Little steps

_{Met volle focus onderzocht de jonge, grijs gekleurde kit het blaadje voor haar pootjes, welke elke keer een klein beetje bewoog. Ze had eens heel stiekem een gesprek afgeluisterd van twee warriors tegen hun apprentices over het jagen en had natuurlijk alles onthouden. Je prooi moest goed onderzocht zijn, zo goed dat als je de ogen sloot het op je netvlies gebrand stond voor een momentje. Niet dat Killerkit wist wat een netvlies was en waarom het daarop in vuur stond, maar ze geloofde het helemaal en onderzocht het blaadje zorgvuldig. Iedere bladnerf werd zorgvuldig bekeken door Killerkit alsof het dé prooi was die de complete clan kon redden, waarna ze voorzichtig dichterbij kroop, om vervolgens zo professioneel als mogelijk erop af te springen. Het blaadje verdween haar twee pootjes. Yes! Ze had de prooi gevangen. Ze pakte het blaadje beet en rende naar de eerst volgende kat die ze zag. "Zag je hoe ik hem ving? Zag je het?!" piepte ze vrolijk. Ze werd nu echt wel een goede warrior!}

_{Trots keek de jonge kit de warrior aan, welke voor nu nog naamloos was voor haar, toen deze vertelde dat het een goede vangst was. "Bedankt!" piepte ze enthousiast. Ze keek naar alle nieuwe, onbekende katten die plotseling in het kamp verbleven en keek kort vragend naar de grote warrior. Deze stelde echter voor dichter naar de nursery te gaan. Killerkit knikte om te laten zien dat ze het ermee eens was. "Slim plan! Ik ben trouwens Killerkit, wie bent u? U bent toch een warrior? Een hele sterke zeker?" ratelde de jonge kit vrolijk tegen de kater, terwijl ze wat onhandig richting de nursery liep en over enkele dingen onderweg struikelde. Haar blauwe oogjes bleven echter toch vrolijk op de kater gericht. Ze wilde alles over hem weten. Hij was een van de eerste warriors die ze tegengekomen was en misschien was hij haar vader wel! Kon toch? Ze wist immers niet wie haar vader was en het kon toch iedereen zijn? Toch dacht ze van niet. Er waren immers geen rode katten in haar familie, dus hoe groot was de kans nou? En waarom zou hij haar achterlaten? Dan was hij vast minder aardig nu, toch? Killerkit besloot algauw dat hij haar papa niet was en ging door met haar vragen. "Wie zijn al die rare katten met die vreemde geurtjes? Ik heb ze hier nog nooit gezien!" vroeg de grijze kit nieuwsgierig, terwijl ze haar kopje wat kantelde. Dat wilde ze wel graag weten eigenlijk.}