SPT - Bending over backwards, never good enough

Een grote sprong was alles wat nodig was om over de boomstam die in zijn pad lag heen te springen. Outpaw was naar 1 van de minder begaanbare delen van het territorium gegaan zodat hij wat rust zou kunnen vinden. Of hem dat zou lukken.. Dat was een tweede. De kater spitste zijn oren wat verstoord toen hij geritsel hoorde. "Kom tevoorschijn, ik heb je wel gehoord," bromde de kater, zijn oren wat naar achter leggend.

Ze volgde de waterrat sluipend haar poot zachtjes verzettende stuk voor stuk. Ze miste haar moeder, waarom konden die kneus van een moordenaar niet haar broertje Battlecry vermoorden of dat geval van een deputy genaamd haar nest genoot. Werkelijk wat had ze hier nou aan. Geen hol natuurlijk, gefocussed op de rat sloop ze verder terwijl de rat het geritsel van de bosjes op een of andere manier niet stoorde. Pas toen de rat de stem van de kater hoorde stoof het weg voor Sleeping de kans had te pakken. 'En die fatsige rat jou ook. Jaag mijn prooi maar weer weg!' Zei ze bot terwijl ze soepel over de struiken heen sprong. 'Vond je dat nu werkelijk nodig?!' Zei ze zwaar geïrriteerd.

I don't want your sugar and spice

words: ###. tag: here. notes: whooo!

Sugar and spice and everything nice. I poured down the drain of my life last night. I'm not stressing, obsessing over who I'm not impressing I know perfection's infectious or is it more like infection It gets under your skin because you know I'm ignoring you Wouldn't you rather be broken than boring too?

Een botte opmerking had hij niet helemaal verwacht toen er een kattin de struiken uit kwam, maar dat maakte niet heel erg veel uit. De kater gaf zijn borstkas een paar vlugge likken en richtte daarna zijn groene ogen weer op de bruine kattin. Een botte opmerking liet hij echt niet over zich heen gaan. "Mhm, mijn excuses," reageer de kater kalmpjes, "Maar, vergeef me, ik ben maar een domme apprentice, maar als ik je al had kunnen horen. Zou een fatsige rat met zijn fijngevoelige oren dat niet ook binnenkort gedaan hebben?" Zijn toon was onschuldig, maar hij wist zelf ook wel dat de poes zijn opmerking misschien niet ging waarderen.

∎ ◣ ◥

Ze keek de kater geïrriteerd aan en hief haar kop. Wat dacht hij wel niet beetje haar beledigen, haar DE Sleepingcurse overgrootkleindochter van Stormstar. Ze hief haar kop nog hoger en haar staart eveneens. 'Excuses zijn niets waard als ze niet gemeend zijn mormel.' Zei ze hard en geïrriteerd. 'Misschien moet jij stoppen met praten voor iemand je keel doorbijt vanacht!' Schreeuwde ze meer dan spreken over verhit van woede. Hoe durfde hij gewoon met dat gedrocht als moeder. Butterstar werkelijk waarom Butterstar niet dat de deputy veel beter was. Zij had gekozen moeten worden niet die walgelijke zus van haar. 'Je voelt je wel heel goed hé met mommy dearest als leader?! Het spijt me zeer dit jou te moeten brengen maar ze bakt er niets van.' Zei ze met een zelfgenoegzame grijns.

I don't want your sugar and spice

words: ###. tag: here. notes: whooo!

Sugar and spice and everything nice. I poured down the drain of my life last night. I'm not stressing, obsessing over who I'm not impressing I know perfection's infectious or is it more like infection It gets under your skin because you know I'm ignoring you Wouldn't you rather be broken than boring too?

De poes reageerde alsof hij in haar staart gebeten had, grote Starclan. Outpaw's ogen verwijden zich eventjes licht verbijsterd. Zijn snorharen trilden zelfs door het volume van haar stem. Maar Outpaw was niet echt onder de indruk, alleen maar een beetje van haar moodswing. Misschien een beetje geamuseerd. Zouden het hormonen zijn? Nee, ze zag er niet zwanger uit. Op het moment dat iemand zo begon te schreeuwen, meteen al, was dat dan niet een teken van onmacht? "In m'n slaap? Wel een vredige manier om te gaan," merkte hij op. Zijn wenkbrauwen schoten iets omhoog bij de volgende opmerking en hij grinnikte een beetje bitter. "Mommy dearest nog wel, je hebt duidelijk een betere band met mijn moeder dan ik, en excuses zijn niet nodig, dat heb ik zelf al wel gezien, toch bedankt voor de herinnering," merkte de kater op, waarna hij zich eventjes kort uitrekte. Op het moment dat deze poes 'm aan zou vliegen was zij fout en hij niet. Hijzelf had zijn klauwen wel in de hand, hoopte hij.

∎ ◣ ◥

Ze lachte en keek de kater aan. 'Ik moet je wel vertellen dat je aardig wat lef hebt om tegen een warrior van bijna dubbel jou leeftijd zo een grote bek durft te hebben.' Zei ze vals terwijl ze de kater aankeek en haar kopje schudde. 'Je wenst alleen maar dat dat rustig is wie zegt dat ik niet je keel doorbijt in je slaap en toekijk hoe je doodbloed zonder geluid te kunnen maken. Ja heel vredig is dat.' Ze zwaaide met haar staart toen hij zn bek gewoon bleef open trekken. ''De enige met wie ik een band heb is mijn eigen moeder' en die was dood dacht ze er achteraan. Ze hief haar kop en negeerde de rest van zijn nutteloze antwoorden. Ze was toch wel beter dan dat hij was dat wist ze gewoon.

Outpaw hield zijn hoofdje wat scheef toen de poes begon over dat hij een grote mond te hebben. "Ik geloof dat ik nog geen enkele echte belediging heb uitgesproken," sprak de kater op een licht geamuseerde toon. Enkel geïmpliceerd, kwam erachteraan. Hij haalde zijn schouders wat op. "Iedereen zal een keer sterven, maar wat zou dat van jou maken? Een clanverrader? Ik denk niet dat we daaraan moeten beginnen," filosofeerde hij, "ik denk dat ik liever levend m'n huidige maan afmaak en ik denk dat mijn leven de moeite ook niet waard is om zoveel problemen over te maken." Oh wat wilde hij graag een haal over haar snuit geven. Maar nee, hij zou niet de eerste zijn. "Oh, dat is een beetje een probleem," reageerde hij op haar volgende woorden.