'Half-clans'

Wat verward keek ze naar haar buik, ze had vaak pijn gehad maar dit was niet te beschrijven. Een kramp die voelde als... Tsja, als kramp. Maar dan duizend keer erger. Hoe moest ze dit doen? Ze... Ze was jong, ze... Misschien kon ze dit helemaal niet aan! "Starclan." Kreunde ze, in hoop op gezonde kittens- in hoop om alles goed te laten verlopen. Voor ze het wist lag er een kitten op de grond en uit instinct begon ze het kleintje schoon te likken, en schoof deze tegen haar buik. Ze fronste gezien het kittentje erg op Ashdrizzle leek, maar glimlachte toch. "Beetlekit." Zei ze. Eigenlijk had ze helemaal niet nagedacht over een naam, het kwam er gewoon uit. Future liet haar kop weer op de grond zakken, en nu begon ze toch echt af te vragen hoeveel er zouden komen. Snel begon ze de tweede kitten af te likken, een poes dit keer, en schoof deze ook tegen haar buik aan. "Butterkit." Ja, het klonk geweldig. Al was Butter erg boos op haar op het moment betekende ze nog steeds veel voor haar, en het was haar een eer om haar kitten zo te noemen. Weer voelde ze die krampen en kreunde licht. De kattin glimlachte toen ze een kleine Breakingdawn zag en likte deze ook schoon, de naam was in haar hoofd al bekend. Maar ze moest ze toch even allemaal hardop zeggen, om ze aan haar moeder- in Starclan bekend te maken. "Breakingkit." Glimlachte ze, en legde haar kop nogmaals neer.

Het had een hele tijd geduurd, maar blijkbaar was vandaag de dag aangebroken dat hij sterk genoeg was om zich te verplaatsen naar een heel nieuwe wereld. Ondertussen was deze omgeving natuurlijk wel heel erg vertrouwd en de warmte was zeker niet onaangenaam. Maar ergens kriebelde de nieuwsgierigheid naar iets anders. De krappe ruimte waar hij al een tijdje in vast zat, werd inmiddels steeds ruimer, totdat hij helemaal alleen achterbleef. Blijkbaar waren zijn siblings dus al vertrokken. Ze zouden hem toch niet helemaal alleen achterlaten?! Dat liet hij zeker niet gebeuren, hij zou ook op avontuur uitgaan. Al gauw voelde hij een samentrekking, waardoor hij, als een soort glijbaan, naar een andere ruimte werd getransporteerd. Hij probeerde de ruimte te ontdekken, maar hij kwam niet heel ver. Want net toen hij dacht dat hij hier zou blijven, was het al gedaan met de pret en werd hij weer meegetrokken. Dit keer klonk er een plofje. Het katertje piepte luid, aangezien het heel erg koud was in dit gebied. Was dit dan die nieuwe wereld? Was het daar zo koud? Een warme tong gleed over zijn kopje. De kitten begon toen de weg naar een tepel, maar dat bleek moeilijker dan hij dacht. Na een paar keer te zijn gebotst tegen verschillende dingen, vond hij eindelijk wat hij zocht. Hij begon voldaan te drinken, toen hij een bekende stem Breakingkit hoorde zeggen. Dat was zijn naam.

Ik prop me post hier maar vast, dan hoeft niemand te wachten (;