Reservation

Zodra de ceremonie afgelopen was en ze met Aspenstorm gesproken had, was Mousepaw als één van de eerste naar de apprentice den gerend. Ze moest immers wel het allerbeste plekje hebben, toch? Aangezien er een aantal apprentices warriors waren geworden was er kans dat er goeie plekjes vrij waren. Goeie plekjes waren vooral de plekken die niet dichtbij de ingang waren, want dan had je 's nachts last van het maanlicht en 's ochtends van het zonlicht. Als je pech had dan kon het ook nog naar binnen regenen. Mouse rilde bij de gedachte; stel je voor, iedere ochtend doorweekt wakker worden! Nee, gaf haar maar een warme en droge plek in het midden. Tenminste, daar zou ze voor kiezen als die er nog waren. Het liefste niet achteraan, want daar was het altijd ook wat kouder doordat de wand nou niet verschrikkelijk dik was. Ja, Mousepaw had d'r research wel gedaan bij de oudere apprentices toen ze nog een kitten was. Tot haar grote geluk was er nog een vrije plek die een beetje in het midden lag en meteen begon ze het oude mos weer netjes bij elkaar te schrapen. Ze zou ook wat nieuw gaan halen zodra ze met Aspenstorm een rondleiding had gedaan door het territorium. Ze kon niet wachten!

[Open]

Nieuwsgierig stond hij voor de apprentices den, dit was nu zijn slaapplek en van de andere nieuwe apprentices. Met een glimlach stormde hij naar binnen en al snel zag hij dat Mouse mos bij elkaar aan het schrapen was. Vrolijk stapte hij erop af, er was nog plek naast haar. "Hey kleine, zal ik naast jou mijn nestje maken?" Grinnikte hij, en knipoogde naar zijn zusje.

Raptorpaw wist nog niet goed wat hij van zijn mentor moest vinden. Maar dat maakte hem niets uit, hij zou zichzelf wel trainen. Misschien kon hij een rogue of een Bloodclanner vinden om op te oefenen. Dat zou hem wel leuk lijken. Met een zelfvoldane grijns keek hij vervolgens om zich heen. Opzoek naar Mousepaw. Deze zag ze echter naar de apprentices den toe gaan en al snel volgde Raptorpaw. Tot zijn pure ergernis volgde Puddlepaw en Quietpaw ook. Quietpaw mocht hij dan nog wel, op de één of andere manier. Maar Puddlepaw? Raptorpaw stapte de den binnen en ving nog net op dat Puddlepaw vroeg of hij naast Mousepaw mocht slapen. Raptorpaw zette een charmante glimlach op en stapte op de twee af. "Of, als je mij liever naast je hebt..?" Vroeg Raptorpaw, een beetje verlegen acterend en met een lieve glimlach op zijn gelaat, naast zijn stoere houding natuurlijk. Maar het was overtuigend, dat wíst hij.

De anderen vonden blijkbaar dat ze een goeie ingeving gehad had, want ze volgden haar op de voet. Als eerste kwam Puddlepaw, die snel het plaatsje naast haar reserveerde. Een grote glimlach kwam op haar gezicht; ze vond het wel fijn als iemand die bekend was naast haar sliep, anders dan was ze van de één op de andere dag helemaal alleen aan het slapen. In de nursery sliep ze namelijk met al haar sibs, dus was het wel fijn als er tenminste nog eentje bleef. Ze zag dat Quietpaw een plekje in de hoek moest nemen en een frons verscheen op haar voorhoofd. Toen kreeg ze de geniaalste ingeving ooit, maar voordat ze deze kon uitspreken kwam Raptorpaw eraan, die vroeg of hij misschien op het plaatsje kon die Puddle al gereserveerd had. "Dat is niet eerlijk, Raptor." miauwde ze met een beschuldigende blik, al vond ze het wel zielig voor hem. Hij was zelfs een beetje verlegen geweest toen hij het vroeg en dat gebeurde niet vaak. "Maar wat jullie wel kunnen doen," miauwde ze toen tegen Raptor en Quiet met een grijnsje die aanduidde dat ze iets stouts van plan was. "Is de andere nesten een héél klein beetje verplaatsen en dan jullie nest naast de onze twee neer te leggen." een glinstering kwam in haar ogen. Als ze dat deed, lag ze naast alle katten waar ze naast wilde leggen en had niemand er echt last van, toch?

Verbaasd trok de apprentice zijn wenkbrauwen op toen Raptorpaw, de oh-zo-geweldige vriend van Mouse begon te spreken. Wie dacht hij wel niet dat hij was? Puddle liet zijn oortjes meteen vallen bij de laatste woorden van zijn zusje, dat sloeg ook nergens op! Misschien werd de rest dan wel boos, allemaal omdat ze zo graag naast haar B-F-F wou liggen? Fronsend keek hij om zich heen, om te zien dat Quiet een rot plek had. Maar hij kon vast wel helpen het wat gezelliger te maken! "Sorry Mouse, maar dat lieve aanbod sla ik over. Ik ga wel naar Quiet." Glimlachte hij om daarna een beetje een zure blik naar Raptor te gooien. Wat vond iedereen toch zo geweldig aan hem? Al gauw legde hij dit achter hem en liep op zijn broertje af. "Quiet, fijne plek heb je weer uitgekozen vriend!" Grinnikte hij en zonder wat anders te zeggen schraapte hij mos naast hem bij elkaar.

Raptorpaw wou het niet doen, maar deed het toch. Toen Mousepaw haar woorden tegen hem uitsprak sloeg hij beschaamd zijn oortjes in zijn nek en keek naar zijn poten. "Zo was het niet bedoeld," murmelde hij. Hij moest zich in houden. Hij wou gewoon bij zijn meisje liggen, dat was alles. Eigenlijk wou hij haar gewoon voor hemzelf hebben. Wanneer het goed voelt, moet het wel van hem zijn. Vervolgens kwam Mousepaw met een plan, daarmee stemde Puddlepaw niet in. "Ik vind het een goed plan," merkte hij op. "Maar ik wil ook niet tussen jou en je broer zitten," zei hij vervolgens, waarna hij een korte blik op Puddlepaw wierp en een mondhoekje optrok. Die kon op twee manieren opgevat worden. Vriendelijk en voldaan. Maar Puddlepaw ging weg. "Sorry Mouse, het was echt niet mijn bedoeling om tussen jou en je broer te komen..." miauwde hij. "Als je wilt dat ik ergens anders ga liggen.. begrijp ik dat," zei hij vervolgens. Hij keek haar onschuldig aan en draaide met zijn linker oor. Hij zette een klein lief glimlachje op naar haar en wachtte haar reactie af. Hij verwachtte dat ze hem nalijk niet weg zou sturen en dan zou hij gewoon zijn nest naast die van haar kunnen hebben.

"Zo was het niet bedoeld," miauwde Raptorpaw zachtjes en Mouse knikte begrijpelijk. Ja, soms konden dingen anders overkomen dan dat je bedoelde; dat had zij ook wel is. Het maakte ook niet zoveel uit, zolang Puddlepaw maar de eerste keus had, want die was eerder geweest en dat was eerlijk. Toen ze met een idee op de proppen kwam leek hij niet zo in de smaak te vallen. "Sorry Mouse, maar dat lieve aanbod sla ik over. Ik ga wel naar Quiet." miauwde Puddle haar toe en ze keek hem aan. Als hij dat wilde was het goed, dan was Raptor ook blij. "Ik vind het een goed plan," klonk het vanaf Raptor. "Maar ik wil ook niet tussen jou en je broer zitten," meteen kwam er een kleine glimlach op haar gezicht. Hij was zo lief op het moment en het maakte haar vrolijk. "Sorry Mouse, het was echt niet mijn bedoeling om tussen jou en je broer te komen... Als je wilt dat ik ergens anders ga liggen.. begrijp ik dat," meteen schudde ze haar kop. "Nee hoor, kom maar lekker hier liggen," miauwde ze hem dus ook ferm toe, Puddle had zelf het plekje afgestaan dus dan kon Raptor hier gewoon liggen. En bovendien vond ze dat hartstikke gezellig. En ze kon al helemaal geen nee zeggen als hij zo'n lieve uitdrukking op zijn gezicht had. Mouse merkte op dat zijn nest eigenlijk kleiner was dan de hare en ze schoof wat van haar eigen mos naar de zijne toe. "Ik ben toch niet zo groot," miauwde ze en keek hem aan.

[justify]Raptorpaw keek naar Puddlepaw en Quietpaw. Quietpaw mocht hij dan nog wel, maar Puddlepaw had hij het iets minder op. Hij liet niets van zijn gezicht aflezen en keek toen weer liefelijk naar Mousepaw. "Nee hoor, kom maar lekker hier liggen," haar stem was ferm, en daarbij glimlachte Raptorpaw wat breder. "Dankjewel, Mouse," snorde hij. Intussen liep hij naar zijn nieuwe nest. Het mos rook vers en heerlijk. Hier kon hij wel aan wennen. Hij duwde wat mos opzij, zodat er een duidelijk nest vorm in kwam te zitten, echter had hij best weinig mos, zeker voor zo'n grote lichaam als de zijne. "Ik ben toch niet zo groot," miauwde Mouspaw, wie duidelijk was opgevallen dat hij weinig mos had. "Dankjewel," snorde hij met een glimlach naar haar toe en nam het mos aan. "Maar je hoeft jezelf niet klein te noemen," zei hij vervolgens. Ze was dan klein, maar als ze het zo zei, leek het eerder als of ze zichzelf onderuit haalde. Zijn nest raakte lichtjes die van Mousepaw aan. Even keek hij om zich heen, waar was Tigerpaw eigenlijks?[/justify

Raptor miauwde haar een bedankte toe en ze gaf hem een glimlach om aan te toten dat het niets was. Ze waren niet voor niets beste vrienden, toch? Toen viel haar oog op zijn nest. Die was veel te klein voor hem om erin te passen en met haar neus duwde ze wat mos van zichzelf naar hem toe. "Ik ben toch niet zo groot," lichtte ze toe en keek hem aan. "Dankjewel," miauwde de kater opnieuw. "Maar je hoeft jezelf niet klein te noemen," vervolgde hij toen en Mouse haalde haar schouders op. "Het is toch waar?" zei ze zachtjes en vervolgens zag ze Tigerpaw aan komen lopen. Ze wist niet zo goed wat voor houding ze moest aannemen rondom hem. Het verraste haar dan ook dat hij zonder iets te zeggen z'n nest bij die van hen legde. "Hoi Tigerpaw.." miauwde ze tegen hem. Ze vond het heus niet erg als hij erbij kwam liggen, maar ze was zijn dreigementen niet vergeten.