Take a walk [Sparrowfeather]

Lizardpaw schuifelde zenuwachtig met haar poot over het droge zand. Ze zat voor de ingang van het kamp, aangezien ze hier afgesproke had met Sparrowfeather. De kater zou haar voor het eerst echt meenemen buiten het kamp, iets waar Lizard eerlijk gezegd niet naar uitkeek. Ze had nog steeds een heel verkeerd beeld over de buitenwereld, sinds haar 'ontmoeting' met die rogue.

SPT

Opgewekt liep de kater door de tunnel van het kamp heen, Lizardpaw zou net buiten de ingang op hem zitten te wachten als het goed was. Dit zou haar eerste keer zijn dat ze een rondje door het territorium zouden lopen, want ook voor de medicine cats was het belangrijk dat ze elk plekje en elk struikje in hun koppen hadden zitten. Je wist maar nooit in wat voor situatie het van pas kwam. "Goedemorgen, Lizardpaw," mauwde hij toen hij de zwart-witte apprentice al zag zitten, ze zag er een beetje zenuwachtig uit.

Lizard's oortjes schoven naar voren bij het horen van Sparrowfeather's stem. Nu zou het gebeuren. "Morgen," zei ze met een klein glimlachje. De jonge poes trok zichzelf alvast recht en ging even vluchtig met haar tong over een pluk overeind staande vacht op haar borst. "Gaan we de grenzen bekijken?" vroeg ze vervolgens. Ze wilde liever niet te dicht bij de vijandelijke grenzen komen. Overal kon gevaar schuilen. Right?

De kater knikte op haar vraag of ze ook bij de grenzen zouden gaan kijken vandaag. "Natuurlijk doen we dat, maar we zullen ook door de rest van het territorium gaan natuurlijk." De kater maakte een beweging met zijn kop dat ze moest volgen en begon in een hinkende pas te lopen. "Onderweg zullen we ook wat kleine basis dingetjes wat betreft het jagen oppikken, immers is het wel handig om zo nu en dan een pootje bij te dragen, zeker in de strenge periode van het jaar als elke prooi tien gebeden aan StarClan waard is." De kater zette een scheve grijns op bij zijn eigen opmerking en hinkte verder. Hijzelf merkte niet eens meer zo erg dat hij mank liep, het was gewend geraakt.

Lizard knikte kort en zette haar poten in beweging toen haar mentor haar voor liep. Even ging haar blik naar haar poten. Ze was zenuwachtig en ze wist maar al te goed dat haar evenwichtsstoornis dan vaker naar boven kwam. Daarom dat ze zich nu vooral nauwgezet daar op concentreerde. De jonge poes richtte haar kopje op toen Sparrowfeather het had over jagen. "Mogen Medicine cats dat ook doen?" vroeg ze plots weer even enthousiast als altijd. Praten was gelukkig een afleiding tegen het zenuwachtig zijn.

Onderwerp: Re: Take a walk [Sparrowfeather]