Looking for water {Miss Astoria

Roxy ontwaakte uit haar middagdutje. Haar keel voelde schors aan en het deed pijn als ze slikte. Een prooi eten hielp ook niet. Roxy trippelde naar haar mini riviertje waar ze uit kon drinken. Door de zon was het riviertje uitgedroogd. "Wat krijgen we nu?" miauwde Roxy gefrustreerd. Ze kneep haar ogen dicht. Auw! Haar keel deed meer pijn als ze iets miauwde. Ze trippelde naar een groter riviertje. "Water!" riep ze enthousiast. Ze rende ernaartoe en nam grote slokken. Wat deed het deugd aan haar keel.

♞ De zon stond hoog aan de hemel en verspreidde een zwakke warmte. Een dier lag te genieten van die laatste warmtes. Het had een gevlekte pels en lag helemaal uitgestrekt, met de poten over de kop. Allen de lange staart bewoog soms en de flanken. Het lag daar een tijdje, stil... Pas toen er een rauwe stem opklonk toonde het dier enige interesse en levenskracht. Het stond op en keek naar een gelijkaardig dier dat dronk. Miss Astoria bleef op dezelfde afstand staan en keek naar de andere kat die dronk. Ze hief haar kin op en snoof. "Zo, jij had dorst."

Roxy's hoofd schoot omhoog en er kwamen natte druppels op haar hoofd. "Ja, ik had dorst." miauwde ze tegen de poes. Roxy snoof in de lucht. De poes was een bloodclanner. Roxy hield zich in om de poes aan te vallen. Haar stem was beter door het water. "Wat is jou naam?" vroeg Roxy aan de poes. De poes was ongeveer even oud als Roxy. Roxy zette zich neer en krulde haar staart. Met heer witte pootjes veegde ze de laatste druppels van haar gezicht.

♞ De poes -die naar haar menig erg lelijk was- bevestigde dat. Mooi, dat was het dan. Ze wilde zich weer omdraaien toen de poes verder ging. Astorias mooie gezichtje vertrok en werd bewolkt. Met een ruk draaide ze zich weer om. Waarom moesten katten altijd een gesprek aanknopen? Een vraag was voor haar genoeg. En dan ging ze nog eens zitten ook. Verbaasd keek ze dan ook naar de poes. Het was iets wat ze totaal niet kon begrijpen. Bellatrix hield haar kopje scheef en toverde een boze glimlach op haar lippen, terwijl haar ogen vuur spuwden. Zo bleef ze naar de poes kijken, zonder nog te reageren.

Roxy bleef wachten tot de poes haar naam zei. Er kwam niets uit haar mond alleen een boze blik. Dat kreeg ze al wel vaker. Veel kon haar het niet schelen. "Oké ik noem je dan maar Haarbal. Zo goed?" Roxy draaide zich om en nam nog een slok water. Haar keel werd beter, maar het deed nog zeer.

♞ OOps sorry ik had het niet gezien

♞ De lelijke poes haar mond vertrok duidelijk. Dit vond ze niet fijn. Miss Astoria lachte breder waardoor haar rottende, gele tanden tevoorschijn kwamen. "Oké ik noem je dan maar Haarbal. Zo goed?" Ze deed een paar stapjes naar voren, nog steeds in die verkrampte houding zodat ze aan de andere kant stond van de rivier. "Ik heb veel namen Rogue," fluisterde ze. Miss Astoria rechte haar rug en haar kop. "Ik wordt Miss Astoria genoemd, maar ook 'monster', 'mormel', 'creeper', 'bitch', 'gek...' Ik kan blijven gaan hoor. Maar dankzij jouw heb ik een nieuwe... 'Haarbal'." Ze grijnsde nog steeds en nam de poes in haar op. Gemakkelijke prooi. Ouder dan haar... Ze was tenslotte nog maar net apprentice en dus nog steeds kittenachtig.

Roxy zette zich weer recht en keek naar de poes die aan het miauwen was. "Ik heb veel namen Rogue," fluisterde jongere poes. "Ik wordt Miss Astoria genoemd, maar ook 'monster', 'mormel', 'creeper', 'bitch', 'gek...' Ik kan blijven gaan hoor. Maar dankzij jouw heb ik een nieuwe... 'Haarbal'." Roxy boog haar hoofd. "Dat is graag gedaan." Roxy fronste. "Waarom ben je niet bij je familie? De Clankatten?" miauwde ze nieuwsgierig. Had de poes ook een slokje water nodig?

♞ Ze grijnsde nog breder, maar de volgende vraag deed haar verstarren. Ze rechtte haar kopje en haar rug en deed woest een paar stappen naar voren. Het koude water kronkelde langs haar poten. Ze ving de groene blik op van de poes en siste dreigend. "Bloodclan is een elite geen stomme clan." Ze boog haar hoofd en snoof haar het water. "E-L-I-T-E," spuwde ze. Het water klotste en ze hief haar kop weer. Miss Astoria maakte haar wangen dik en begon dan te proesten. Haar bulderende lach klonk hard en vals, maar ze bleef lachen.

-Ja ze is compleet gestoord ^^-

Roxy bleef staan waar ze zat toen de poes in het riviertje ging staan. Er kwam iets van Elite uit haar mond. Wat kon Roxy het schelen. De Miss moest lachen en ze bleef lachen. Roxy bekeek de poes heel raar. Roxy grinnikte wel een beetje, ze vond het grappig hoe haar wangen zo dik kwamen. Precies een opgeblazen bal.

Een onheilspellend geluid weerklinkt, weerwolven bestaan niet.. Toch?

♞ Ze lachte en maakte vreemde stuiptrekkingen, maar toen de lelijkaard mee lachte stopte ze. Miss Astoria bekeek de poes woest. "Dat is niet grappig!" Haar echo galmde nog na toen een vreemd, gorgelend, maar vooral onheilspellend geluid haar oren bereikte. Een frons kroop over haar gezicht en ze draaide haar neus naar de richting van het geluid. Was het een weerwolf... zoals in de verhaaltjes van haar moeder? Die had gezegd dat je altijd moest meehuilen, dan kon het je niet aanvallen. Ze kantelde haar kop en bootste het geluid na. Niet perfect, maar goed genoeg, hopelijk.

-Harry Potter xD-

Roxy bleef grinniken. De jongere poes vond dat blijkbaar niet leuk. Roxy stopte met grinniken. Er klonk een onheilspellend geluid. Roxy keek naar de jongere poes. De Miss maakte hetzelfde geluid. Nu werd Roxy heel nieuwsgierig. Waarom deed ze dat? Wat was dat geluid. Roxy bleef stil en stak haar neus in de lucht. Het rook een beetje zoals een hond en wolf, maar dat was het ook niet. Roxy staarde naar in het bos. Met haar ene oor bleef ze op haar hoede voor de jongere poes.

♞ Haar huil eindigde en ze luisterde in stilte op nog meer. Maar het geluid bleef uit. Misschien sloop het wel op haar af. Miss' haar haren gingen rechtop staan bij de gedachte. Haar ogen werden groot toen ze zag dat de poes weg keek. W-E-G... Ze plonsde door het water tot ze naast de poes stond. "WEG", schreeuwde ze plots. Ze grinnikte en drukte haar kopje tegen de hals van de lelijke poes. "Weg, haha."

Roxy hoorde geplons in het riviertje. De Miss kwam op haar af. Roxy maakte haar groter dan de bloodclanner, maar dat was ze al. Het deed Roxy niets dat de poes tegen haar borst duwde. Roxy bleef staan waar ze stond. De poes bleef maar zeggen 'Weg', maar waarom zou Roxy weg moeten? "Ga dan zelf weg." miauwde Roxy op een kalme manier tegen de jongere poes.