Hello Blowingkit!

<sub>Stilletjes keek Whistlekit naar alle kits die vrolijk met elkaar speelden. Waarom wilden ze nooit met haar en Blowingkit spelen? Ze zuchtte en keek naar haar pootjes. Zelfs Blowingkit was weggegaan. Of naja, hij was tijdelijk weg en eigenlijk genoot Whistlekit wel van haar rust. Wist zij veel, dat haar verbeelding eindelijk weer eens normaal deed, zij was er echt helemaal van overtuigd dat Blowingkit echt was. Ze had al enkele katten gehoord over dat ze gek was, maar dat was ze echt niet! Blowingkit was overal, altijd. Ze kon dat echt niet verbeelden! Ze kende de kater al sinds haar geboorte, hij was altijd bij haar. Nee, ze verbeeldde hem echt niet. Zuchtend keek ze weer voor zich, tot ze plotseling die bekende stem weer hoorde, die ze een tijdje niet hoorde. Alles rondom haar vervaagde wat, de geluiden verdwenen en Whistlekit keek achter zich. "Hoi Whistle! Hoe gaat het?" sprak de stem. Blowingkit. Zuchtend keek Whistlekit weer voor zich. "Het was net zo lekker rustig zonder jou," mompelde ze zuchtend. "Niet zo gemeen! Je kan niet zonder me, zonder mij heb je geen vrienden dus zorg er niet voor dat ook ik wegloop," snauwde de stem, nu een stuk gemener. Whistlekit dook een beetje ineen en knikte langzaam. "Je hebt gelijk.. Sorry Blowing," piepte ze zachtjes. Ze ging liggen en luisterde naar het gepraat van de kater. Waarom was hij ook alweer terug?

"Blowingkit, de kit die niet bestaat zeg maar, zie je met dit."
"Dit is Whistlekit."

Creamyfrost first, daarna open.</sub>

_{Blowingkit bleef maar praten en praten, tot ze plotseling weer in de realiteit geschopt werd door een kat. Ze keek verward om zich heen en merkte ineens weer op hoe luid het kamp was. Waar was Blowing? Huh? Fronsend keek de jonge kit naar de kater, welke ze kende als Creamyfrost. Hij begroette haar en vrolijk keek de kit hem aan. Hij praatte met haar! "Creamyfrost! Hallo!" klonk de vriendelijke kittenpiep van Whistlekit, waarna ze speels naar zijn poot sloeg. Plotseling viel haar op dat Creamyfrost er helemaal niet goed uit zag. Helemaal niet. Ze ging gauw rechtop zitten en keek hem vragend aan. "Gaat het wel?" vroeg ze hem twijfelachtig. Blowingkit begon nu echter weer te spreken. "Natuurlijk gaat het niet, zie je dat dan niet?" snauwde hij. Ze keek weer naar haar pootjes en fluisterde een verontschuldiging naar hem, waarna ze de kater weer aankeek. Wat was er met hem?}

_{Volgens Creamyfrost ging het goed met hem, maar de laatste keer dat Whistlekit hem gezien had zag hij er heel anders uit! Maar als Creamyfrost het zei moest de jonge kit het wel geloven. Wie was zij om te zeggen dat hij loog? Ze was maar een kit. Wat onzeker glimlachte ze naar hem. "Oh oké, das mooi.." piepte ze twijfelachtig, al klonk het toch vriendelijk. Ze keek even achter zich, zoekend naar haar vriend. Creamyfrost vroeg hoe het met haar ging. "Goed hoor!" sprak ze vrolijk. "Mij niet eens noemen? Ik ben terug, dat moet de reden zijn dat alles goed gaat," siste de kit naar haar, waardoor Whistlekit wat in elkaar dook. Ze wilde weg van Blowingkit! Waarom was hij nou terug? Ze schudde met haar kop, zodat de kritische stem van de kit in haar kop langzaam verdween. Alles om haar heen werd weer wat duidelijker. Zachtjes luisterde tegen zichzelf dat Blowingkit haar niets kon doen, dat hij er niet was. "Kunnen we wat leuks doen?" vroeg ze gauw aan de kater voor haar. Ja, ze moest weg van die gemene kit!}

_{Whistlekit negeerde het gezeik van Blowingkit en richtte haar volle focus op Creamyfrost, die niet stopte met glimlachen. Twijfelachtig keek ze hem aan. Misschien moest hij de medicine cat eens opzoeken! Dat zou ze hem sowieso vertellen, maar eerst wilde ze wat leuks doen. Het leek geen haast te hebben, hij voelde zich toch goed? Creamyfrost vroeg haar of ze wilde helpen met het zoeken naar een plantje. Vrolijk knikte ze. Leuk! Gingen ze het kamp dan uit? Of was het plantje in het kamp? "Ja leuk! Waar is dat plantje? En waarvoor heb je het nodig?" vroeg ze nieuwsgierig, waarna ze aanstalten begon te maken om te gaan lopen. Dit vond ze héél leuk. En Blowingkit mocht niet mee van haar! Misschien liet hij haar nu eens met rust.}

_{Oké, plantjes met bolletjes erop. Ze maakte een soort beeld erbij en knikte, hopend dat ze de plantjes vonden. Hij vertelde dat ze hielden met rustig blijven. Oh.. Oké dan! "Eet jij ze of zoek je ze voor iemand?" vroeg ze nieuwsgierig. Vrolijk huppelde ze achter Creamyfrost aan, haar witte staartje stond vrolijk in de lucht, al ging hij veel te snel. Ze probeerde hem bij te houden, al lukte dat alleen als ze rende. Dat ging ze niet heel de tijd vol houden! Ze besloot echter niets te zeggen, stel dat hij vond dat ze een slechte begeleiding was, misschien mocht ze niet meer mee! Dus ze bleef maar achter hem aan rennen. "Hoeveel heb je nodig? En weet je waar het is?" vroeg ze hijgend, terwijl ze haar vachtje opzette tegen de kou. Dit was een leuk avontuurtje! En Blowingkit ging niet mee! De dag van Whistlekit kon niet meer stuk. Ze vond dit heel erg leuk.}