Tag, you're it

Een grijns stond op haar gezicht. Ze zou die oude knar is laten schrikken, en goed ook. Aurora's spieren stonden volledig gespannen, en het puntje van haar zwarte staart zwiepte geconcentreerd heen en weer. Haar tongetje stak een klein beetje uit toen ze goed om zich heen keek om eventuele valstrikken om ervoor te zorgen dat ze geluid maakte. Ze spotte een takje op de grond, waar ze met een grote stap overheen stapte. Vervolgens zakte ze door haar poten heen, en sloop langzaam dichterbij. Een duivelse grijns stond al op haar gezicht. Beetje bij beetje sloop ze dichterbij, en na een korte tijd zakte ze met haar buik op de grond, waarbij ze zich klaarmaakte voor de sprong. Met een harde krijs sprong ze op haar vader, Ashdrizzle, af en beukte hard tegen hem aan. Vervolgens begon ze keihard te lachen. Hopelijk had ze hem laten schrikken!
- 1e post Ashdrizzle

Blegh. Zijn hele snuit vol met aarde, omdat het muisje net tussen de boomwortels door was geglipt en hij bijna een mond vol grond naar binnen had gekregen. Met een een verontwaardig gezicht en een bruine snuit, deed hij een paar passen naar achteren en veegde een keer met zijn voorpootje over zijn gezicht. Ja, hij zag het al. Zijn hele poot zat onder de vochtige aardkorreltjes en schoonmaken zou hem wel wat tijd kosten. Kon hij dat wel veroorloven met die feeks van een Innerghost die hem altijd wel leek te achtervolgen? Hij koos eieren voor zijn geld en kwam weer overeind. Dan zou iemand hem maar even Muddrizzle moeten noemen.
Het volgende moment, voordat hij ook maar een pas had kunnen verzetten, werd hij van zijn poten geduwd en trok hij zijn poten snel in, zodat hij zonder pijntjes over de grond rolde. Daar ging de rest van zijn vacht dan, maar het was meer diegene die hem had getackeld die moest vrezen voor zijn of haar vacht en zelfs voor de deputy maakte hij geen uitzondering. Brommend krabbelde hij overeind, zich kort uitschuddende en staarde vervolgens recht in de lachende ogen van zijn dochter. "Ik heb mijn taak als vader niet goed gedaan, want respect is bij mijn kittens ver te vinden." Bromde hij. "Moet jij niet trainen met je mentor?"

De norse uitdrukking op het gezicht van Ashdrizzle was niet helemaal wat ze verwacht had. Een beetje teleurgesteld wiebelde Aurorapaw met haar oortjes, al bleef ze hem aanstaren met een halve grijns op haar gezicht die steeds ietsje afzwakte. Euhm, waar was zijn gevoel van humor heengegaan? "Ik heb mijn taak als vader niet goed gedaan, want respect is bij mijn kittens ver te vinden." klonk het vanaf de grijze kater en de grijns was van haar gezicht af. "Moet jij niet trainen met je mentor?" miauwde hij vervolgens en boos keek Aurora hem aan. "Je bedoeld met mama?" beet ze hem toe en verontwaardigd ging ze zitten. "Ik wilde alleen maar een grapje maken." miauwde ze vervolgens. Ze had oprecht geen vervelende bedoelingen gehad met hem besluipen, dus waarom vond hij het nou weer zo érg? Misschien omdat hij haar niet aan had horen komen of zo?