{Wolfpaw} Another frogbreath?

Oké, hij was al het gezeur eventjes helemaal zat. Hij had geen zin in welke andere Riverclanner dan ook en was dus maar naar Fourtrees gegaan. Daar zou hij misschien wat rust kunnen vinden. Hij wilde niet veel zeggen, maar wie ging er nou hierheen als er geen gathering was? Hij in ieder geval niet. Het was dan ook een diepe, zware teleurstelling dat toen hi eenmaal zich tussen de wortels van één van de grote bomen had genesteld, hij alsnog een nare geur kon ruiken. Shadowclan lucht. Wat brommerig hief Outpaw zijn kop. "Wat moet je, Frogbreath?"

Hij versloomde zijn passen en hield diep adem in en uit. De geur van nat bos ontdpande zijn spieren. Eindelijk rust, niemand die hem kan verstoren. Eenmaal nadat hij een plaats gevonden had onder een paar braamstruiken kreeg hij een dosis RiverClangeur. Teleurgesteld liet hij zijn oren zakken. Dag, dag rust. Zijn versmalde, ambere ogen flitsten heen en weer en ontmoetten de groene van een oudere kat. "Wat moet je, Frogbreath?" Hij liet een zacht gesis horen. 'Gaat je niks aan rotten Fishface.' Hij snoof, de geur van vis. Welk hersendood dier gaat nou voor en door vis leven? Dan zou Wolfpaw zelf is een rat eten. Vergiftigd of niet.

Het was een apprentice, jonger dan hij schatte hij. Dat kwam mooi uit, had hij weinig te vrezen wat hij betrof. Misschien was hij er wel een klein beetje overmoedig in, maar dat maakte niet uit. De kater zwiepte eventjes met zijn dikke staart en kwam vervolgens overeind, zijn nekharen toch wat waarschuwend opgezet hebbend. Hier mocht hij niet vechten, Starclan's heilige grond, maar dat betekende niet dat hij zich zomaar gewonnen ging geven of over zich heen liet lopen. "Mieter dan een eind op," reageerde hij dan ook op de kater.