What should I do?! (Innerghost)

Flintkit

Flintkit, had haar ogen stilletjes op het kamp gericht. Haar moeder was volgens de vele roddels weer drachtig, dit betekende dat ze niet meer de jongste zou zijn, en een nieuwe rol in haar familie zou krijgen. Ergens was ze ook wel nerveus, niet wetende wat er van haar verwacht werd en hoeveel tijd haar moeder nog over zou houden om haar en haar zussen ook nog aandacht te geven. Doordat ze zich zo ongemakkelijk voelde was ze voor het eerst in haar korte leventje pas écht rustig, afgezien van de periode dat ze niets had kunnen zien en nauwelijks had kunnen rondkruipen, alhoewel toen kon ze ook al aardig haar keel opzetten. Ietwat mistroostig hees de kitten haar ranke lijfje omhoog en zette ze wat voorzichtige en stille stappen richting de Deputy die ze in de buurt van de prooihoop had waargenomen. Ergens wou ze haar oma niet zomaar storen, maar ze wou het er ook niet met haar moeder over hebben. Ze overdacht dingen niet vaak, maar dit keer wel. Ergens vond ze het respectloos om het zomaar met haar moeder over de roddels te hebben. Haar moeder moest het in haar ogen zelf aan haar en haar zussen uitleggen. Een beetje schoorvoetend hief de kitten haar kopje naar haar indrukwekkende oma. 'Oma? Heeft u even tijd?' Begon de kitten zachtjes, terwijl ze een brok in haar keel wegslikte. Ze wist niet hoe ze een goede 'oudere' zus kon zijn. En was over het algemeen snel van slag, waardoor ze driftig kon reageren. Ze had nog geen andere manier gevonden om haar gevoelens te kunnen uiten. Ze had voor haar doen bijna twijfelend en onzeker gesproken, wat voor haar abnormaal was. Normaal was zij de kitten die door het kamp heen racete en geen aandacht aan respect voor Warriors richtte. Ze vond het veelte leuk om grappen uit te halen en van de vrijheid in het kamp te kunnen genieten. Ze was alles behalve onzeker aan de buitenkant. Een paar blauwe oogjes keken de pikzwarte kattin aan. Hopende dat ze heel even tijd met haar oma door kon brengen.

Flintkit

Flintkit, had haar oma met vragende blauwe ogen aangekeken tot op het moment dat Innerghost zich omdraaide. 'Natuurlijk, kleintje. Wat is er?' Vroeg de zwarte kattin. Haar rood met witte kopje werd opgeheven waarna ze haar oortje wiebelde. 'Ze zeggen dat mama weer kittens krijgt,' murmelde de jonge kattin voorzichtig. 'Heeft ze dan nog wel tijd voor ons?' Haar moeder verdeelde haar tijd al tussen acht kittens. Waardoor de kitten haar kopje boog. Ze sloeg haar staartje voorzichtig heen en weer. Haar blauwe ogen richtte ze weer ongemakkelijk op haar oma. 'Hoe moet ik een goede zus zijn?' Mompelde ze vermoeid. Ze hield haar oortjes licht in haar nek gedrukt terwijl ze haar adem heel even inhield. Hopende dat ze niet onaardig over kwam. Natuurlijk hield ze wel van haar moeder en zussen, alleen ze was de jongste van haar nest, waardoor ze niet wist hoe ze richting de jongere katten moest reageren. Ze was vrijwel zeker dat het anders was dan spelen met de jongere kittens of ze observeren in de andere nesten. Ze moesten waarschijnlijk erg op hun hoede zijn bij hun jongere siblings als ze geboren waren. Haar moeders buik had ook iets opgezwollen geleken, maar in het begin had de kitten dáár geen aandacht aan besteed. Totdat ze onverwachts wel op een van de roddels stuitte. Daarbij had ze ook nooit het goede voorbeeld van haar oudere halfzussen gehad. Ze had wel een keer Roughpaw ontmoet, maar die leek er overduidelijk niet blij mee te zijn. Was dat hoe alle zussen deden tegen de kleinere kittens? Ze wist het niet maar vroeg het zich wel stiekem af. Haar blauwe ogen richtte de kitten afwisselend op de grond en op haar oma. De zwarte vacht en blauwe ogen zaten overduidelijk in haar familie. Ze was het enige van haar nestje die rode met witte vacht bezat. Al was een van haar zussen ook lichtgrijs met een paar witte vlekjes. Langzaam kneep de kitten haar ogen tot spleetjes, hopende op een antwoord van haar oma. Immers had die ook al drie nestjes gehad, dus zou die vast wel weten hoe ze met elkaar om moesten gaan. Langzaam kroop de kitten in haar oma's langharige zwarte vacht. Hopende dat ze zich nergens zorgen over hoefde te maken.