De meesten snapten niet dat het evenbeeld van de lieve en loyale Spottedleaf zo'n kreng kon zijn geworden. Nou, zo erg was ze ook weer niet. Enkel haar innerlijk was koud en kil geworden, maar voor de rest was ze niet zo'n typische gemene zak. Nee, dan was ze toch liever een beetje uniek. Met een grijns bedacht ze zich dat. Echter verdween deze uitdrukking weer toen ze een stem hoorde opdoemen. Niet bepaald geïnteresseerd keek ze op, de andere calico een lege blik gunnende. "Nee, ik heb geen honger." gaf ze toch eerlijk toe. De ziekte had niet enkel invloed op haar conditie, maar ook op haar eetlust. En net tijdens leaf-fall kwam dat niet goed uit.