Food farmer ll Quietpaw

Onderwerp: Food farmer ll Quietpaw zo 8 nov 2015 - 13:46

De rode poes liep met rustige passen het kamp uit, Ze verveeld zich en besloot een beetje rond het bloodclan gebied rond te zwerven in de hoop dat ze nog wat kittypet's kon pesten of zo iets dergelijks, Haar kittens waren diep in slaap dus daar maakte brat zich niet veel zorgen om ' Ook al zijn ze wakker als moeder hoef je ook niet 24 uur bij je kits te zijn' klonk een stem vervolgens Brat grijzende maar ging niet op de opmerking in, Opeens drong een geur haar neus gaten binnen ' Wie is daar?' siste de poes luid en dreigend, Maar wel met een grijns vooral dat het duidelijk werd dat de geur van Windclan kwam.

Quietpaw slikte nerveus. Zijn vriend moest hier ergens zijn, maar was het wel zo verstandig om hem in zijn eentje op te gaan zoeken? Natuurlijk had hij het voor Foxkit over, maar het zou misschien verstandiger zijn om iemand mee te nemen. Misschien had hij Mousepaw of Raptor mee moeten nemen. Of zijn mentor, Ravenbreeze. Waarom had hij daar niet eerder over nagedacht? Ugh, hij was hier nu toch, dus hij kon maar beter even rondkijken of Foxkit hier ergens te bekennen was of niet. Quiet had nog geen enkele vechttraining gehad, dus hij was hier sterk in het nadeel. "Wie is daar?" hoorde hij een ander sissen, en Quiet was meteen op zijn hoede. Toen hij zich omdraaide keek hij in de cyaankleurige ogen van een rood met witte poes. De geur herkende hij nog niet, maar hij rook niet al te... vrolijk? "Quietpaw," zei hij toen maar, bij gebrek aan beter. Met zijn naam kon ze toch niet zoveel.

Lang hoefde ze niet te wachten ze kreeg vrijwel meteen een antwoord terug, 'Quietpaw?' herhaalde een stem in haar hoofd, Met een afkeurende blik keek Brat de apprentice aan hij was een windclanner dat kon je duidelijk ruiken en zien de rode poes gromde zachtjes Windclanner's waren slechte katten hoe konden ze? een lieve kitten als Foxkit zo verstoten en in de steek laten ze waren gewoon Evil, ' Moet dit dan als een soort redding's actie voor stellen of zo iets?' klonk een stem vervolgens Brat haalde haar neus op en snoof ' En wat doet een Windclanner hier op Bloodclan gebied?' vroeg ze streng, Ze mocht hem nu al niet.

Hij keek de poes even op en neer: ze was een stuk ouder dan hij was, ze was van de Bloodclan en als hij eerlijk was, zag ze er ook niet al te vriendelijk uit. Maar goed, hij zou iedereen wel een kans geven en vervolgens zien wat er zou gebeuren. Hij was behoorlijk empirisch ingesteld, dus observeren kwam eerst, en daaruit zou hij zijn conclusies trekken. De poes snoof, en liet door haar lichaamstaal al merken dat ze zijn aanwezigheid niet echt op prijs stelde. "En wat doet een Windclanner hier op Bloodclan gebied?" vroeg de poes op een toon die geen tegenspraak duldde. Quiet keek om zich heen. Zou hij het moeten vertellen? "Ik ben op zoek naar mijn vriend, Foxkit," antwoordde hij toen maar. Misschien wist ze wel waar hij was, al zag ze er niet uit als het behulpzame type.

"Ik ben op zoek naar mijn vriend, Foxkit' antwoordde hij, ' Dus toch een zoek actie' klonk een stem koud een gevaarlijk, Brat's haren schoten overeind en langzaam sloop ze naar de apprentice toen ze had een gevaarlijke blik in haar ogen en haar nagels waren al uit zijn hulzen, 'Weg weg hij moest weg' was het enige waar ze aandacht, Foxkit was van haar Windclan mocht hem niet terug hebben nee ze maakte hem kapot, ' Luister eens jij hazenvreter, Die vriend foxkit van jouw is hier niet oke?' siste ze laag ' Gebruik je hersenen eens wat moet zoon kitten hier doen' ze deed net alsof ze nooit gehoord had van foxkit, Ze wilden niet dat er meer windclanner opzoek gingen dus wilde ze dit heel duidelijk maken tegen over de Apprentice ' Verdwijn nu' blafte ze naar de kat toe, Hij moest weg weg weg.

Hoe langer hij hier was, hoe bozer de rode kattin leek te zijn. Het maakte Quiet echter alleen maar zekerder van zijn zaak: ze had iets te verbergen, en dat iets kon Foxkit wel eens zijn. En natuurlijk had hij alles voor zijn goede vriend over, al had hij door Foxkit nu wel een litteken over zijn neus heen lopen. Dat maakte niet uit, zijn vriendschap met Foxkit was belangrijker dan die ene keer dat hij hem gekrabd had. Quiet's ogen richtten zich op de klauwen die uit de hulzen van de poes waren gekropen, de dreiging werd groter. "Luister eens jij hazenvreter, die vriend Foxkit van jouw is hier niet oke?" siste de poes, wat Quiet alleen maar meer deed vermoeden dat zijn vriend hier juist wél was. De poes vroeg wat een kitten hier in hemelsnaam zou doen. "Het zou niet de eerste keer zijn dat Bloodclan een kitten kidnapte," zei de kater achterdochtig. Eigenlijk was een vriendin van hem recent nog ontvoerd door de Bloodclan, wat hem alleen maar meer naar de Bloodclan leidde. De poes vertelde hem om te verdwijnen, maar Quiet schudde zijn kop. "Ik ga niet terug zonder Foxkit." Hij zou volhouden totdat zijn vriend weer veilig terecht was.

Het voelde als of er iets in de kattin knapte en voordat ze het wist sprinte ze naar de andere kat toe met al haar kracht probeerde ze hem omver te duwen ' Dont have mercy he has no business here' met die gedachten probeerde ze hem tegen de grond te duwen en probeerde met haar nagels in zijn vacht te boorren, ' IK ZEI VERDWIJEN!' schreeuwde de poes en toen gebeurde het weer ze voelde het, 'Oh great' Brat had een hendiekep als je dat kon noemen zonder dat ze er iets tegen kon doen werd haar ene oog groot en de andere veranderde in een spleet het deed geen pijn maar ze voelde het wel, plus het gaf een naar gezicht.

Quiet's ogen vergrootten toen er iets in de poes leek te knappen. Haar blik verwilderde en ze kwam op hem afgestormd, wat hij niet bepaald verwacht had. En met alle vechttrainingen die hij niet gehad had, wist hij ook niet wat te doen toen de poes hem tegen de grond duwde en haar nagels in zijn vel boorde. Hij siste van de pijn, zoiets had hij nog nooit gevoeld. Het was niets vergeleken bij de kleine kras die Foxkit op zijn neusbrug had gezet. "IK ZEI VERDWIJN," schreeuwde de rode kattin. Quiet dacht er even over na om een stomme opmerking te maken in de trant van 'dat gaat moeilijk als je bovenop me ligt', maar hij bedacht zich. Deze poes leek niet echt in the mood voor een grapje. Maar hij kon niet weggaan, niet zonder Foxkit! Quiet zette zijn poten tegen de borstkas van de rode poes, maar qua kracht kon hij toch weinig uithalen. "Vertel me waar Foxkit is!" riep de kater standvastig. Hij wilde zijn vriend terug.

Het verbaasde de poes niet dat de kater bijna geen tegen strijd gaf 'Hij is veels te jong om ons aan te kunnen' klonk een stem koud en streng, Brat boorde haar nagels dieper in de vacht van de apprentice en kwam gevaarlijk dicht met haar kop bij die van de windclanner, Ze grommde en liet haar tanden zien haar lange scherpe tanden ze voelde zij nagels in haar borstkas maar besteedde er niet veel aandacht aan ze keek hem met een gekke blik aan een oog een spleet en een oog groot, ' I DONT HAVE TO TELL YOU ANYTHING RAT!' schreeuwde ze in zijn oor, Foxkit was van haar ze zal hem niet zomaar opgeven nee niet zomaar 'LEAVE NOW!'

Geschreeuw kwam uit de richting waar Quietpaw verdwenen was. Yellowpaw was hem gevolgd. Ze wist dat hij opzoek ging naar Foxkit. Toen ze bij hem aankwam rennen nam ze snel de situatie in haar op. Rode volwassen bloodclan poes. Vreemde ogen en harde stem. Ze kwam dreigend naast Quietpaw staan. 'Laat hem met rust.' Blies ze naar de poes.

Mag ik?

Quiet siste toen de nagels zich nog dieper in zijn vacht boorden en hij voelde het bloed zo langzamerhand over zijn lichaam druipen. De roodharige kop van de poes kwam dichter bij de zijne, het was wel duidelijk nu dat ze hem heel graag weg wilde hebben, maar hij kon Foxkit toch niet achterlaten? Straks had hij hulp nodig, misschien lag hij wel op het randje van sterven en kon hij het zich niet veroorloven voor Quietpaw om weg te lopen. De poes keek hem aan met de meest krankzinnige blik ooit, maar no way dat hij zo'n gestoord beest hem liet stoppen. Aangezien Quiet qua vechten sowieso weinig kon doen, was er nog maar één keuze. Gekker zijn dan de kattin boven hem. Quiet stak zijn tong uit en gaf de oudere kattin boven hem een flinke lik over haar neus heen, dan was ze misschien toch ietwat in de war waardoor hij weg kon glippen. "Laat hem met rust!" hoorde hij ineens, geroepen door een bekende stem. Yellowpaw? Wat deed zij hier?

De poes druke de jonge kat harder tegen de grond aan, 'Zwak zo zwak' klonk een stem streng, 'Wat had je dan verwacht? hij is maar een waardeloze windclan apprentice!' Reageerde er een andere stem, Wild schudde ze met haar kop 'SHUT UP!' schreeuwde ze vervolgens, Ze keek de kater met strakke blik aan maar versteende toen ze een flinke lik over haar neus voelde, 'What the...?' haar strakke blik veranderde in een vol verbazing ' Ben je nou helema...' maar voordat ze haar zin kon afmaken klonk er al een anderse stem "Laat hem met rust!" Met een kwaad gezicht keek de poes in de richting waar het geluid vandaan kwam, ' Weer zoon Apprentice?'

De bloodclanner keek om met een boos gezicht. Vorige keer was ze bang, maar nu was Quietpaw in gevaar. Ze wilde niet nog iemand verliezen. 'Stoer hoor, een jonge apprentice aanvallen.' Vervolgde ze. Met gespleten ogen keek ze naar de poes. 'Het word nu wel wat eerlijker want er zijn er nog meer bij, warriors dus.' Loog ze terwijl ze zich voorbereidde op een aanval. Ze schoot haar nagels uit haar poten en drukte ze boos in de grond.

Quiet trok even snel een 'wenkbrauw' - voor zover hij die had - omhoog toen de kater hem vertelde zijn kop te houden, terwijl hij volkomen stil was. Of was het niet hij die ze aan had gesproken? Het werd hem in ieder geval steeds duidelijker dat deze poes ze niet allemaal op een rijtje had staan. De lik deed de poes gelukkig lang genoeg verstenen voor Quiet om onder haar weg te kruipen en een redelijke afstand tussen de twee te creëren. De rosse poes was ouder en ervarener dan hij, dus moest hij zijn problemen maar op een andere manier oplossen. Bij het verrassende ongemak van het zijn van een complete idioot. Quiet voegde zich bij Yellowpaw en fixeerde zijn zicht op de rode poes, afwachtend wat ze zou doen. Hij zette zichzelf in een gevechtshouding, al betwijfelde hij of dit veel zou helpen.

'Stoer hoor, een jonge apprentice aanvallen.' Vervolgde ze. Met gespleten ogen keek ze naar de poes. 'Het word nu wel wat eerlijker want er zijn er nog meer bij, warriors dus.' de poes grommde en liet haar tanden zien ' Ach spaar me je stoere praatjes' blafte ze naar de rode apprentice 'Jullie clan cats zijn altijd zo gesteld op jullie territorium maar als jullie de territorium van een ander betreden gaan jullie een beetje stoer doen' de poes keek naar de kater die onder haar grip ontsnapt was en afstand aan het creëren was al deed dat de poes niks ze was niet uit op een gevecht deze kittens moesten dit gebied gewoon verlaten en oprotten als ze nou eens slim waren deden ze dat ook ' Lijkt me niet' klonk een stem de poes draaide met haar oren en keek de twee jonge katten strak aan 'Luister eens ik heb mezelf nog erg in gehouden met jullie twee' siste ze laag en dreigend ' Maar als jullie nu de stoere apprentice act laten vallen en terug naar jullie zielige Windclan gaan komen jullie er nog zonder erge verwondingen van af' ze richte haar blik vooral op de jonge kattin 'Is dat begrepen?'

De bloodclan-poes draaide zich om en siste: 'Luister eens ik heb mezelf nog erg in gehouden met jullie twee' Oke, ze kan dus nog vreemder doen, goed om te weten. 'Maar als jullie nu de stoere apprentice act laten vallen en terug naar jullie zielige Windclan gaan komen jullie er nog zonder erge verwondingen van af' De poes richtte haar blik op Yellowpaw 'Is dat begrepen?'. Yellowpaw aarzelde, ze konden deze poes niet aan, maar Foxkit dan? 'En nu.' Fluisterde Yellowpaw Quiet in zijn oor. Ze wist het niet goed meer. Of zij of Foxkit.

Quiet keek Yellow even verbaasd aan toen ze zichzelf een Warrior noemde. Had hij iets gemist? "Jullie clan cats zijn altijd zo gesteld op jullie territorium maar als jullie de territorium van een ander betreden gaan jullie een beetje stoer doen," snauwde de poes naar hen. Quiet vernauwde hun ogen. Alsof Bloodclan respect had voor iemand's grenzen. Daarbij zat zij in de fout, zij had Foxkit gekidnapt! "Je vraagt erom als je een kitten van onze Clan meeneemt!" gromde hij naar de rosse kattin. Hij wist nu zeker dat Foxkit hier ergens was. Toen de poes hem vast had gehouden onder haar, had hij de geur van zijn vriend wel geroken in haar vacht. De poes wilde tot een compromis komen: ze zouden weggaan en in ruil daarvoor zou deze Bloodclanner hen geen pijn doen. Nou was dit een gevecht dat hij wel zou gaan verliezen, maar hij kon Foxkit niet achterlaten! Yellowpaw vroeg hem wat te doen, maar er was voor Quiet maar één antwoord. "We vertrekken niet zonder Foxkit." Hij zette zich steevast neer en keek de poes aan. Foxkit hoorde bij hun.

Brat gromde en deed een stap dichter bij de apprentice, ''Ik ben hier wel klaar meer'' klonk een stem dreigend, Brat deed een paar stappen dichter bij de kater tot ze recht voor hem stond ze keek de kater streng aan, Ze was er klaar mee als deze twee misbaksels niet snel weg gingen vielen er doden, Ze keek de kater doordringend aan en liet duidelijk merken dat ze geen grapjes maakte 'Luister eens hier Konijnen vreter' maiwude ze laag,'ik ben hier onderand wel klaar mee, Als je nu niet verdwijend' ze stopte even en keek rosse poes naast hem aan 'Zullen jij en je vriendinetje niet levend jullie kamp terug niet begrijpen?' brat legde expres veel nadruk op het woord Begrijpen, Om te laten merken dat ze bloed serieus was, ' En dan kunnen jullie een levende Foxkit ook wel vergeten'

Onderwerp: Re: Food farmer ll Quietpaw di 8 dec 2015 - 6:57

''We vertrekken niet zonder Foxkit.'' Antwoordde Quietpaw. Yellowpaw knikte, daar was ze het mee eens. Toch wist ze niet hoe ze dit zouden overleven. ''Luister eens konijnenvreter.'' Miauwde de bloodclan poes laag. ''Ik ben hier onderhand wel klaar mee, Als je nu niet verdwijnd, zullen jij en je vriendinnetje niet levend jullie kamp terug zien, begrepen?'' Zei het rosse schepsel. ''En dan kunnen jullie een levende Foxkit ook wel vergeten'' Dat was de druppel. Woedend sprong ze op de -veel oudere- poes. Ze zette haar nagels in de vacht van het mormel proberend haar te verwonden. ''Haal Foxkit!'' Schreeuwde ze tegen Quietpaw.

Met doordringende ogen keek de poes naar de twee apprentice's ''Haal Foxkit!'' Schreeuwde de poes, Brat liet de poes op haar springen en binnen no time lag ze tegen de grond geduwd de nagels van de clan cat vestigde ze al snel in haar vacht, 'Stupid move' klonk een stem duivels Brat begon te lachen en keek de poes grijzende aan vanuit haar ooghoeken keek ze nog een keer naar de kater voordat ze haar bek openen deed 'Domme Domme poes' sprak ze lachend, met al haar kracht probeerde ze de poes in haar nek vel te bijten Brat haalde met haart voorpoten uit naar haar gezicht en met haar achterpoten gaf ze de poes wat pijnlijke schoppen, Of ja ze probeerde het.

Onderwerp: Re: Food farmer ll Quietpaw