Training together sweethearts

Ze had aan de mentors van haar kinderen gevraagd of zij ze weer een keertje mee mocht nemen. Na goedkeuring had ze hun opgedragen wat te eten en daarna naar haar toe te komen. Ze zat wat in de beschutting van wat bosjes, op de vlakte bij het kamp. Ze was de laatste tijd vreselijk onrustig. Alle gebeurtenissen van de laatste tijd spookten als een wervelwind door haar kop en soms had ze er moeite mee om kalm te blijven. Toch moest ze wel voor alle katten om haar heen, maar het kwam vaker voor dat ze van haar afsnauwde. Dus wilde ze weer een keer met haar kinderen trainen en lachen, dat zou haar vast goed doen. Haar kinderen werden groter, volwassener. Ook daar had ze soms moeite mee, maar dat nam niet weg dat ze zielsveel van ze hield. Dat ze er alles aan zou doen om ze veilig te houden.

[Voor Quietpaw, Puddlepaw, Mousepaw en Polarpaw]

Sinds het overlijden van Ravenbreeze had zijn training een beetje stil gelegen. Niet dat hij dat heel erg vond, er was de laatste tijd nogal veel gebeurd en hij had tijd nodig om alles even op zijn eigen tempo te verwerken. Hij was echter wel weer blij toen zijn moeder hem had gevraagd om te gaan trainen, samen met zijn broertje en zusjes. Het zou hem vast goed doen om zijn familie te zien, met uitzondering van Polarpaw natuurlijk. Ergens hoopte hij dat zij niet kwam, het zwarte schaap van de familie. De rest zou hij maar al te graag weer zien. Er kwam dan ook een brede glimlach op zijn gezicht toen hij een glimp opving van zijn moeder. Ze zag er toch wel weer stukken beter uit na die mysterieuze rogue-aanval, en dat deed de rosse kater goed. "Hé mam," groette hij haar, terwijl hij zijn wang langs de hare streek. Het was te zien dat hij de afgelopen maanden behoorlijk was gegroeid. Het was niet al te lang geleden dat hij bovenop haar moest klimmen, en nu kwam hij al tot haar schouder.

Polarpaw had eerlijk gezegd niet veel zin in een training met het hele gezin. Dan moest ze de hele dag in de buurt zijn van die domme Quietpaw en die irritante Mouse. Maar toch kwam ze wel. Voornamelijk omdat haar moeder het leuk zou vinden, maar ook ook omdat ze dan een leuke training zou beleven met haar moeder en met Puddle. Dat maakte toch wel het meeste goed. Bovendien was het een dagje zonder Tigerpaw en Timberwolf. Het kon niet beter. Ze zag haar moeder buiten het kamp zitten en tot haar teleurstelling liep Quiet al naar haar toe. Hij was dus gekomen. Al had ze vanaf het begin al valse hoop gehad toen ze dacht dat hij misschien niet zou komen. "Hé mam," hoorde ze hem net zeggen toen ze 'subtiel' tegen hem aanbotste. "Hallo mam!" mauwde ze net iets luider dan haar broer, zodat haar stem dominant was. "Oh, en dag Quiet," zei ze stiller en minder enthousiast, maar wel met een glimlach op haar gezicht. Al was die geacteerd.

Ze keek om toen ze pootstappen hoorde. Er gleed een warme glimlach om haar lippen terwijl ze zachtjes spinde toen Quietpaw zijn wang tegen de hare streek. “Hee Quiet.” Ze gaf hem een lik over zijn oor, voordat haar blik vervolgens naar Polarpaw gleed. Ze fronste even toen ze tegen Quietpaw op botste, maar ze zei er verder niets van. Ze had geen zin in de discussie die daar geheid uit zou volgen. Ze wilde vandaag gewoon gezellig met ze trainen, zonder akkevietjes. “Hee Polar.” Antwoorde ze haar dochter. “Hebben jullie zin om wat gevechtstechnieken te oefenen vandaag?” Ze gaf zowel haar zoon als haar dochter een kopje, voordat ze wat overeind kwam. “Hebben jullie een voorkeur.” Vervolgde ze rustig.

Onderwerp: Re: Training together sweethearts