Boot Camp {Trainingstopic

Nightwish stond bij een willekeurige boom in de Tallpines, te wachten op haar nieuwe leerling, Lightningpaw. De kattin kende ze niet bijzonder goed, maar daar zou verandering in komen de volgende aantal manen. Nightwish had er ergens wel zin in om weer iets bij te dragen aan haar Clan, het werd ook wel eens weer tijd. Ondanks het aftakelen van de poes, deed ze nog wel constant haar best om haar taken te volbrengen. Van daar dat ze ook uitkeek naar de witte gedaante die ieder moment aan kon komen lopen.

- SPT + Lightningpaw

Nightwish keek even omhoog naar de stand van de zon, die ze door de lange bomen amper kon zien. Lightningpaw liet behoorlijk lang op zich wachten, bleek het. Niet dat ze het niet een beetje verwacht had: Nightwish had hier niet voor niets afgesproken. In het kamp was wel zo gemakkelijk, nu zou de Apprentice wat moeite moeten doen om Nightwish te vinden. Ze moest haar geur kunnen herkennen en kunnen volgen en opsporen, iets dat blijkbaar toch wat langer duurde voor de witte poes. Nu wist Nightwish ongeveer hoeveel de poes eigenlijk kon. De mist die over het gebied hing, maakte het echter wel stukken moeilijker. Uiteindelijk kwam er een witte poes aanstormen, volledig buiten adem. "Hoi! Sorry dat ik ik laat ben, ik was helemaal vergeten dat je hier stond te wachten," hijgde de poes en Nightwish greens. "Je bent er nu in ieder geval," zei Nightwish toen maar tegen haar leerling. "Ik wil weten wat je wel en niet kunt, dan gaan we gewoon weer verder waar Liondust gestopt is," legde ze uit met een zwaai van haar staart. Het leek haar wel zo effectief om geen onnodige dingen te herhalen. 

"Je bent er nu in ieder geval," Antwoordde haar mentor "nu is te laat, en dat is niet goed genoeg!" Onderbrak de witte poes, Lightning probeerde altijd de beste van het beste te zijn, jammer genoeg mislukte dat vaak. "Ik wil weten wat je wel en niet kunt, dan gaan we gewoon weer verder waar Liondust gestopt is," Ze ging zitten, hmm... hier moest ze even over nadenken, "Ik kan snel rennen, sporen zoeken, klimmen, en een heel klein beetje in de jagers positie. En Ripa had me een krachtige slag geleerd." Daar baalde ze van, Bonepaw had haar nog meer geleerd dan haar eigen mentor! Maar nu zou ze eindelijk een goede warrior worden!

"Nu is te laat, en dat is niet goed genoeg!" onderbrak de witte poes haar ineens. Nightwish trok even verbaasd met haar oren. Die toewijding had ze niet zo één, twee, drie van haar nieuwe leerlinge verwacht, maar deze was er blijkbaar wel. Haar Apprentice had blijkbaar wel een gezonde dosis ambitie, iets wat Nightwish wel op prijs stelde, dus ging ze er ook als volgt mee te werk. Nightwish luisterde aandachtig toen Lightningpaw vertelde dat ze al kon spoorzoeken, snel kon rennen, klimmen en een beetje kon jagen. Vervolgens verduisterde haar blik wat bij het horen van de naam van Bonepaw, of Ripa zoals hij zichzelf nu noemde. Verrader. Voor nu liet ze hem maar achterwege. "Dan zullen we beginnen met het jagen, zodat je meteen iets bij kunt dragen aan de Clan," zei Nightwish met een zwaai van haar staart. De pluizige kattin stond op. "Wat voor geuren ruik je hier?" vroeg Night toen. Van wat Nightwish rook, had Lightningpaw haar prooi voor het uitkiezen. Er waren vogels, konijnen en muizen in het bos, de vraag was welke Lightning uit zou kiezen.  

Nightwish ging verder. "Dan zullen we beginnen met het jagen, zodat je meteen iets bij kunt dragen aan de Clan," Yes! klonk het in haar hoofd "Wat voor geuren ruik je hier?" vervolgde haar mentor. Lightning ging staan en duwde haar neus in de lucht, de mist maakte alles moeilijker dan normaal. de zwakke geur van een muisje  brak nog net door de mist heen, en ving lightning haar aandacht. "Ik ruik een muis..." zei ze, ze probeerde nog wat geuren te vangen, ze keek Nightwish weer aan "nee, dat was het!"

Nightwish keek even om zich heen, zich concentrerend op de geuren die in het bos rondspookten. De witte poes gaf aan dat ze een muis rook, maar verder niets. Night trok even met haar oren, en knikte. "Je moet proberen te onderscheiden tussen geuren die van belang zijn en die niet van belang zijn. Je weet dat ik hier ben, mijn geur is onbelangrijk. Concentreer je op alles wat nieuw en onbekend is, dat is hetgeen wat je wil vinden," legde Nightwish uit. Het was een vaardigheid die je gewoon echt moest oefenen en leren, het spoorzoeken. Veel theorie was er namelijk niet aan. Op een gegeven moment konden je neus en je hersenen gewoon vanzelf onderscheiden welke geuren essentieel waren. "Nu wil ik dat je deze muis gaat zoeken, natuurlijk wel heel voorzichtig," was de instructie die ze aan haar leerlinge gaf. Even trok haar poot, zonder dat ze het wilde, maar die beweging probeerde ze te onderdrukken.

Nightwish hield de witte poes scherp in de gaten terwijl deze haar neus de lucht in stak en zich op de opgevangen geur concentreerde. Nightwish' ogen volgden de poes, die de juiste kant uitging. Tevreden liep ze zachtjes met de poes mee, zo gebukt dat ze uit de wind stond en niet in de weg zou lopen tijdens de jacht van Lightningpaw. De muis was vanaf hier duidelijk te zien, nu was het alleen nog aan de witte poes om hem te vangen. "Wat moet ik nu doen? vangen!?" zei Lightning ietwat luid. Nightwish knikte, hopend voor Lightning dat de muis haar niet gehoord had. Nu was het aan de witte poes om de juiste benadering te kiezen en vervolgens de juiste aanval uit te voeren om het dier te vangen.

Nightwish stond nog steeds gebukt en uit de wind, zodat de muis haar op geen enkele manier zou kunnen zien, horen of ruiken. Ze keek hoe Lightningpaw in de jachthouding ging staan. Die zag er op zich wel redelijk uit, maar toch ging het mis. De poes sprong met een behoorlijk grote boog, waardoor de muis ruim de tijd had om de grote, witte kattin waar te nemen die uit de lucht op hem af kwam, en weg te rennen. Nightwish greens wel even toen Lightningpaw alsnog achter het dier aan rende, ze had het tenminste niet meteen opgegeven. Toen de zaak eenmaal verloren leek, kwam Nightwish uit haar verstopplek tevoorschijn en liep naar haar leerlinge toe. "Probeer een kleinere boog te maken. Muizen zijn klein en zwak, veel kracht in je sprong heb je dus niet nodig," adviseerde Nightwish de Apprentice. "Je houding zag er goed uit. Heb je wel gecheckt welke kant de wind op stond voor je sprong?" De wind kon je positie met gemak verraden, en daardoor je hele jacht verpesten. Het leek een klein detail, maar het was van groot belang.

De witte kattin leek behoorlijk teleurgesteld in zichzelf, maar die negatieve houding zou haar nergens toe brengen. Nightwish ging even zitten toen de poes meteen vroeg wat haar volgende opdracht zou zijn. Eerst een stukje theorie. "Je moet niet alleen vertrouwen op je zicht, Lightningpaw. Je andere zintuigen zijn net zo belangrijk. Geuren vertellen je heel veel. Je hebt bijvoorbeeld een konijn gemist. Konijnen hebben geen lichaamsgeur, tenzij ze ziek zijn. Wat je wel kan ruiken, zijn hun uitwerpselen. Als die nog vers zijn, weet je dat ze in de buurt zijn," legde Nightwish uit. "Dus ik wil dat je het konijn opzoekt, met gebruik van al je zintuigen." Ze zouden blijven oefenen tot Lightningpaw het kon, of tot ze er dood bij neerviel. Haar keuze.