Als kind was ik altijd helemaal gek op het schrijven van verhalen, van imitaties van verhalen tot zelfbedachte fantasiewerelden. Toen ik per ongeluk op het RPG'en stuitte, en ik het concept een beetje begon te snappen, leek het me heel erg interessant. Want bij een RPG schrijf je als het ware samen aan een verhaal. Ik ben blijven RPG'en, omdat ik altijd nieuwsgierig ben naar reacties, maar mostly omdat je via RPG'en echt ontzettend veel mensen leert kennen, nieuwe mensen. Ik was zelf niet echt sociaal ontwikkeld rond mijn 12/13 jarige leeftijd en ergens heeft RPG'en mij wel daarmee laten groeien. Je moet wel met anderen communiceren, maar op een manier die niet zo confronterend is als face-to-face praten. RPGen heeft mij als 't ware sociaal ook laten ontwikkelen.
Natuurlijk qua taal ook, ik zou RPG'en heel erg aanraden bij mensen die moeite hebben met schrijven, want er moet niet zoals op school een dikke rode streep door enige fouten gezet, maar mensen laten gewoon zien hoe het wel in z'n werking gaat.
Ik heb mezelf ook wat meer leren uiten en vriendschappen voor het leven opgebouwd! <3