Teach||&Zira

Cyber liep zelfverzekerd door het bloodclankamp, ja hij wist dat hij nog naar Rogue rook en daardoor kreeg hij nogal wat rare blikken toegeworpen. Maar binnekort was hij een van hem, hij moest enkel nog geaccepteerd worden door Claw. Hij wist niet hoe het zo ver kon komen, plots was hij bijna een lid van een clan. Of toch een soort van clan, hij beschouwde deze katten eerder als een groepje ongecontroleerde gekken of een groep katten met dezelfde visie. Cyber zou ook zo'n gek worden, nee zover zou hij het niet laten komen. Hij zou gecontroleerd doen wat hij wou doen. Moorden. Gevreesd zijn. Zoals hij nu ook al was, maar dan nog tien of honderd keer erger. Hij zou zijn vader worden, hem bijna volgend. Een moordenaar, al was zijn vader een huurmoordenaar geweest toen hij nog leefde. Daar zag Cyber het nut niet van in, hij kon heus wel zijn eigen prooi vangen, en moorden was voor het plezier. Toen schoot het door zijn hoofd, Iggy. Wat zou zijn partner hiervan zeggen? Ze was ex-bc en hij had haar overgehaald daar weg te gaan.. Cyber slikte, achja wat kon hem dat schelen? Veel, maar daar ging hij niet over piekeren. Met gecontroleerde pootstappen liep hij richting de tabby poes die hij aanzag als zijn half-zus. Zelfde moeder, andere vader. Cyber schraapte zijn keel "Kan ik je om een gunst vragen?"

-Eerst Zira, daarna open

Het nieuws had zich al snel de rondte gedaan in het kamp; er was een [justify]rogue die de Elite gejoined had. Zira zelf had hem niet toegelaten, dus waarschijnlijk had Claw dit gedaan. Of de kat zou nog toegelaten moeten worden. Toen ze echter doorkreeg wie daar zo trots door het kamp heen pareerde was haar blik verbaast en stonden haar oren nieuwsgierig naar voren. Want die nieuwe kat was niemand anders dan haar half-broer, Cyber. Toen hij naar haar toekwam rees Zira haar wenkbrauw naar hem op. Wat had dit nou weer te betekenen? Voor zover ze wist was hij niet alleen maar altijd vergezeld door een prachtige dame. "Kan ik je om een gunst vragen?" Werd haar opeens gevraagd en met een ruk draaide ze zich om, haar spieren gespannen. Toen ze de zwart-witte kater zag kneep ze haar ogen samen. "Wat?" Vroeg ze, doelend op wat hij dan precies wel niet wilde.

De poes draaide zich met een ruk om, ze kneep haar ogen Cyber. Even gromde Cyber licht dreigend, hij ging zich niet zwak voordoen wat de poes misschien dacht. Hij ging een bloodclanner worden, hij hoorde nu al bij hen in zijn ogen. Er ontstond geen twijfel over dat Claw hem zou aanvaarden, hij was eigenlijk voor zijn gevoel al geaccepteerd in de clan. Op die rare blikken na, net zoals de verbaasde blik van Zira toen ze hem opgemerkt had. "Leer me een goede bloodclankat worden." Even slikte hij, dit klonk toch niet zwak? "Ik ken niets over bloodclan, leer me erover. Leer me over de katten." Een korte stilte, "Jij bent immers deputy."

Zira trok met haar oortje, waarna ze vroeg wat Cyber dan wel niet van haar wilde. "Leer me een goede bloodclankat worden." Was haar antwoord en geïrriteerd zwiepte de staart van de commander heen en weer. Les één zou voor hem worden dat hij Elite moest zeggen, in plaats van BloodClan. "Ik ken niets over bloodclan, leer me erover. Leer me over de katten." Haar half-broer liet een stilte vallen. "Jij bent immers deputy." Werd er vervolgens achteraan geplakt. Zira kon niet anders dan opnieuw geïrriteerd haar hoektanden te ontbloten. Puur omdat zij toevallig de commander was, betekende niet dat iedereen bij haar hoefde te komen zeiken - of wel? "Ten eerste is het Elite, niet BloodClan. Wij zijn geen zwakke clan zoals die van de boskatten." Beet ze hem toe. "Ten tweede, als je niks over de Elite weet, waarom kom je dan hier aankakken?" Voegde ze vervolgens bits aan haar standpunt toe. Ze had eigenlijk liever niet dat de zwart-witte kater zich bij de Elite voegde.

Cyber gromde even dreigend bij het antwoord, "Oké, Elite dan." Hij vond dat tenminste beter klinken dan 'clan', hij haatte dat woord. Maar had gedacht dat dat zo hoorde. Vervolgens sprak ze wel heel bits haar standpunt uit, waardoor Cyber zijn hoektanden ontblootte in een dreigende grom. Ze stonden zo goed als gelijkwaardig in een strijd, zij had meer ervaring als elite kat maar hij had meer levenservaring in gevechten. "Misschien omdat ik nadien de macht kom overnemen van Claw en dan de clans ga uitroeien?" gromde hij quasie nonchalant. Hij meende het niet, daar was hij voorlopig nog lang niet sterk genoeg voor, als hij het al ooit zou doen.

De zwart-witte kater gaf mokkend toe dat het dan maar Elite moest zijn, in plaats van BloodClan. Zira knikte op een manier dat je als goedkeurend zou kunnen aanzien - al wist je het bij haar natuurlijk nooit zeker. Ze keek de kater minachtend aan bij zijn antwoord op haar vraag. "Misschien omdat ik nadien de macht kom overnemen van Claw en dan de clans ga uitroeien?" Ze grinnikte. "Denk je niet dat het makkelijker is om eerst mij uit de weg te werken dan?" Miauwde ze, maar niet grappend. Als hij van plan was hun macht over te nemen kon hij lekker oprotten. "Je weet dat ik ook de macht heb om je toe te laten in de Elite, niet?" Miauwde ze vervolgens laag, en haar rauwe stem klonk ietwat spottend.

"Misschien was dat ook wel mijn plan." Cyber draaide met zijn ogen, ze wist heus wel dat hij het niet meende. Hoe irritant ze nu ook deed. "Jah madame." zei hij grijnzend, "Ik luister naar aaaal u bevelen." En Cyber deed een overdreven buiging. Waarna hij recht ging zitten en haar nonchalant aankeek.

"Misschien was dat ook wel mijn plan." Klonk het treiterend en ondanks dat ze hem irritant vond, brak er toch een klein grijnsje door op haar gezicht toen Cyber zijn ogen rolde. Geïriteerd rolde ze haar ogen dat het hem gelukt was om haar masker te breken al was dat niet erg moeilijk. Zira vertelde hem dat zij hem ook kon toelaten - misschien had de zwart-witte kater die haar broer was daar niet aan gedacht. "Jah madame." Beantwoordde hij haar vraag echter, "Ik luister naar aaaal u bevelen." Een dramatische buiging volgde en heel misschien was het dan toch wel duidelijk te zien dat de twee half siblings waren. "Wil je dat ik je toelaat of wacht je op de grote baas Claw?" Miauwde de commander nu geamuseerd en trok allebei haar wenkbrauwen op.

Cyber hield zijn hoofd scheef, "Het komt mij beter uit dat jullie me allebei toelaten niet? Als de één niet tevreden met me is en de ander wel,.. kan er ongelijkheid ontstaan denk je niet? Tussen jouw en Claw." Cyber greens "Zijn jullie niet beste vriendjes voor altijd?" Cyber keek bewonderend naar haar halsband, dat zag er waardevol uit. Had hij maar zo veel tanden, hij had er nog geen één. Oké hij had ze altijd onhandig gevonden, evenals de halsband. Maar ergens had het wel iets, het showde hoe ver gevorderd je al was. "Heb je al veel katten vermoord?"

"Het komt mij beter uit dat jullie me allebei toelaten niet? Als de één niet tevreden met me is en de ander wel,.. kan er ongelijkheid ontstaan denk je niet? Tussen jouw en Claw." Een grijns verscheen op haar gezicht en ze schudde haar kop. Zo werkte het niet. Als de één eerder was had de ander pech. Al ging hun samenwerking tot nu toe redelijk goed, behalve het Jinx-geval. "Zijn jullie niet beste vriendjes voor altijd?" Hierbij liet ze een geluid horen wat een soort van spottende lach en snuif tegelijkertijd was. Heel charmant klonk het niet. "Serieus?" Bromde ze hem toe. "Zien we eruit alsof we beste maatjes zijn?" Maar ze vertelde nog niet dat ze een bloedhekel aan elkaar hadden, dat kwam alleen voor degene die ze écht vertrouwden. Die hadden dat ook wel door. "Heb je al veel katten vermoord?" Zira zag dat Cyber zijn blik op haar halsband gevestigd was en ze keek hem aan, haar ogen hard. "Ja," miauwde ze zonder blikken en blozen. "Meer dan de meesten hier. Je wordt niet zomaar commander."

"Begrijp ik." Haar broer leek niet erg onder de indruk maar dat verwachtte ze ook niet van hem. Hijzelf was de 'koning' van de rogue's geweest, als ze het niet verkeerd had, en had in een andere manier weer veel katten pijn gedaan - niet aan het lijf, maar aan het hart, en dat was misschien nog wel erger. Haar rode ogen staarden hem aan toen hij zijn volgende vraag stelde. "Ken je je clan goed? Ik bedoel maar; ben je hier geboren en ken je de katten als je staart?" Hierbij grinnikte Zira zachtjes. "Cyber, natuurlijk ken ik de Elite niet goed. Alle katten doen hier hun eigen gang, en ik probeer alles wel zo goed mogelijk bij te houden maar het is onmogelijk. Bovendien zijn er genoeg katten hier die ik niet wíl kennen. Sukkels." miauwde ze en een grijns verscheen op haar gezicht. Deze vervaagde echter toen ze hem zijn volgende antwoord gaf. "En nee, ik been hier niet geboren, ik ben in de ThunderClan geboren." kort maar krachtig, toch? Ze wilde haar levensverhaal niet met hem delen. "Jij bent toch gewoon als rogue geboren?"

Cyber knikte traag toen ze zei niet iedereen bijster goed te kennen, ofcourse dat begreep hij. Hij haalde enkel zijn schouders op "Het kan handig zijn het een en het ander te weten misschien." Suggereerde hij nonchalant. Een greens op de poes haar gezicht en hij greens mee, maar toen vervaagde deze weer en zei ze dat ze uit thunderclan kwam. Cyber had een walgende uitdrukking op zijn snuit liggen, typisch. Wat was hij blij dat ze daar weg was, dat hol vol lafaards. "Mijn mam was in de Elite geboren maar ik ben rogue geboren." mrauwde hij simpelweg als antwoord.

"Het kan handig zijn het een en het ander te weten misschien." klonk het antwoord van de zwart met witte kater en ze knikte. "Natuurlijk kan dat handig zijn, daarom doe ik ook m'n best." beet ze hem toe, maar niet op een onaardige manier. Ze wilde niet zomaar een gevecht of ruzie uitlokken om niks, ze stond ver boven al die ruziezoekers hier. Echter werd ze wel geïrriteerd van de uitdrukking die Cyber op zijn snoet kreeg toen ze vertelde dat ze uit de ThunderClan kwam. "Het was niet mijn idee," bromde ze en rolde met haar rode ogen. Ze was daar toch weg? "Mijn mam was in de Elite geboren maar ik ben rogue geboren." zachtjes grinnikte Zira om hoe hij zijn moeder nog 'mam' noemde. "Nou, dan is mijn mam ook in de Elite geboren." miauwde ze met een kleine grijns op haar gelaat.

Natuurlijk had hij direct spijt dat hij zijn moeder, Eternity 'mam' had genoemd. Hij gromde hardop tegen zichzelf. "Jah." zei hij enkel kortaf. "Je vader was een rotzak, al een geluk dat ie dood is." althans dat dacht hij gehoord te hebben, maar hij was niet zeker meer van zijn stuk. Hij had wel vernomen dat zijn moeder nog leefde, maar had haar nooit meer gezien.

Oh, ze had hem pissed gemaakt hoor. Een geamuseerde twinkeling stond in haar rode ogen. "Jah." klonk het kort vanaf de zwart-witte kat. hehe. "Je vader was een rotzak, al een geluk dat ie dood is." meteen knikte Zira. "Al weet ik niet of hij echt dood is. Hij was een lafaard en n hij heeft zichzelf nooit laten zien." miauwde de tabby en ze wiebelde met haar oortje. Ooit was ze er kapot van geweest - nu niet meer.

Cyber keek naar het wiebelend oor van de gevreesde poes, wat betekende dat? Ach het zou wel niet veel uitmaken, waarschijnlijk een of andere herinnering van vroeger die in haar opkwam. Maar hij was niet in de stemming om er achter te vragen. "mijn vader is dood, en ik weet niet hoe ik me erbij moet voelen." Hij had altijd zijn vader gehaat toen hij een kitten was. Het schepsel moordde alles en iedereen uit. Maar nu dacht hij daar al wat anders over, nu hij bij de Elite zat. Misschien moest hij zijn vader niet zo haten, en in zijn voetsporen treden. Maar hij was nooit zo'n moordenaar geweest als zijn vader, je had een reden nodig om te moorden bijvoorbeeld.

"Mijn vader is dood, en ik weet niet hoe ik me erbij moet voelen." miauwde Cyber ter antwoord en Zira haalde haar schouders op. "Als je er niet verdrietig om bent, zal 't je wel niet zoveel uitmaken." miauwde ze simpel en grijnsde. "Waarom had je een hekel aan hem?" vroeg ze vervolgens. Ze moest immers wat meer van haar halfbroer weten, hij was nogal een raadsel.

"Toen ik jong was dwong hij me te doden. En hij vernielde ons gezin, moorde mijn familie uit en probeerde ons meermaals te vermoorden." gromde Cyber. De poes leek nieuwsgierig, terecht.. ze waren immers familie. Ookal kenden ze elkaar amper, laat staan dat ze iets close over elkaar wisten.

Het antwoord klonk nogal... Extreem. Maar ja, de katten in BloodClan hadden meestal een schokkend achtergrondsverhaal, een reden waarom ze bloeddorstige moordenaars werden. Althans, dat is hoe ze werden omschreven. Maar eigenlijk? Eigenlijk waren de meeste BloodClanners slachtoffers waarvan niemand het verhaal kende. "Toen ik jong was dwong hij me te doden. En hij vernielde ons gezin, moorde mijn familie uit en probeerde ons meermaals te vermoorden." Zira's oortjes gleden in haar nek. Niemand zou zo behandeld moeten worden, behalve clankatten dan. "That sucks." miauwde ze oprecht. "Hoe is hij doodgegaan?"