Grandma?

Onderwerp: Grandma? ma 26 okt 2015 - 22:17

Nightshroud was al weer vroeg op, hij was een gezonde kleine kitten. Hij moest eens opzoek gaan naar zo genaamde 'vrienden', niemand had hem dat ooit verteld over dat woord. Brat vertelde hem alleen maar over kracht, Sniper was zijn zusje maar wel vaak nergens te bekennen. Vaak was ze weg of ergens mee bezig, hij als oudere broer moest op haar letten. Hij schrok toen hij weer iets om zich heen hoorde fluisteren, hij sloeg angstig zijn oren in zijn nek. Nee, niet nog eens. Hij kroop in een en maakte dat hij zo snel mogelijk weg kwam uit zijn nest, zijn mama was daar nog aan het slapen. In alle rust had zij de tijd, hij moest even een weg naar buiten walsen. Het lukte hem, misschien buiten was dat woord wel te vinden. Iets met hoop in zijn ogen vrolijkte hem op, heel erg. Hij zwiepte met zijn staart en moest het fluisteren gewoon even negeren misschien, alleen waren het niet zulke mooie woorden. Hij zocht rond, vaak zag hij oudere katten rond lopen. Elke kleur waren ze te vinden maar ook vele honden tanden hingen aan de nekken van vele, even schrok hij van een beeld van een bloederige kat die langs liep. Waarom vochten katten? Ze waren edelen beesten, waarom deden ze dit elkaar aan en konden ze geen echt volk worden.. Waarom leek het zo dat katten alleen maar afstandelijk wilde leven? Hij staarde de kat angstig na toen deze voorbij liep. Even bleef hij stil zitten maar draaide zich met een ruk om, hij botste al gauw tegen een andere kat aan. Hij viel achteruit en liet een zachte angstige piep horen, "S.. S.. Sorry Mevrouw." Miauwde hij twijfelend.

Eerste post voor Eternity

Onderwerp: Re: Grandma? ma 26 okt 2015 - 22:44

_{Ze walgde ervan. Hoe haar kleinkinderen opgevoed werden was totaal niet de bedoeling. Ugh, wat waren haar dochters nou zonder haar? Zwakkelingen. Een groep nietsnutten, dat waren haar nakomelingen. En dus ook haar straf voor het zwanger raken. Hun pittig karakter hebben ze gelukkig van haar. Maar dat zwakke gedrag echter van hun vader. Haar blauwe ogen flitsten het kamp rond. Alsof ze hier niet veilig was. Maar Eternity had toch wel het lef om is iemand zomaar aan te vallen. Ze was tenslotte de 'verstandigste' hier. Plots voelde ze iets tegen haar aan botsen. Met een vijandige blik keek ze weer op van haar gedachtes. 'Jij mormel! Kijk is uit wil j-' Een klein stemmetje onderbrak haar. "S.. S.. Sorry Mevrouw." Eternity deed een neppe, brede glimlach op naar de zwarte kitten. Ze kende hem wel. Brat's eerste gevolg van haar domme oorzaken. En waar was mammie? Juist, ze was hier om het weer is op te ruimen. Maar ze kon geen kitten vermoorden. Haar dochter was de ramp. Daar kon dit schatje er niets aan doen. Aan de sndere kant had Brat hem goed opgericht. Erg vormeel en terecht. 'You better be,' Gooide ze eruit. Maar erg zachtjes. De kattin schraapte haar keel en zakte wat door haar poten zodat ze net dezelfde lengte als het kleintje was. 'Als ik het goed heb is Brat jouw mama?' vroeg ze. Nogal ongeduldig wachtte ze op antwoord. 'Ik ben Eternity, trouwens. Brat's moeder, en dus betekent het dat ik jouw oma ben.' Ze vergrootte haar grijns. Dat het bijna eng leek.}

Onderwerp: Re: Grandma? di 27 okt 2015 - 19:16

Nightshroud keek naar de witte kat, deze was groter dan hem. 'Jij mormel! Kijk is uit wil j-' Miauwde de kattin streng, kill en koud. Alleen geen enkel gevoel was er in zijn ogen te zien, alleen maar leegten waarmee hij de kattin aanstaarde. De kattin deed een neppe, brede glimlach op. Hij staarde haar aan, wat wilde deze kattin van hem. Hij had zijn excuses er aangeboden, misschien zocht ze hulp. Hij glimlachten zwakjes terug, langzaam zette hij een stap naar achteren om minder dicht op elkaar te staan. Hij had graag afstand van katten en helemaal van de ouderen katten, 'You better be,' Miauwde de kattin erg zacht, hij hoorde haar maar bleef haar stil aanstaren als of hij dat niet had gehord. De kattin zakte door haar poten, nu was de witte kattin even groot als hem ongeveer. Brat wilde dat hij een sterke kater werd zodat hij de familie kon beschermen, of ja wat er dan van was. Hij wist namelijk niet zeker of Ripa zijn vader was. 'Als ik het goed heb is Brat jouw mama?' vroeg de kattin daarna, hij knikte zonder te praten. Alleen sprak de kattin al vlug door, als of ze het al wist dat zijn moeder Brat was. 'Ik ben Eternity, trouwens. Brat's moeder, en dus betekent het dat ik jouw oma ben.' Stelde de kattin op een enge manier zich voor. Ze had een grote grijns, hij knikte op een vrolijke manier. Hij stak zijn zwarte kleine pootje naar haar uit, hij dacht dat hij namelijk op zo'n manier iemand moest begroeten. "Leuk om je te ontmoeten Eternity, mijn naam is Nightshroud." Stelde hij zichzelf voor. Even legde hij zijn oren in zijn nek en keek om zich heen, hij hoorde iets. Weer die stemmen, vast waren er katten in de beurt die tegen hem spraken. Hij zette zijn zwarte pootje weer terug op de grond en opende zijn mond, "Oma, mag ik iets vragen?" Vroeg hij aan haar op een beleefden manier, zijn ogen keken benieuwt en met vonken naar zijn oma. Haar naam was lang en moeilijk dus oma was een stuk makkelijker, alleen bleef hij wel zijn neutrale blik houden. "Hoe was mama toen ze jonger was?" Vroeg hij daarna, zijn ogen op die van haar gericht.

Onderwerp: Re: Grandma? di 27 okt 2015 - 19:42

_{Ze beet op haar lippen om haar irritaties niet op dit mormel af te reageren. Ondanks dat hij de hoofdoorzaak was op dit moment. "Leuk om je te ontmoeten Eternity, mijn naam is Nightshroud." Zwijgend knikte ze langzaam. Hmmm, ze was beter met namen verzinnen. Waarom was zijn naam niet Mutt? Of Problem? Scourge mag weten waarom. Een stilte volgde. De witte poes keek naar haar links, gewoon om zijn rare gezicht te vermijden. Daar zat niets van Brat in. "Oma, mag ik iets vragen?" Ugh, die naam, het maakte haar oud voelen. Ze wou hem net aanspreken dat ze gewoon Eternity of Mevrouw genoemd wou worden. Maar de jonge kitten ging schaamteloos verder. "Hoe was mama toen ze jonger was?" Die vraag deed haar nekharen stilletjes oprijzen. 'Net als jij, schaamteloos, respectloos en nutteloos.' Het deed haar moeite dat niet luid uit te roepen. Met een poeslieve stem keek ze hem aardig aan. 'Nou ehm... Mama was... Behoorlijk 'lastig' zeg maar.' Zo, zacht uitgedrukt. 'Maar ik weet zeker dat jij dat niet word.' Ze greens van oor tot oor. 'Of toch wel,' dacht ze nogmaals in stilte. Jeetje, met andermans kitten praten was lastig. Je kon ze gewoon geen pijn doen. Als het haar zoon was, kreeg hij meteen een draai om de oren als hij zo deed.}

Onderwerp: Re: Grandma? di 27 okt 2015 - 19:55

Hij staarde haar aan, er viel een stilte moment. Een grote stilten, hij staarde naar het niets. Hij moest sterk worden, hij moest heel veel voor zijn familie betekenen. Hij moest zich groot en sterk maken, alleen dat zou niet gaan lukken. Hij was niet zoals zijn zusje Sniper, hij was niet als Brat zo. Hij was niet hoe andere hem wilden, hij wilde zo zijn. Hij tuurde naar de grond, alles was maar een gedachten. Hij had een van zijn klauwtjes uitgeklapt, hij deed deze voor een groot deel verstoppen om deze naast zijn andere poot te zetten. Niemand mocht het zien, hij zetten zijn klauwtje in zijn huid waardoor een beetje bloed uit liep. Hij zette zich altijd voorschut, eerst walgt zijn moeder van hem en nu leek zijn oma hem te behandelen als of hij te zwak was voor de waarheid. Hij zag door haar nep glimlachen heen en haar poeslieve stem. Eternity keek hem vriendelijk aan of ja dat leek ze te proberen, 'Nou ehm... Mama was... Behoorlijk 'lastig' zeg maar.' Miauwde de witte kattin. Zijn ogen keken haar vragend aan, was zijn moeder lastig. Hij zou dan nog lastiger zijn, iets van stress kwam in hem op. Zijn kleine klauwtje zetten hij nog dieper in zijn huid om geen pijn te lijden, hij probeerde zijn neutrale blik aan te houden. 'Maar ik weet zeker dat jij dat niet word.' Miauwde zijn oma daarna, hij keek haar aan. Alleen zijn blik focusten op de grond, alleen hij keek haar daarna weer aan. Iets van vlammen was in zijn ogen te herkennen, weer hoorde hij stemmen om zich heen fluisteren maar probeerde dat te vergeten en moest van zijn onzekerheid af komen. "Daar heb je gelijk in, want ik wordt erger. Ik kan niet eens iets goeds." Miauwde hij strak, zijn ogen stonden wat bij elkaar geknepen maar daarna keek hij weer rustig naar zijn oma. Hij wist niet hoe zij was, vast een lieve moeder die warmte aan haar kittens gaf. Hij kreeg die niet eens van Brat, hij kreeg niet eens een glimlach alleen als hij iets voor haar moest doen..

Onderwerp: Re: Grandma?