Ace?

Met Tevreden stappen liep de poes Shadowclan gebied binnen, Het was al een tijdje geleden toen ze voor het laast Shadowclan een bezoekje had gebracht en nu was ook de perfecte tijd Shadowclans med-cat was weg ene Ace of zo iets ' Ze zijn hem vast aan het zoeken' klonk een stem op eens de poes schoot in de lach ' Ja dat zal vast wel' maiwude ze scherp, Clan katten zijn ook niks zonder hun Med cat,Brat stopte met lopen een geur drong haar neus gaten binnen er was een schadowclan kat in de buurt brat begon zachtjes te grijzen en bleef rustig staan de kat had haar nu vast ook wel geroken en was vast al haar kant op gelopen, Want ja zo zijn Schadowclanners nou eenmaal zich zelf verstoppen achter een stoere en sterk beeld terwijl ze eigenlijk zo bang zijn als veldmuizen het was gewoon lachwekkend om aan te zien

Acefray was nu al een dag weg en Innerghost had verschillende katten aangespoord het territorium te doorzoeken, waaronder Tallshadow. Oh het viel die kater ook niet mee. Zijn voormalige mentor was gestorven, waarnaast zijn oudste broer ook. En dan nu, nu was zijn beste vriend vermist en eerlijk gezegd vond Innerghost dit helemaal niets voor een medicine cat en Acefray überhaupt. Ze vernauwde haar ogen waarna ze de geurspoor van Tallshadow volgde naar Little Creek toe. Ze zou hem helpen met zoeken. Echter vulde opdat moment een andere geur haar neusgaten. Bloodclan, en een bekende. Innerghost vernauwde haar ogen en versnelde haar pas, de pijn in haar schouder negerend. Ze was nu niet op haar sterkst, maar dat betekende nog niet dat de ervarene, oudere deputy niet vechten kon. Innerghost sloop vanuit de struiken, tussen de schaduwen op Brat af. En zo snel en onverwachts als ze was sprong ze op de rug van de Bloodclanner. "Jij weer, lafbek!" Snauwde ze, een poging doend om de Bloodclanner met al haar kracht tegen de grond aan te duwen. Innerghost was groter dan de poes, dus dat zou moeten lukken.

Zelfs voordat ze haar mond open kon doen werd ze om ver geduwd, Al snel werd het duidelijk dat de deputy haar onver had geduwd en niet lang daarna voelde ze deklauwen van een andere kat licht in paniek krapte de poes naar alles wat los en vast zat ze moest uit deze situatie komen en snel ze zal het zeker niet willen van een ervaren warrior en een sterke deputy ' Mij aanvallen he?' siste ze laag ' What a shame!' voegde ze er snel aan toe ' Ik zou misshien wel weten waar jullie medicine cat is' een grijns vormde op haar gelaat natuurlijk waren ze hier wel geinteresseerd in waren, Clan cats waren toch niks zonder hun medicine cats?

Brat spartelde er op los, maar Innerghost zou niet loslaten. Dus met al haar kracht probeerde ze de Bloodclanner in bedwang te houden. Al snel kwam Tallshadow er bij en hij gebruikte zijn klauwen. Goed. "Mij aanvallen he?" Klonk de afschuwelijke stem van de Bloodclanner. Een stem die ze het liefst nooit meer had willen horen. Had het deze poes maar gewoon gedood. "What a shame!" Innerghost rolde met haar ogen en sloeg haar nagels uit, waarmee ze de schouderbladen van de poes mogelijk kon verwonden. "Ik zou misshien wel weten waar jullie medicine cat is," zei de poes vervolgens. Ah, manipulatie. "Is dat zo? Misschien of zeker weten? Want aan een misschien hebben we niks en kunnen we je beter afmaken," sprak ze. Doden was tegen de warrior code, maar deze Bloodclanner had al zoveel schade aangericht dat deze haar niets meer schelen kon. "En waarom zou je het überhaupt met ons delen? Niet echt loyaal naar de Bloodclan toe," vervolgde ze kil. Tallshadow was dit waarschijnlijk niet van haar gewend. Maar het was zo dat je het vuil moest spelen met deze katten. Toegeven en smeken om antwoorden werkte niet, dat was een feit.

Brat gromde zachtjes zachtjes, Haar aanval had niks uitgemaakt ze zat nog steeds onder bedwang paniek brat voelde dat ze in paniek raakte ze moest zich snel uit deze situatie kijrgen of dit kon haar einden betekenen ze wist dat deze schadowclanners haar leven niet zouden sparen nee zo dom waren ze ook niet, 'Brat niet in paniek raken rustig ik neem het wel over' klonk een stem streng maar tegelijkertijd rustgevend maar voor dat de poes het wist verloor ze controlen over haar lichaam ze kon nog alleen de pijn in haar poten voelen waar de bruine kater zijn nagels had ingezet, Tot haar grote verbasing voelde ze dat haar lichaam begon te relaxen of nou ja zo moest het lijken dan haar hoofd righte zich naar die van de grote zwarte kattin die net begon te praten ''Is dat zo? Misschien of zeker weten? Want aan een misschien hebben we niks en kunnen we je beter afmaken,"   Brat voelde dat haar oogjes tot spleetjes werd geknepen en er een starke blik rond haar gezicht vormde echter bleef ze zwijgen" En waarom zou je het überhaupt met ons delen? Niet echt loyaal naar de Bloodclan toe," vervolgde ze kil, weer raakte ze in paniek wat moest ze doen? moest ze datwerkelijk vertellen dat die Ace in gevangenschap zat in bloodclan? of moest ze er over liegen? ' I got this dont worry' klonk de zelfde stem weer ' Om uw vraag te beantworden ja ik weet het vrijwel zeker, een grijze kater met een dikke vacht en geel groene ogen? Ja die heb ik wel eens rond zien lopen, ergens waar hij helemaal niet thuis hoort' maiwude ze kil en koud er was geen enkele emotie te vinden in haar stem iets wat niet vaak voor kwam als ja haar goed kende wist je dat ze normaal zo niet zou praten 'Ach ja als je een kijkje binnen onze clan zou nemen zou je zoiezo weinig loyaliteit vinden'

Tallshadow greep de klauwen vast van Brat terwijl Innerghost deze kat in bedwang hield. Tallshadow leek verbaasd te zijn door haar woorden, maar dat zou ze hem later wel uitleggen. "Om uw vraag te beantworden ja ik weet het vrijwel zeker, een grijze kater met een dikke vacht en geel groene ogen? Ja die heb ik wel eens rond zien lopen, ergens waar hij helemaal niet thuis hoort," sprak Brat. "Ach ja als je een kijkje binnen onze clan zou nemen zou je zoiezo weinig loyaliteit vinden," ging de poes verder. Op het tweede ging Innerghost niet in, het eerste wel. "Oh? En waar liep hij dan rond, waar hij niet thuis hoort?" Vroeg Innerghost terwijl ze een poging deed de poes strakker vast te pakken, zodat deze wist dat ze maar beter niet moeilijk kon gaan doen.

Brat was in paniek het enige wat haar tegen hield om het te laten zien was die stem die stem die haar lichaam had overgenomen en het woord deed, Maar wat als die stem haar niet uit deze postie kreeg ze wist dat de schadowclanner's geen mercy zouden laten zien en haar leven zouden sparen nee dat wist ze vrij wel zeker, Brat luisterde naar de woorden van de grote zwarte poes en bleef haar ijskoud aan kijken pas toen ze was uigesproken opende de rode poes haar bek maar tegelijkerteid voelde ze hoe de kattin probeerd haar strakker vast te pakken met moeite nergeerde de bloodclaner dit, ' Als uw mij los zou laten ben ik beried om meer te vertellen' haar stem klonk koud, net als haar blik die op dit moment alleen om de zwarte kattin gericht was, ' Dont worry i will get us out of this'