Hmmm.. not bad

_{Na het gevecht, wat zij niet meegemaakt had, was Bloodclan in hun kamp gevestigd. Het was een nachtmerrie, al vond Swallowpaw dat zelf. Het enige was dat hun familie een soort van verenigd was. Coal zag ze bijna elke dag, maar alsnog. Swallow hield niet van verliezen. Daar kon de apprentice niet tegen. Ze slofte de Apprentices den uit, om schuw om zich heen te kijken. Een glimp van zwarte vacht merkte ze op, en focuste zich. Coal? Nee, veel te groot voor hem. Misschien haar vader ofzo? Twijfelend liep ze op de zwarte vacht af. Het kon ook die Claw zijn, want ja, die bouw zag er wel zo uit. Verward stond ze stil. Waar dacht die Bloodclanner wel niet? Zomaar de Leaders den inlopen. Hmpf. Snel trippelde ze achter de Bloodclanner aan. Eenmaal bij de kater aangekomen zag ze dat het haar aartsvijand was. "Oh, jij." mompelde ze iet wat teleurgesteld. Ze wou hem het liefst ontlopen, maar nu had ze al gesproken. Dom van haar.}

_{"Ja ik, wie anders Swallowpaw." antwoordde de reusachtige kater kalmpjes. Die kalmte maakte Swallowpaw gefrustreerd. Ze hielt niet van kalmpjes. Daar had ze een hekel aan. En bovendien hoorde deze kater hier absoluut niet te zijn. "Nou.. Silverstar misschien? " miauwde de zwarte poes iet wat nors. Ze schampte de grond met haar poot, en keek mokkend naar de grond. Een andere beweging deed haar van haar poten opkijken, en zag daar Firepaw koppig het nest weer de den duwen. Een klein grijnsje ging op haar lippen staan, en uitdagend keek ze Claw aan. Firepaw was een één van de oudere apprentices. Dat was het enige wat ze van haar wist. Ze keek toe hoe de Bloodclankater weer opstond en het nest weer naar buiten kukelde. Met een geïrriteerde zucht ging de jonge apprentice koppig zitten. Niet van plan nog op te staan voor dat ze een hartig woordje met de veel oudere kater had gesproken. Zodra hij weer binnen was begon hij verder met praten. "Laat ik meteen maar even duidelijk zijn." Met nog steeds dezelfde kalmte. Bah. De zwarte poes trok haar wenkbrauwen op en keek de kater quasi nieuwsgierig aan. Ze wou helemaal geen regeltjes waar ze zich aan moest houden, ze wou weten waarom hij hier was. “Niemand komt hier zomaar binnen wandelen. Er wordt altijd toestemming gevraagd, gebeurt dit niet maak ik een heel mooi litteken in je buik begrepen?” Wat in Starclans naam dacht hij wel wie hij was? Swallowpaw keek hem opstandig aan, maar knikte wel. Ze had geen zin in een litteken, nu ze nog jong en gezond was. "Wat is jouw naam?" Bijna wou Swallow Firepaw voorgaan, en haar naam trekken, maar al snel klapte ze haar bek weer dicht. Misschien was het handiger dat Firepaw het zelf zou zeggen.}

<sub>Ze haatte genegeerd te worden, en dus furieus dat Claw haar opmerking negeerde, schoten haar klauwen uit haar hulzen. Ze keek met een uitdagende blik de Bloodclanleider aan. Het boeide haar nu niet meer of hij haar zou verwonden of niet. Als hij maar zo snel mogelijk weg zou gaan. Opeens schoot er een warrior voor haar en Firepaw. Ze kende hem van gezicht, maar niet van naam. Ze luisterde aandachtig naar het gesprek tussen Claw en de warrior. “Ik wil ook wel met jou beginnen hoor.” sprak de zwarte kater zachtjes. Met een frons keek ze de kater aan. Wat bedoelde hij? Wat was hij van plan met de warrior? Waar sprak hij over? Zonder erbij na te denken trok Swallowpaw haar bek open, om iets te zeggen, maar trok hem al snel weer dicht. Ooh, hij ging hem verwonden. Wacht, verwonden? Dat mocht niet! Direct was Swallowpaw weer alert, en trok dit keer wel haar bek open om iets te zeggen. "Als jij hem verwond, moet je eerst langs mij!" sprak ze boos. Ze mocht Claw echt, echt, helemaal niet. Ze moest zichzelf zelfs dwingen hem geen pets in zijn gezicht te geven.
- Ik stuur je hier nog een pm over, want ik heb een leuk ideetje voor Swallow en Claw :3</sub>