∆{Clanevent TC x BC}∆ Your new home bastard [Topic two]

Ripa was met volle woeden op de Rogue afgestormd maar stopte gelijk toen hij Claw zijn naam hoorde roepen, hij draaide zich naar zijn leider toe en liep er rustig op af. “Ripa!” Riep Claw, hij staarde zijn leider aan en wachtte op het bevel. Hij keek naar zijn vorige leider, alleen leek hij even iets niet te begrijpen. Hij bleef stil, hij keek hoe Silverstar wilde ontsnappen. “Help mij hier liever.” Het klonk kil en duidelijk, hij knikten en zonder echt wat te geven haalde hij weer uit naar de Thunderclan leider. Hij wist dat hij en Claw nog een gesprek moesten vroeg of laat maar dat zou wel komen, ooit. Hij wilde duidelijk staan, aan een van zijn flanken. Hij had vele katten pijn gedaan uit de clan waarvan hij kwam, hij probeerde te naar de nek van de kater toe te happen. Als hij het had dan kon hij de zilveren kater op zijn plek houden, hij probeerde als het waren zich af te zetten tegen de Zilveren kat. Alleen hij stopte met alles wat hij van plan was en had een idee, de poten moesten ze raken. Zo dat hij nooit ver genoeg kon komen met hard rennen, hij probeerde met beide voorpoten de kater te raken bij een van de achter poten. Hij moest neer, alles om alles. Als ze Silverstar niet konden temmen dan moesten ze hem zo verwonden dat het zo beter was, hij moest neer om alles wat ze hier hadden bereikt.

Howl hield zich stil, keek rond en observeerde. Ze was eerder een stille kat als het ging om dit soort dingen. Eerst de kat uit de boom kijken, letterlijk. Maar ze was nooit te laat met aanvallen. Silverstar murmelde wat over dat hij niet op dit theekransje wou blijven. Howl grijnsde. "Dat is het leuke. Jij hebt hier niks te willen." knipoogde ze naar de kater terwijl Claw hem de weg blokkeerde. Howl's ogen schoten naar de domme young one, Ripa, die weer onzin uit liep te kramen omdat hij de verkeerde assumpties maakte. Howl hief haar klauw naar de jonge kater. "Als jij niet heel gauw je smoel houd en gewoon gaat luisteren laat ik je wensen dat je nooit een poot uit het kamp had gezet vanochtend, lomp stuk vreten dat je bent." Oh wat had ze een hekel aan die kater. Ze mocht hem echt niet. Iets teveel een hielenlikker en een mietje als het aankwam op vechten. Howl's blik ging weer naar Claw en kort daarna volgde een teken om te vechten. Ze grijnsde en vloog met snelle passen naar de zilveren tabby kater toe. Haar nagels klapte zich uit en Howl haalde uit naar Silverstar zijn gezicht.

Hij versmalde zijn ogen bij het zien hoe de nutteloze ThunderClanleider probeerde te ontdnappen. Hij wou net achter hem aan rennen totdat Zira hem tegenhield. 'Idioot.' mompelde hij tussen zijn tanden door bij het zien hoe Ripa de kater probeerde aan te vallen. Tornado mocht hem meteen al niet. Van zijn part had Tornado hem meteen de Clan uit geschopt. Veel te slijmerig en misunderstood voor überhaupt een Elitelid. Het was zo'n slaafje voor Claw. Niet dat je zijn bevelen moet negeren. Maar sirieus, een rogue aanvallen van meer dan je verdubbelde leeftijd? En nog onterecht ook. Nu pas begreep hij waarom die Ripa Young Ond werd gemaakt. En die Brat ging met hem om. Echt, hijzelf zou nooit met een Young One partners zijn. Dat was een té lage rang. Hij liep met een neutrale blik naar Silverstar toe. 'Doe geen moeite leidertje.' siste de member in zijn gezicht. Vervolgens haalde hij met uitgetrokken klauwen uit naar zijn gezicht, in de hoop raak te slaan. 'Ik bedoel, kom op, je wint toch niet van een groep rogues en BloodClanners. En die Clan van jou is echt niks zonder leider, toch? Let maar op wat je zal vinden ÁLS je er nog levend mer uitkomt.' mauwde hij dreigend in de oor van de ThunderClanner. Een valse lach volgde voordat hij zijn blik richtte op Claw. In de hoop een teken te krijgen echt aan te vallen. Want zoveel opgelet heeft hij niet echt gedaan.

Silverstar had zijn lip naar Claw opgetrokken in een dreigende grauw, maar draaide met een ruk zijn kop om toen nog een kat zich bij de groep voegde en de zwarte Bloodclan leider begon aan te spreken. Hij straalde een soort arrogantie uit die ervoor zorgde dat Silverstar meteen al wist dat ze geen vrienden zouden worden, en hij raadde dat dat de leider van de groep rogues moest zijn. Toen de kater zich op hem richtte, tilde hij zijn kop op. "Dat is helaas niet insgelijks," reageerde hij, zijn sarcasme op dit moment het enige dat hij kon inzetten. Hij wierp een woedende blik naar de volgende rogue die het lef had om kwaad over Thunderclan te spreken, maar tijd om een reactie te geven had hij niet. Claw gaf het teken om aan te vallen. Silverstar zette zich schrap en begon met alle macht terug te vechten. Hij sloeg en trapte in de hoop zoveel mogelijk katten van zich af te slaan en beet in elke poot of stuk vacht dat hij voor zich zag verschijnen. Maar zelfs hij wist dat er teveel tanden en klauwen waren. Dit ging hij niet winnen.

Toen de Bloodclanners naar voren sprongen op Silverstar kwam er een sadistisch grijnsje om zijn lippen. Hij grinnikte zachtjes terwijl hij de Thunderclan leader uitdagend aan bleef kijken die tegen de grond gewerkt werd. Ze wisten allemaal even goed wie er ging winnen en hij genoot zichtbaar van het verzet die Silverstar ondanks dat toch uitvoerde. Hij bracht zijn gewicht op zijn achterpoten en sprong omhoog om boven op de Thunderclanner terecht te komen. Hij probeerde zijn poten te grijpen, zodat Silverstar niet meer zo om zich heen kon slaan. Hij voelde hoe de nagels van hem door de huid van zijn buik gleed. Gelukkig niet diep, maar het deed wel verrekte veel pijn. Toch gaf hij geen krimp terwijl hij zijn tanden op elkaar zette en zijn nagels in de voorpoten van Silverstar probeerde te boren. “Wat probeer jij nou boskatje?” Siste hij zacht dreigend in zijn oor. “Jij gaat dat hol in en het interesseert mij niet of dat dood of levend is.” Zijn groengele ogen fonkelden. “Maak hem af.” Vervolgde hij kalm terwijl hij zijn kop weer ophief. Ze zeiden toch dat die leaders weer terug kwamen, dat wilde hij wel eens zien dan. Het zou in ieder geval een stuk makkelijker zijn om hem in dat hol te krijgen.

_{Het irriteerde Zira dat maar één van de twee klappen raak geweest was, maar het had in ieder geval effect gehad en dat was maar goed ook, anders was Zilverstertje misschien nog wel ontsnapt. Ze omsingelden de kater weer en het deed haar grinniken. Het was een grappig gezicht, zo'n grote groep tegen zo'n kleine kat en dan wist hij verdomme nog bijna te ontsnappen. Há, Zira vond d'r niks grappig aan. Er ging een heel gesprek aan de gang maar dat gedeelte boeide de commander nooit zoveel. Als ze met 'm wilde praten dan deden ze dat maar als hij ergens vast zat en niet zomaar kon ontsnappen. Ze gingen zitten, maar haar spieren bleven gespannen om ieder moment overeind te kunnen schieten zodat clankatje er niet vandoor ging.}

Ripa was bezig met vechten tegen de Thunderclan leider, maar ergens hield hij zich erg in. Hij stopte toen er veel Bloodclanners om Silverstar heen zaten, te veel. Het zou anders moeilijk worden en zou hij een ander kunnen verwonden maar zijn ogen gingen naar een zwarte kattin die haar mond open trok vanwege zijn actie. "Als jij niet heel gauw je smoel houd en gewoon gaat luisteren laat ik je wensen dat je nooit een poot uit het kamp had gezet vanochtend, lomp stuk vreten dat je bent." Miauwde ze dreigend, hij was niet bang voor haar maar zijn blik keek kil naar haar. Hij opende zijn mond, "ik luister niet naar katten die zo laag zijn als jouw." Miauwde hij waarna hij zijn aanvalspositie in nam en naar de kater weer toe sprong om hem bij een van zijn achter poten te pakken, de leider mocht namelijk niet ontsnappen. Hij zou anders zo hier en daar moeten bedenken om Silverstar eens goed pijn te doen, ergens moest hij toch een zwakke punt hebben. Elke kat had dat, hij probeerde zijn tanden in een van de poten in te zetten en hoopte deze te doorboren. Alleen Silverstar was wel bezig met heel en heel veel katten, ergens zou hij hopen dat hij niet dood ging ook hoopte hij dat van wel. Een grote tweestrijd was al in hem sinds dat hij met Air had gesproken, een Shadowclan kattin die vroeger zijn vriendin was maar nu een vijand.