je had hier niet moeten komen.." herhaalde hij zijn woorden terwijl hij haar nog altijd met wijd opengesperde ogen aankeek, alsof hij niet goed kon geloven wat hij net had gedaan. Maar aan de andere kant had het zo goed gevoeld. Zo goed.

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 21:44

"Je had hier niet moeten komen.." Red snikte. Alles deed pijn. Ze was duizelig. De hele wereld draaide toen ze neerviel en haar kop hard op de grond kwam. Haar buik ging snel op en neer, maar begon tempo af te nemen. Haar hoofd begon te ontspannen en pijn begon weg te trekken. Het voelde zo fijn ergens, maar ze wist dat het fout was dat dit gebeurde. De poes keek hem recht aan. In haar ogen zag je niet eens boosheid. Wat je zag was meer teleurstelling, alsof ze teleurgesteld in hem was. Ze kende hem niet eens. Red keek hem recht aan en terwijl ze dat deed ontspande haar hele lichaam en al snel zat er geen leven meer in haar. Haar geest was weg, maar haar ogen stonden nog altijd strak op de kater.

OOC { Redpaw is dood

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 21:51

Zijn borstkas ging nog altijd wild op en neer terwijl hij zag hoe de poes hem met een teleurgestelde blik aankeek. Hij snoof de bloederige lucht een keer diep in en krabbelde wat naar achter. Wat had hij gedaan? Hij had een kattin vermoord. Een onschuldige kattin die hem geen krasje terug had gegeven, een weerloos geval. De kater fronste kort, maar wist niet meer wat te doen. Het enige wat hij deed was terug staren in de levenloze ogen van de rossige kattin. Wat moest hij doen?!

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 22:00

Een kreet weerklonk door het gebied en geschrokken bleef Mousepaw als bevroren staan. De apprentice snoof aan de lucht en merkte meteen Tigerpaw's geur op, gepaard met bloed. Wat was er aan de hand? Haar hard bonsde zo hard dat ze hem in haar keel voelde. Als er maar niks met hem gebeurd was... Meteen kwam ze in beweging en rende zo snel mogelijk die ene, zo vertrouwde geur achterna. Tranen kwamen in haar ogen van bezorgdheid. Wat als er iets met hem gebeurt was? Ze rende zo snel als haar poten haar dragen konden, wat nog verrassend snel ging. Haar conditie was alleen niet de beste en al snel begon de rood witte poes vlekken te zien. Toch wist ze dat ze er bijna was en ze bleef doorzetten, met alleen Tiger maar in haar kop. Toen ze door de laatste hoge grassprieten heen duwde kwam ze vlakbij het gebied dat de ShadowClan nu overgenomen had. Alles werd heel vlak en daar zag ze dan ook Tigerpaw. Opluchting vloeide door haar lichaam heen; hij stond nog en leek ongedeerd. Toch, toen ze dichterbij kwam, zag ze het. Een kattin lag naast hem en er zat bloed over heel zijn vacht. Ongelovig bleef ze staan, een paar vossenlengtes van het lichaam vandaan. Haar bek zakte een stukje open en misselijkheid borrelde in haar op. Langzaam bewoog ze haar kop naar Tigerpaw toe. "T-Tiger?" miauwde ze, haar stem nog steeds buiten adem van het harde rennen. Wat was hier gebeurd?

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 22:20

Opnieuw volgde hij Mousepaw, echter werd dit belemmerd door een harde kreet die het woud vulde. Raptorpaw vernauwde zijn ogen, wat was dit. Hij ging er direct op af. Raptorpaw rende snel, zoals hij kon, met dank aan zijn Windclan bloed en alle trainingen die hij had gehad en dat niet alleen van zijn mentor. Al snel kwam hij dichterbij en werd de geur van Mousepaw sterker, en de geur van Tigerpaw. Hij liet zich al snel zien en zag Tigerpaw met een dode poes, een apprentice, jonger dan hun. Mousepaw keek geschokt. Raptorpaw vernauwde zijn ogen en liet die van de poes naar Tigerpaw gaan. Zijn houding kalm en beheerst. Hij ging naast Mousepaw staan en keek Tigerpaw nu recht aan. "Wat is hier gebeurd?" Vroeg hij, kijkend naar de poes en de sterke geur van de poes op Tigerpaw. Duidelijk werk van hem, ook als je naar zijn klauwen en bek keek. Overduidelijk zijn werk. En hij zou zichzelf wel heel zwak doen laten lijken als hij zei dat hij geen keuze had.

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 22:25

Ook Mist had de kreet gehoord en zonder ook maar verder na te denken begon ze te rennen. De geur van haar broertje kon ze opvangen, daarna Shadowclan en daarna zelfs Mousepaw. Dat alles gemengd met bloed die alles overnam. Oh nee. De poes was al snel op snelheid. Of Tiger of Mouse had pijn, of haar broertje had zichzelf in nesten gewerkt. Hij zou Mousepaw geen pijn doen nam ze aan. Al snel kwam ze aan bij het tafereel. Een verwarde Mouse, een Tiger onder het bloed en dan een dode apprentice. De poes schoot naar de twee katten. "Tiger wat heb je gedaan", zei ze toen simpel en ze ging zonder problemen naast hem staan en keek naar het lijk. Daarna keek ze de kater aan. Ze hielp waarschijnlijk niet, maar hij moest wel even aanvoelen wat hij gedaan had. Dan zou hij het daarna niet meer doen. Hopelijk.

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 24 jan 2016 - 23:00

De kater keek nog altijd wat verbaasd naar het levenloze lichaam van de Shadowclan apprentice. Het moest nog altijd tot hem doordringen dat hij zojuist een koelbloedige moord had gepleegd op een weerloze apprentice. Hij schrok op bij het horen van de stem van Mousepaw. "M-mouse.." Dat was het enige wat uit zijn bek kwam terwijl hij nog altijd zwaar ademend zijn blik weer op het enge lichaam richtte. De kater wist niet goed wat hem overkwam toen ook Raptorpaw en Mistpaw op kwamen dagen. Hopelijk stond niet de hele clan hier straks voor zijn neus. "Ik.. denk dat ik haar heb vermoord.." mauwde hij met een frons en bleef naar het lichaam kijken. Hij merkte het niet eens dat zijn hele lichaam onder het bloed zat. Haar bloed.

Onderwerp: Re: Lost and Alone ma 25 jan 2016 - 13:43

"Ik.. denk dat ik haar heb vermoord.." De poes zuchtte. Dit was geen normaal iets natuurlijk, maar ze probeerde niet helemaal in paniek te gaan schreeuwen. Ze wou niet dat haar broertje in de problemen zou komen. Met haar poot duwde ze de Shadowclan apprentice om zodat haar snuit te zien was. De ogen van de apprentice stonden duidelijk bang. "Yup," antwoordde ze toen droog. Haar ogen gingen naar haar broer. "die is dood." De blik van de poes was opzich best streng, maar ze had geen zin in een huilende Mouse dus ze hield het even zo net als mogelijk. Raptor kende ze niet, maar was vast wel een beetje een harde gast als hij omging met Tiger. "Broertje toch," begon ze terwijl ze naar zijn 'bebloede' lijf keek. Ze zag bijna geen wonden, dus dat zou haar bloed wel zijn. "Wat nu?" De groene ogen van de poes gingen rond. Windclan had al ruzie met Riverclan en nog een ruzie met Shadowclan konden ze niet gebruiken.

Onderwerp: Re: Lost and Alone wo 27 jan 2016 - 6:36

Raptor en Mist kwamen er allebei bij. Met nog steeds geschokte ogen keek ze van de één naar de ander. "Raptor..." fluisterde ze toen zachtjes en drukte haar kop in zijn nek, zodat ze het niet hoefde te zien. Tigerpaw miauwde dat hij dacht dat hij de jonge apprentice die daar lag vermoord had, en Mistpaw miauwde nogal droog dat dit klopte. Hoe konden ze zo kalm blijven? Mouse stond op het punt om uit te barsten in tranen. Daarom drukte ze zichzelf zo dicht mogelijk tegen Raptor aan, ze had zijn steun nodig en hij had immers beloofd er altijd voor haar te zijn. Ze hoopte dat als ze er lang genoeg niet naar keek, dat het dan weg zou zijn. Echter was dit heel onwaarschijnlijk en dat wist ze wel. "Wat nu?" klonk de stem van Mist en bibberig haalde Mousepaw adem. "We moeten haar begraven, zodat niemand er achterkomt." fluisterde ze, haar kop nog steeds in Raptorpaw zijn vacht begraven zodat misschien niet iedereen haar gehoord had.

Onderwerp: Re: Lost and Alone zo 31 jan 2016 - 1:39

Raptorpaw had wel van de nieuwe Shadowclan leider gehoord en zij was geen kattin om mee te sollen. Niet dat Raptorpaw dit echt boeide, maar dan nog. Mousepaw verstopte zich in zijn vacht, wat hem wou doen laten grijnzen, echter hield hij een ernstige uitdrukking vast op zijn gelaat. De reacties van Mistpaw was hartstikke droog, alsof het niets voorstelde. Die van Tigerpaw werd gebracht met een frons op zijn gelaat. Mistpaw vroeg vervolgens wat er nu gebeuren moest en Mousepaw kwam met een optie. "Dat lijkt me een goed idee ja, wat denk jij, Tigerpaw?" Vroeg Raptorpaw, om niet de baas over de gestreepte kater te gaan spelen. "Wat mij ook slim lijkt is dat je alle speuren uit je vacht haalt, Tigerpaw, ik denk niet dat je wilt dat Windclan nog een oorlog krijgt met Shadowclan. Alle bewijzen hier moeten weg, alsof er niets is gebeurd. Mits jullie het daar mee eens zijn?" Vroeg Raptorpaw met een ernstige uitdrukking op zijn gelaat. Dit was eigenlijk ook wel een fijne rol om te gaan bespelen. Als iedereen het dan ook maar geloven ging. Raptorpaw hield zich altijd afzijdig in het kamp, dus echt een beeld hadden katten niet meer van hem, behalve de katten die dichtbij hem hadden gestaan.

Onderwerp: Re: Lost and Alone za 6 feb 2016 - 12:14

Nog altijd stond de kater daar maar, niet goed wetend wat hij nou precies moest doen en al helemaal niet op zijn gemak door de drie andere katten die erbij waren gekomen. Wat als opeens Everstar of Frostfaith voor zijn neus stond? Dan kreeg hij vast en zeker een enkeltje naar het rogue deel van het bos. Hij schudde met zijn kop toen hij zijn naam een keer hoorde vallen bij Raptor's woorden. "Ja. We moeten het laten verdwijnen.." mompelde hij toen en keek naar de andere kater, die ook nog eens toevoegde dat hij dat bloed uit zijn vacht moest krijgen. Hij knikte kort en wierp kort zijn blik op Mistpaw, Mousepaw keek hij voor geen moment aan. "Waar gaan we het begraven?" Het liefst half onder een struik of wat, want anders zou men zien dat de aarde omgewoeld was en zouden ze haar alsnog vinden.

Onderwerp: Re: Lost and Alone