Are you ok? {Sinclaw}

Tigerleap liep met een bek vol salamanders naar de prooistapel. Deze had hij in de ochtend gevangen en intussen was het bijna zon hoog en was hij terug gekomen met de jachtpatrouille waar hij in had gezeten. Hij legde zijn vangsten neer op de stapel en keek om zich heen. Hij zag niks maar zocht wel naar iemand. Er was een poes geweest die hij een poosje had geobserveerd, meer omdat hij het idee had dat er iets niet aan haar klopte. Ze deed zich als een harde poes voor, maar volgens mij zat er een droevig vogeltje gevangen in haar hart die weer vrijgelaten moest worden. Maar hé? Was Tigerleap ook niet de liefste, maar wel een gevoelspersoon en dat was een pluspunt aan hem.

OOC: Sinclaw eerste post.

Tigerleap keek nog steeds naar de poes, hij was er niet bang voor als het haar zou opvallen, misschien konden ze zo juist in contact komen. Toen hij haar blik op ving stond Tigerleap op en liep rustig naar Sinclaw toe. "Hé, daar. Gaat alles wel goed?" Vroeg hij toen hij haar benaderde met een glimlach op zijn gelaat. En dan te bedenken dat hij een monster was als kitten en apprentice.

"Ziet het er uit alsof het goed gaat Tigerleap?" Tigerleap grinnikte even kort en zwaaide met zijn dikke staart. "Je hebt gelijk, dat was een domme vraag. Nee, je ziet er niet bepaald oké uit," miauwde hij nuchter terwijl hij ging zitten en keek hoe Sinclaw op een botje begon te knagen. "Wil je vertellen wat er is? Misschien wat afleiding zoeken?" Vroeg hij vervolgens op een vriendelijke toon.

"Waarom zou ik JOU moeten vertellen wat er aan de hand is Tigerleap? Ben jij nu ook al voor Medicine Cat aan het spelen?" Vroeg Sinclaw. Tigerleap lachte nuchter. "Nee, ik ben geen medicine cat. Ik ben gewoon een warrior die in contact probeert te komen met een poes die hem interesseert en haar praktisch uitnodigt om wat te doen zodat ze elkaar beter leren kennen," sprak hij nuchter. "En ik zie dat je er niet lekker bij zit en ik voel me geroepen je te helpen als een vriend, ja vanaf nu kan je mij een vriend noemen," sprak hij vervolgens. Tigerleap was wel iemand die direct zijn gedachten uitsprak. Als iemand direct en makkelijk was, was het Tigerleap wel.

"Een poes die hem interesseert hmmm? Lieverd je zit echt heel verkeerd te zoeken." Tigerleap grinnikte even en schudde met zijn kop. "Dat wil je misschien, maar sorry, ik weet dat ik bij het goede adres zit," miauwde hij nuchter. "Ik heb geen vrienden nodig alsjeblieft dankjewel." Tigerleap rolde met zijn ogen. "Uh, ja, vast. Kom, laten we even gaan jagen," stelde hij voor, waarna hij op stond en haar aantikte met zijn staart.

Tigerleap trok zich niets aan van de irritatie in de gele ogen van Sinclaw. Dat zij zo nodig moeilijk moest doen, was haar probleem en Tigerleap zag iets in haar, dus ging hij ervoor. "Luister vriend, ik heb geen aandacht nodig en zeker niet van iemand zoals jij, dus hup hup vertrek nou maar weer." Tigerleap trok enkel een wenkbrauw op. "Ga lekker met jezef jagen ofzo." Tigerleap schudde zijn kop. "Oh, nee. Dan blijf ik hier wel, gezellig," miauwde hij nuchter. "Zeg maar wanneer je wel wilt gaan jagen, dan kan jij je lekker daarop gaan afreageren," merkte hij nuchter op.

Het was duidelijk dat Sinclaw van hem af wou en daar zou Tigerleap niet in mee gaan. Pas wanneer hij het zelf zo goed als zat was. "Ik was vandaag helemaaal niet van plan om te gaan jagen. Maar volgens mij werd er van jou wel verwacht te jagen nietwaar." Vroeg Sinclaw. Tigerleap knipperde met zijn ogen. "Nee, ik moest vanochtend op jachtpatrouille en die is alweer gedaan. Nu heb ik niets te doen, behalve jou wat proberen op te beuren en je uit die negatieve spiraal te krijgen," miauwde hij. Wat was Tigerleap ook een heerlijke kater, alles zeggen wat hij dacht.