Good news, bad news

Echter wist ze niet hoelang ze wel niet naar buiten geweest was. Ze was altijd nu in de buurt van haar nieuwe baasje te vinden. Ze was Jinx altijd dankbaar geweest een nieuw tehuis voor haar te zoeken waar ze haar kittens veilig kon zien opgroeien. Toch deed het haar pijn. Elke dag keek ze toe hoe ze samen lol hadden en hoe ze hun verhalen vertelde. Maar op een dag zal het stoppen. Dat wist ze zeker.
Haar blik verzachte bij het besef dat ze eigenlijk bijna 6 manen werden. En nu hoopte ze dat haar halfbroer Ravi in de buurt zou zijn. Die zal het al echter gehoord hebben van Bleaktail. Maar zouden ze al weten dat er niks mis was? Dat haar vroegere tweebenen verleden tijd waren? De poes stond op. 'Minos! Flush! Verzamelen! We gaan een wandelingetje maken.' riep ze met een zachte ondertoon. Ze waren toch zeker ut genoeg om met haar naar het Rogueterritorium te wandelen? Hoe dan ook. Ze liep verder. Met haar twee kittens achter haar aan. Ze zal Ravi een hoop moeten vertellen.

- Eerst Ravi, daarna alleen open voor Minos, Flush en Ravi

Ravi was enorm bezorgd. Hij had nooit weg moeten gaan. Waarom moest hij ook alweer zo nodig even het gebied uit? Alles wat hij nodig was, was ook hier. Hier waren er veel meer katten die van hem hielden dan waar dan ook. De rode kater had besloten naar the Twolegplace te gaan. Rina zou daar waarschijnlijk nog steeds zijn. Ze moest er weg! Ze kon niet bij de stomme tweebenen blijven. Dat was te gevaarlijk voor haar kittens. Op een drafje liep hij naar the Twolegplace en probeerde haar geur op te vangen. Al snel had hij deze opgevangen en liep hij haar richting in. Ze was niet alleen. Waarschijnlijk waren haar kittens bij haar. Na nog even doorgelopen te hebben kwam Rina ook in zicht, met twee pluizenbolletjes achter haar aan. 'Rina!' riep Ravi uit terwijl hij op haar afrende. Hij was echt blij haar weer te zien, gezond en wel.

De poes bekeek het uitzicht in de hoop een rode vacht te zien dat bekend stond als dat van Ravi. Maar het leek wel alsof het gebied onbewoond was. Pas net voordat ze het wou opgeven hoorde ze een bekende stem. 'Rina!' haar oren spitsten en haar smaragdgroene ogen keken om zich heen. Er ontstond een glimlach op haar gezicht toen ze zijn ogen ontdekte tussen een paar struiken. 'Ravi!' riep ze uit met dezelfde verraste stem. Vervolgens draafde ze naar hem toe en gaf hem een kopje. 'Waar was je al die tijd?' Haar blik gleed automatisch naar haar twee kittens. Oeps, ze heeft een hoop uit te leggen.

Toen de twee elkaar eenmaal hadden bereikt gaf Rina hem een kopje. 'Waar was je al die tijd?' vroeg ze vervolgens. Ja, waar was hij gebleven de afgelopen tijd. Dat is eigenlijk iets wat niemand wist behalve hijzelf. 'Ehm, niet hier toen het juist nodig was,' antwoordde Ravi. 'Het spijt me Rina, ik had niet weg moeten gaan.' ging hij verder. Vervolgens richtte hij zijn blik op de pluizebolletjes achter Rina. "Ma? Wie is die kater?" had er mauwend geklonken. De stem was afkomstig van een witte poes met groene ogen.
Ravi besefte zich alleen dat er nog wel wat uit te leggen viel voor Rina. Tenslotte wisten haar kittens niet wie hij was en wist Ravi niet wat er allemaal gebeurd was. Hij had tenslotte van Bleaktail alles moeten aanhoren.

De poes wou net beginnen met praten toen ze een gemiauw achter zich hoorde. "Ma? Wie is die kater?" Oja, hun wisten het ook niet. De kattin draaide zich naar haar dochter om en likte over haar kopje heen. 'Dit is jullie halfoom, Ravi.' glimlachte ze. Waarna ze vervolgens weer naar de kater toe ging draaien. Sloeg haar staart beschermend om haar twee kittens heen en hield diep adem, klaar voor het verhaal. 'Vlak nadat je wegging ontmoette ik een kater,' Haar stem klonk vast. 'Hij was voorheen een kittypet en leeft nu in de BloodClan.' Ze keek naar de kat tegenover haar wat voor reactie haar verhaal tot nu toe verdiende. 'Hij heette Jinx en na een gesprekje had hij met uit mijn helse twolegs gered. Hij bracht mij naar zijn eigenaar, een zwerver, die me vervolgens adopteerde.' Ze ging door. 'Het was een stuk beter dan mijn vorig leventje dus over mijn kittens hun opvoeding hoef je geen zorgen om te maken. Ze laten me nu met rust.' Ze klonk hartstikke blij. 'Maar plots ging alles te snel, ik werd ontvoert door een kat uit ThunderClan. Waardoor we naderhand om te één of andere reden steeds closer werden.' Ze slaakte een zachte zucht. 'Tot ik plotseling zwanger werd. Hij kwam niet meer terug,' Haar staart zwiepte heen en weer om haar verdriet niet zo erg te uiten. 'En ik weet dat het bijna onmogelijk zou zijn om Minos en Flush seizoenenlang te onderhouden. Mijn nieuwe baas heeft al moeite om mij te verzorgen en dus...' Omdat Rina één van de softe types was rolde een traan over haar wang bij die gedachte. 'Ik heb besloten om ze weg te geven, één gaat bij ThunderClan en de ander BloodClan.' mauwde ze zacht zodat haar kittens het niet zouden horen. 'En dan wordt ik misschien rogue... Omdat ik niemand meer heb, behalve Jinx en mijn baasje. Maar ik kan toch een tijdje bij je wonen?' Haar smaragdgroene ogen keken in de zijne. Ze wou hem geen last bezorgen. Maar als ze haar kittens zomaar kwijt zou raken zou ze het echter voor een tijdje niets kunnen doen.

'Dit is jullie halfoom, Ravi.' stelde Rina hem voor en de rode kater glimlachte even naar de twee kittens voordat hij zijn halfzus weer aankeek. Tenslotte wachtte hij nog op een uitleg van deze kittens. Die stonden er niet ineens. 'Vlak nadat je wegging ontmoette ik een kater. Hij was voorheen een kittypet en leeft nu in de BloodClan.' Verbaasd keek Ravi naar de rossige poes tegenover hem. Een Bloodclanner? Lekker handig dit. 'Hij heette Jinx en na een gesprekje had hij met uit mijn helse twolegs gered. Hij bracht mij naar zijn eigenaar, een zwerver, die me vervolgens adopteerde.' Dat is ook nieuw voor Bloodclan, dacht Ravi bij zichzelf. Ach, at least is ze nu wel veilig, een soort van... Terwijl ze verder vertelde was de blijheid hoorbaar in haar stem, tot ze tot een bepaad punt kwam. 'Maar plots ging alles te snel, ik werd ontvoert door een kat uit ThunderClan. Waardoor we naderhand om te één of andere reden steeds closer werden.' Bijna had hij door het verhaal heen gesproken. Bijna. Want waarom zou je in hemelsnaam close worden met een kater die je vervoert? En nog wel een clankat. 'Tot ik plotseling zwanger werd. Hij kwam niet meer terug,' Ravi keek medelevend naar Rina. Natuurlijk was het naar voor haar dat die kater haar in de steek had gelaten. Tenslotte is hij wel de vader van haar kittens. Maar verder viel het te verwachten. Hij was toch zo'n vieze clankat dus zijn clan ging voor buitenstaanders. 'En ik weet dat het bijna onmogelijk zou zijn om Minos en Flush seizoenenlang te onderhouden. Mijn nieuwe baas heeft al moeite om mij te verzorgen en dus...' ging ze verder en Ravi luisterde aandachtig naar wat ze te zeggen had. Wat was ze van plan. Niet veel goeds, dat was duidelijk aan de traan die over haar wang rolde. Vragend en ernstig keek Ravi haar aan voor ze verder sprak. 'Ik heb besloten om ze weg te geven, één gaat bij ThunderClan en de ander BloodClan.' De verbazing was groot. 'Wat? Waarom? Doe normaal.' siste hij half, zodat het niet te hard klonk. Tenslotte wisten die kittens nog niet wat voor lot hun stond te wachten. 'En dan wordt ik misschien rogue... Omdat ik niemand meer heb, behalve Jinx en mijn baasje. Maar ik kan toch een tijdje bij je wonen?' vroeg ze toen. 'Tuurlijk kan dat. Ik zou je nooit alleen laten staan met je kittens. Daarbij ben ik het er totaal niet mee eens dat je ze wegdoet. Blijf gewoon hier. Ik kan jullie helpen om Rogue te worden. Ze zijn bijna zes maanden dus dan kun je ze al bijna aanleren om wat meer voor zichzelf te zorgen.' Ravi keek Rina met een ernstig gezicht aan. Hij was het gewoon niet eens met haar manier van denken.