You gotta go far, kid|+Vitani

_{De kater beet op zijn onderlip bij het voelen van nog een steek in zijn zij. De wond op zijn schouder nam de pijn wel erg sirieus. Daarom was hij ook hier. Hij moest twee dagen dealen met de pijn en nu was hij er klaar mee. Zijn neus en ogen zochten naar zijn enige wondermiddel. Het zou hem misschien niet laten genezen. Maar wel de pijn stillen. Aha! Daar was het. Niet alleen de wil om de pijn te laten stoppen, maar ook de geur liet hem naar de plant toe gaan. Hij wist hoe sterk de plant met je brein kon zijn. Maar een beetje kon toch geen kwaad. Meteen nam de kater een ruk aan de wortel en legde het wondermiddel recht voor zijn neus. De geur was zo... Zo... Aantrekkelijk. Meteen was alles licht in zijn kop. Het vervaagde en verscherpte. Waar was hij ook naar op zoek? Of had hij dat al gevonden? Whatever. Hij was tenminste chill out. Met grote pupillen rolde hij erin. Zijn adrenaline deed zijn bloed sneller borrelen wat hem liet zweten. Meteen plakte de laatste delen catnip aan zijn vacht. Zijn ijsblauwe ogen werden nog groter bij het zien hoeveel catnip nig over was. Meteen sprong hij erin. Ja, dit was leven.}

- Vitani only

Het was al weer een paar dagjes geleden dat ze Tornado had ontmoet, op een of andere manier voelde ze hem dat ze hem een beetje verwaarloosde. Met haar snuit boven de grond volgde zijn geur, ze had wat roddeltjes gehoord dat hij wonden had opgelopen. Dus beloot ze eerst even te jagen, ze ving al snel de geur van eekhoorn op en meteen zakte ze ineen bij het zien van het diertje. Poot voor poot sloop ze naar de boom, haar spieren rimpelde onder haar vacht toen ze zich klaar maakte voor de sprong. En al snel sprong ze uit haar verstopplek en drukte met haar poten de eekhoorn tegennde grond. Meteen beet ze in zijn nekje en proefde het bloed op haar tong. De geur van prooi overspoelde haar neus, en al meteen had ze zin om hem op te eten. Maar ze liet zich niet verleiden en volgde de geur van Tornado weer, een nieuwe geur stroomde in haar neus. Die rook een stuk verleideker dan die eekhoorn, ze liet het stuk prooi vallen en volgde de nieuwe geur die zich vermengde met Tornado. Al snel zag ze hem tussen een paar planten heen rollen, waar was hij mee bezig? "Tornado?" ze stapte dichterbij, "Uhm, gaat alles wel goed met je?" mauwde ze met eenkleine bezorgende klank. En snoof aan bet plantje waar hij door heen rolde, Hmm.. Wat heerlijk, automatisch zette ze haar tanden in het plant en zakte ineen.

_{Een stem echode zijn naam en zijn ogen verdubbelden zich bij het zien van een bruine poes met rode ogen. 'Oh hey, Vitani.' mauwde hij nogal suf. Je kon gauw merken dat er iets mis was. 'Kom ook meedoen. Deze plant is zalig.' en weer rolde hij in de geplette kruiden. Met zijn slappe staart wees hij richting een struik waar een enorm bos in verstopt was. 'Geniet er maar volop.' Hij lachte als een boer met kiespijn. Het voelde zo goed. Al vertelde zijn brein iets anders. Alsof een alarm hem waarschuwde.

- Sorry voor late rea, telefoon werkte niet mee, nu is hij weer tam}

Half luisterde ze naar Tornado, hij had verschijnlijk gewoon een tik in zijn kop. Hij brabelde over, meedoen en zalig maar veel aamdacht gaf ze het niet. Pas toen hij met zijn slappe staart richting een struik met planten wees, werd ze wat meer geintreseed. Ze sjokte naar de planten die bijzonder goed rook, en begon er in te liggen, ze snuffelde wat hier en daar maar veel gebeurde er niet. Met een frons begon ze aan de wortels te knagen, en al snel was haar hoofd leeg. Met een lappe lach begon ze door de planten heen terollen. Haar pupillen werden groot en haar snorharen begonnen te trillen, wat voelde dit grappig zeg! Met een overslaande stem riep ze naar Tornado, "TorTor!?" grinkkte ze, "Hier is nog meer!" en waggelde naar een ander stukje.

-Telefoon bericht

_{Zijn oren spitsten bij het horen van de poes. Wie is TorTor? Ow, ze bedoelde hem vast. 'Wacht even ViVi.' plaagde hij haar terug. 'Of zal ik je Tani noemen?' hij lachde om zijn eigen grap. De pijn aan zijn zij was hij al helemaal vergeten. Zijn bruine pels stak alle kanten op en zat onder de catnip. Al werd hij steeds misselijker met de minuten mee. Tornado besloot even af te koelen en wankelde op zoek naar een plas water. Zijn duizeligheid nam alleen aandacht van de speurtocht naar water dat hij niet eens merkte dat hij op het thunderpath stond waar een monster net aankwam rijden.}

- vaag + inspiratieloos

Ben moe :/

'Wacht even ViVi.' ze hief haar kop omhoog, bij het horen van tornado's stem, 'Of zal ik je Tani noemen? ze lachte mee en keek toe hij opstond, hij waggelde naar een donderpad. het leek alsof ze helemaal weer helder werd bij het zien dat Tornado op het donderpad stond en dat er een monster aan kwam, geschrokken stond ze op. en keek met paniekerige ogen naar de kater, "Torna!" kwam er half schreeuwend uit, "Kijk uit" ze sprintte naar de donderpad toe, en sprong net voor de monster en trok Tornado met zich mee van de donderpad af, "idioot" siste ze tegen haar zelf, toen ze met een klap op de veilige kant viel. maar al snel ging haar aandacht naar de member, was ze op tijd?

_{Hij keek op bij het horen van zijn naam. Meteen hoorde hij het grommende geluid van ern monster naderen. Met een ruk keek hij richting de lichtgevende ogen van het beest en hij vouwde zijn oren beangstigend plat. Helemaal in trance. Zijn poten trilden maar stonden vastgeplakt aan de grond. Plots ging alles te snel. Vitani kwam op hem af en duwde hem naar de overkant. Een schaafwond ontstond op zijn schouder en de vervagende geur van catnip liet hem weer half nuchter worden. "idioot" hoorde hij de poes sissen tegen hem. Wat hem half liet koken. 'Wie is hier nou de idioot?!' kwam hij vijandig uit. Meteen stond hij op met een bloedende wond op zijn andere schouder. De pijn vervaagde weer terug en liet hem even zwijgen, een oog van de pijn dichtknijpen en sissen. Maar algauw deed hij zich weer hard voor. 'Je gaat zomaar het Thunderpath op! Kon je mij gewoon niet alleen waarschuwen?!' zijn haren schoten overeind.}

'Wie is hier nou de idioot?!' bij de woorden van Tornado stond ze met een ruk op, een grom rees diep in haar keel, en haar nagels boorde ze in de grond. 'Je gaat zomaar het Thunderpath op! Kon je mij gewoon niet alleen waarschuwen?!' zijn ze legde haar oren plat tegen haar kop aan, en haar staart zwiepte heen en weer. ze kon hem we in de haren vliegen, "Oh, ja want jij heb geen hulp nodig van iemand anders hm!? snauwde ze, "Ik zag heus wel hoe vastgenageld stond, je bewoog geen enkele haar!" ze trok haar kop van hem weg, "Maar het is goed, volgende keer laat ik je wel dood rijden" snauwde ze, pas nu merkte ze dat er bloed op haar poten drupte. haar blik gleed naar haar borst die open was gescheurd, fijn! hebben we dat ook weer.

_{"Oh, ja want jij heb geen hulp nodig van iemand anders hm!? snauwde ze, "Ik zag heus wel hoe vastgenageld stond, je bewoog geen enkele haar! Maar het is goed, volgende keer laat ik je wel dood rijden" Hij draaide grommend met zijn ogen. 'Kijk wat je hebt gedaan.' hij wees naar haar wond. 'Jij zou ook doodgereden zijn als je zo doorgaat.' Hij siste nogmaals van de pijn. 'Kun je alsjeblieft met jezelf voor schut zetten, Sugar?!' zei de stem van Poison in zijn kop. 'Ja sorry, hoor. Maar zij heeft hem ered dus hij mag zich toch ook zorgen maken?' Tornado zuchte verslagen. 'Laten we dan maar gaan.' Zei hij tegen de poes.}

'Kijk wat je hebt gedaan.' ze volgde zijn blik, en keek naar eigenlijk best wel diepe wond. 'Jij zou ook doodgereden zijn als je zo doorgaat.' ze haalde haar schouder op, "Riscos nemen hoort bij het leven" mompelde ze, maar haar agressief was grote deel verdwenen. 'Laten we dan maar gaan.' ze knikte, en stapte naar. ze sloeg de donderpad over, vandaag zou ze daar uit de buurt blijven dan maar een paar minuten langer lopen. ze spitse haar oren toen Torando een pijnlijke gesis liet horen, ze draaide haar kop naar hem toe. "Gaat het wel goed met je wonden?" mauwde ze en keek naar zijn wonden.

Onderwerp: Re: You gotta go far, kid|+Vitani