Lazy cucumbers

De zon scheen waterig door de roodoranje blaadjes van het bos heen. Het was al middag en de stralen gaven nog een klein beetje warmte tegen de oprukkende winter.  BlackJack lag met zijn buik op de grond, zijn poten uitgestrekt naar de plaats waar zojuist nog een konijn had gezeten. 'Verdomde rotbeesten.' gromde hij. Hij was net te traag geweest, of, als hij eerlijk was, gewoon te lui om nog achter het konijn aan te rennen. Hij keek even naar zijn met aarde besmeurde vacht en zuchtte melodramatisch. 'Fijn, nu is m'n pels weer vuil.' Het zou wel een tijdje duren vooraleer hij die weer net zo proper zou krijgen als deze ochtend. Ach, ik heb toch geen honger meer, dacht hij en liep naar een door zon beschenen, vlakke steen. Daar begon hij met z'n poten en tong zijn buik schoon te maken.

Roxy ging weer op jachtdag. Ze was voorzichtig waar ze haar poot zette. Roxy zag voor haar een konijn zitten. Roxy zakte neer in jachthouding en wou erop springen. Poten hoorde ze en liet haar ook stoppen. Roxy bleef zitten waar ze was. Het was een zwarte kater. Hij had de konijn gemist. Roxy kwam tevoorschijn. "Je ziet amper dat je vuil bent." glimlachte ze naar de kater. Het was een feit. "Wat is jouw naam?" vroeg ze vriendelijk. Roxy ging bij hem staan. Ze bekeek de kater. Is hij gevaarlijk? Nee, dacht ze. Hij was ongeveer zo even oud als haar.

'Je ziet amper dat je vuil bent.' Een stem van achter hem deed BlackJack verschrikt opspringen. Hij draaide zich om en met tot spleetjes geknepen ogen keek hij de onbekende kat aan. De poes was bijna even groot als hem, en misschien iets jonger. Een poesiepoes? dacht hij even, maar nee, anders had hij de stank van de Twolegs wel al lang geroken. De poes keek hem met grote, vriendelijke ogen aan en glimlachte. 'Hoe is jouw naam?' Jack zette zich zwierig recht. Nee, de poes was geen gevaar voor hem, helemaal niet zelfs. Een verraderlijk lachje verscheen op zijn mond, maar hij boog sierlijk zijn hoofd om het te verbergen. 'Aangenaam kennismaken. Mijn naam is Jack, maar de meeste katten noemen me BlackJack.' Hij zette zijn meest oprechte glimlach op. 'Wat doe jij hier in het bos? vroeg hij nieuwsgierig.

De zwarte kater verschoot van haar opmerking. Roxy bleef de kater aankijken. 'Aangenaam kennismaken. Mijn naam is Jack, maar de meeste katten noemen me BlackJack.' De kater boog zijn hoofd met een glimlach. Roxy bleef vriendelijk glimlachen. Ze kon niet ruiken wat voor kat Jack was. misschien een clankat? 'Wat doe jij hier in het bos? vroeg hij nieuwsgierig. "Aangenaam. Ik kom jagen. Wat kom jij hier misschien doen? Prooi verjagen?" miauwde ze nog steeds vriendelijk. De kater was een beetje ouder dan haar dus moest ze wel oppassen als hij haar iets wilt aandoen.

Roxy zag hoe Blackjack zijn ogen rolde. 'Ik was op jacht.' zei hij. Roxy opende haar ogen. Dat wist ik niet hoor. 'Maar sommige konijntjes hier weten nog niet dat ze stil moeten blijven zitten als ik op hen af kom.' Hij haalde zijn schouders op. 'Bovendien is het moeilijk om te jagen met maar één poot.' Roxy fronste. "Hoe komt het? Is het erg?" miauwde ze geschokt. Roxy keek direct naar zijn poot. Ze klonk een beetje bezorgd om de kater.


@BlackJack: Is niet erg. Ik w8 wel.

Roxy werd wat minder bezorgd op de kater. Hij zei dat het wel mee viel. Roxy knikte instemmend en ze keek ook naar de lucht. 'Wel, heb je zin om mee te jagen, ...?' vroeg de kater. "Roxy, en ja is goed." miauwde Roxy blij. Roxy wist al hoe hij noemde dus ze moest het niet meer vragen.

'Wel, Roxy, hij proefde haar naam op zijn tong. Ik hoop dat je beter kunt jagen dan ik, want ik rammel van de honger.' Blackjack rekte zich uit en sprong van de rots, daarbij goed oplettend dat hij niet te veel op zijn "gekneusde" poot steunde. Hij was een meester in toneel. Een beetje hinkend liep hij naar een paar struikjes, 'Kom je?' riep hij opgewekt naar Roxy. Hij liet zich op zijn poten zakken en spiedde door het struikgewas naar het frisse bos. Nu alleen nog wachten op de prooi.

Roxy keek naar de kater. Was hij eigenlijk een clankat of een rogue als zij? 'Ik hoop dat je beter kunt jagen dan ik, want ik rammel van de honger.' miauwde Black Jack. Roxy volgde hem, maar ze stapte blijkbaar wat te traag. 'Kom je?' riep de kater opgewekt naar Roxy. "Jep." miauwde Roxy wat stiller naast hem. "Verjaag jij de prooi tussen die 2 bomen? Dan vang ik het." Sprak Roxy af. Dat was een slimme tactiek van haar.

'Verjaag jij de prooi tussen die 2 bomen? Dan vang ik het.' Jack fronste zijn voorhoofd en keek zoekend door de blaadjes. Daar! Tussen de twee bomen zat een dik, bruin konijn op wat gras te knabbelen. Hij zit gewoon te wachten om opgegeten te worden, dacht Jack glimlachend. Hij draaide zich om naar Roxy, 'Goed plan, jij sluipt naar de andere kant en ik jaag het konijn naar daar. Dan loopt hij recht naar je toe!'

Roxy knikte naar Black Jack. Roxy sloop naar de afgesproken plek waar zij ging staan. Toen Roxy op haar plaats stond zwier ze met haar fluffie staart naar Black dat ze klaar stond. Het dikke konijn had niks opgemerkt. Dit word een makkie. Dacht Roxy.

Blackjack wachtte rustig tot Roxy op haar plaats stond. De zachtaardige poes had niets in de gaten. Nog heel even... Een sluw lachje verscheen op z'n gezicht. Hij verheugde zich er al op om Roxy's verblufte gezicht te zien, haar ontzetting wanneer ze besefte dat hij haar had voorgelogen. Dat was altijd het beste stuk. Zijn staart zwiepte ongeduldig heen en weer, nog heel even... Daar! Hij zag Roxy's pluizige staart boven de bosjes uitsteken, dat was het teken. Hij schoot overeind en sprong naar voren. Het konijn vluchtte angstig weg, recht op Roxy af, ze zou hem zeker vangen. Showtime, dacht Black spottend. Hij landde op zijn "gekneusde" poot en deed alsof hij door zijn poten zakte. De rogue rolde over de bosgrond, een grimas van geveisde pijn verscheen op zijn gezicht. 'Aououw'

Roxy hoorde Black Jack het konijn verjagen. Roxy ving het konijn zoals het plan. Net op dat moment hoorde ze de zwarte kater janken. Roxy dode snel het pluizig konijntje en trippelde naar Jack. Roxy legde het prooi op de grond. Ze betrouwde de kater nog steeds niet en ze bleef op haar hoede. "Wat heb je nu gedaan?" miauwde Roxy op een droge manier. Ze wist ook niet of ze serieus moest zijn of dat de kater een grapje maakte.

'Ben veel te hard op m'n gekneusde poot geland.' Hij klemde zijn tanden op elkaar en stond recht. Roxy zat voor hem, met het konijn onder haar poten geklemd. Haar groene ogen keken hem een beetje achterdochtig aan. Ze begint het door te krijgen, dacht Black geërgerd. 'Wel, het was heel leuk om je ontmoeten Roxy.' Zijn tanden pakten het nekvel van het konijn vast en hij zette een paar stapjes achteruit. 'Jammer genoeg moet ik heel dringend ergens naartoe.'

Roxy bleef de kater aanstaren toen hij recht kwam. 'Wel, het was heel leuk om je ontmoeten Roxy.' Zijn tanden pakten het nekvel van het konijn vast en BlackJack zette een paar stapjes achteruit. 'Jammer genoeg moet ik heel dringend ergens naartoe.' miauwde hij nog. Roxy wou hem een slaag geven, maar ze miste hem. Het leek wel of de gekneusde poot ineens genezen was. "Als ik je nog eens zie moet je maar bang worden." snauwde Roxy nog naar hem toe. Roxy hoopte dat ze bevriend kon raken met de kater, maar dat is nu net niet gebeurd. Hij had haar vertrouwen gebroken.

Roxy haalde uit met haar poot, maar Blackjack kon de slag makkelijk ontwijken. 'Als ik je nog eens zie moet je maar bang worden.' gromde ze. Een olijk glimlachje verscheen op Jacks gezicht. 'Oh oh, nu begin ik bang te worden.' Hij moest even geeuwen. 'Wel, bedankt nog voor het konijn, ik ben nu wel toe aan een middagdutje.' Daarbij draaide hij zich om en sprintte weg, met het konijn in zijn bek. Was het gemakkelijker om zelf een konijn te vangen? Tuurlijk. Maar dit vond hij zo veel leuker...