You're no killer [Jinx]

Och, kijk eens naar de tijd! Het was te lang dat ze iemand niet had lastig gevallen. Wie was het slachtoffer van vandaag? Yu liet haar ogen rond het kamp glijden, en bleef haken op een grote zwarte kater die op haar vader leek. Die niet-moordenaar. Jinx. Vrolijk trippelde ze er op af, met een grijns op haar snoet. "Hey, doodgraver!" De vorige keer dat ze hem had ontmoet was hij niet heel spraakzaam geweest, niet over zijn relatie met Zira in elk geval. Nu hadden ze kits. wat had ze een medelijden met die kinderen. "Gefeliciteerd met je nestje! Geen enkel compleet zwart!" Sprak ze opgewekt. De genen tussen Claw en Moonwhite waren redelijk mooi verdeeld, Cobra was een kopie van Claw, Cloud van Moonwhite, en zij was een mengeling. Aan haar ogen kon je echter wel duidelijk zien wie de vader was.

Hij was net gaan zitten, had zichzelf net wat rust gegund toen er een zwart-wit mormel aan kwam huppelen. Hoewel hij moe was, kreeg hij toch een vage grijns op zijn snuit bij het zien van Yu. Wat hij van de poes moest denken wist hij nog niet precies, ze wist iets van hem wat hij liever geheim hield, het feit dat hij nu niet bepaald een moordenaar was. Echter vond hij haar ook wel weer grappig, haar grote mond en onverschrokkenheid kwam je niet bijzonder vaak tegen. "Hey, doodgraver!"Werd hij begroet, doodgraver, wat een geweldige bijnaam. Deaddigger, het had een stomme clannaam kunnen zijn. "Gefeliciteerd met je nestje! Geen enkel compleet zwart!" Jahoor, ze deed het weer. De poes wist weer precies de verkeerde woorden over het verkeerde onderwerp te zeggen, alsof ze het aanvoelde. Toch grinnikte Jinx zachtjes, hij trok zich er niet bijzonder veel van aan. "Wat heb je toch weer een uitzonderlijke manier om iemand te begroeten, Yu," Miauwde hij droogjes maar geamuseerd.

Jinx grinnikte. "Wat heb je toch weer een uitzonderlijke manier om iemand te begroeten, Yu," Sprak hij. Yu wierp hem een blik, en ging naast hem zitten. "Dat zal ik als een compliment opvatten." Mauwde ze grijnzend. Ze werd weer even serieus. "Nee, maar serieus gefeliciteerd. Ze zien er veel belovend uit." Ze dacht even terug aan Ophelia, die het vertikte bij Zira te liggen. Misschien zou ze hem daar later op wijzen. Hoewel ze haar commander verachte, wist ze dat Zira een goede keus was. Maar geen goede moeder. Jinx mocht ze wel, hij was interessant. "Nog veel katten vermoord?" Zei ze grappend. Voordat hij kon opstaan en weglopen, herstelde ze het. "Kidding, kidding. Ik zal er niet over beginnen." Jinx was vooral interessant omdat hij een leuke achtergrond had. De kittypet van een rogue-mens, ja, dat was interessant ja.

"Dat zal ik als een compliment opvatten." Klonk haar stem, een grijns geplakt op haar snoet. Jinx grinnikte zachtjes, zich afvragend hoe vaak de grote mond van deze poes haar al in de problemen had gebracht. "Nee, maar serieus gefeliciteerd. Ze zien er veel belovend uit." Ach, die verdomde kittens ook. Bijna iedereen begon erover, alsof het zo vreselijk bijzonder was, er waren nu behoorlijk wat nestjes in de Elite. "Bedankt, al zien ze er voor mij nu meer uit als hopeloze bolletjes onzin dan machtige krijgers."Miauwde hij droogjes. "Nog veel katten vermoord?" Klonk haar stem vervolgens grappend, hij vroeg zich af of ze daar vanaf nu altijd op terug zou blijven komen. "Kidding, kidding. Ik zal er niet over beginnen." Ah, misschien niet. Al trok hij haar woorden toch in twijfel.
"Nee hoor, geen probleem. Ik heb zojuist nog een stel kittens om het leven gebracht."Er lag een haast onschuldige grijns op zijn snuit, al was het natuurlijk volledig gespeeld. Je kon Jinx wat kinderachtig noemen, maar dat was nu gewoon zijn soort humor.

"Bedankt, al zien ze er voor mij nu meer uit als hopeloze bolletjes onzin dan machtige krijgers." Sprak hij droog. "Komt wel, komt wel." Gelukkig haakte Jinx in op haar grap. "Nee hoor, geen probleem. Ik heb zojuist nog een stel kittens om het leven gebracht." De kater lachte onschuldig. "Ach mijn beste Jinx, hoe had ik anders van je kunnen verwachten." Sprak ze zoetjes, even onschuldig keek ze hem aan. Ja, met Jinx kon ze het wel vinden. Deze kater had tenminste humor, in tegenstelling tot een groot aantal katten dat ze kende in de elite. "Oh trouwens," Hoe zei ze dit luchtig? "Let op Ophelia. Het wordt kouder, en hoewel ze koppig is moet ze niet doodvriezen." Ze vond de kit interessant, om haar gedrag. Hopelijk was ze slim. Misschien wel omdat het poesje gevlekt was, en haar aan zichzelf deed denken. Maar zij was avontuurlijker, en gemener. Vooral tegen Cloud. Gelukkig had ze hem wel laten weten dat ze van hem hield. "Heb je verder nog lievelingetjes?" Plaagde ze, doelend op de kits. Ze wist soort van hoe het voelde om er een te zijn.

"Ach mijn beste Jinx, hoe had ik anders van je kunnen verwachten."Sprak ze zoetjes, waarna ze hem onschuldig aan keek. De zwarte kater glimlachte warm naar haar, al was het al even nep als altijd. Dat was zijn humor nu eenmaal. "Oh trouwens," Nieuwsgierig keek hij haar aan, wat was er nu? "Let op Ophelia. Het wordt kouder, en hoewel ze koppig is moet ze niet doodvriezen." Probeerde ze zo luchtig mogelijk te zeggen. Oh, de kittens. Jinx zuchtte en keek weer voor zich uit. "Ik zou Ophelia graag helpen, maar zodra ik d'r probeer warm te houden, bijt ze in m'n staart. Die kitten wil helemaal niet verzorgd worden."Sprak hij droogjes. Hij had het geprobeerd, zeker, maar dat beest wilde het gewoon niet. Nuja, dan niet.
"Heb je verder nog lievelingetjes?" Plaagde Yu haar. Jinx grinnikte zachtjes "Neuh, niet echt. Ze zijn nu allemaal nog hopeloos en pluizig."Met een plagende twinkeling in zijn ogen keek hij Yu aan. "En jij Yu? Wordt het niet tijd dat je een vriendje krijgt?" Zijn grijns werd nog breder. "Of een vriendinnetje, mag ook."

"Ik zou Ophelia graag helpen, maar zodra ik d'r probeer warm te houden, bijt ze in m'n staart. Die kitten wil helemaal niet verzorgd worden." Zijn toon was droog, iets wat haar een beetje bezorgd maakte. Ondanks dat grinnikte ze. Ze was wel echt koppig, of niet? Bij de vraag over lievelingetjes grinnikte de zwarte kater. "Neuh, niet echt. Ze zijn nu allemaal nog hopeloos en pluizig." Een grijns kroop over haar snoet. Dat was waar. Voor iemand die voor Zira was gevallen was Jinx niet slecht. Haar grijns verdween bij de volgende vraag. "En jij Yu? Wordt het niet tijd dat je een vriendje krijgt?" Eh... Hoe ging ze dat uitleggen? "Of een vriendinnetje, mag ook." Oke, dat was geruststellend, maar niet minder ongemakkelijk. "Hey, het zou egoïstisch zijn om al deze hotness voor maar een geslacht te reserveren." Ze wiebelde met haar wenkbrauwen. Hoewel ze het grappend probeerde het zeggen, voelde het raar om het zo hardop te zeggen. Sure, zelf wist ze het al een tijdje, maar uh, ze had het nog nooit echt tegen iemand gezegd. Ze hoopte half dat Jinx de vraag zou vergeten, want eigenlijk was ze nu best nerveus. Om wat ze net had gezegd en omdat een bepaalde kat haar gedachten binnen sloop. Hahahah, niet nu, alsjeblieft, niet nu...

Hoewel zijn houding rustig was, hield hij Yu strak in de gaten. Hij was eigenlijk wel benieuwd met wat ze nu zou komen."Hey, het zou egoïstisch zijn om al deze hotness voor maar een geslacht te reserveren." Ze wiebelde met haar wenkbrauwen en probeerde het te zeggen alsof het maar wat grappend was, maar Jinx kon de intentie erachter wel zien. Zijn ogen glommen even en hij grinnikte zachtjes. Yu leek zich ongemakkelijk te voelen erover, ach, wat schattig. "Zeker, daar heb je gelijk in."Stemde hij met een geamuseerd lachje in. "Maar komop, wie heb je op het oog?" Hij vroeg zich af of Yu het hem zou vertellen. "Ik beloof dat ik het niet door vertel."Sprak hij met een kinderlijke glimlach op zijn snuit.


-kort sorry T^T

Vanbinnen haalde ze opgelucht adem. "Zeker, daar heb je gelijk in." Haar poten voelde een beetje zwakjes. "Maar komop, wie heb je op het oog?" Lag het aan haar, of was het warm hier? Ergens moest ze hier hard om lachen; was Jinx een member of een roddelende young-one? "Ik beloof dat ik het niet door vertel." Ze hoefde geen namen te noemen. Maar het was gevaarlijk om geheimen te delen. Uieindelijk lachte ze nog wat nerveus. Als ze nu zou ontkennen, zou hij dwars door haar heen zien. Game over, geef op. Yu zuchtte verslagen. "Knappe rood-witte poes, je kent haar niet." Bam. Dat was genoeg. Haar mond zat nu dichtgelijmd, vooral omdat ze niet kon geloven wat ze net had gezegd. Ze had toegegeven, niet alleen tegen Jinx maar ook tegen zichzelf. Ze had het soort van... ontkent. Omdat het niet handig was! Heel onhandig! En irritant! De kattin liet haar ogen naar de grond dwalen.

Ah, wat heerlijk dit. Het was vreselijk kinderachtig, maar hij amuseerde zich mateloos met dit geroddel. Bovendien was het, naar zijn mening, nogal grappig om de 'stoere' Yu zo onzeker en nerveus te zien. Het gaf iets van de zachtere kant van haar weer.
De poes lachte verslagen, waarschijnlijk begreep ze dat Jinx er niet snel over op zou houden. Mooi. "Knappe rood-witte poes, je kent haar niet." Kwam er dan uiteindelijk toch uit. Jinx kon de brede grijns op zijn snuit niet verbergen. "Ach, wat schattig." Hij zou er niet verder op in gaan, dit was genoeg. Voor nu dan. Bovendien waren het inderdaad zijn zaken niet, toch was hij er zeer nieuwschierig naar. "Hey, en als je ooit tips nodig hebt, kun je bij mij terecht. Ik had altijd alle chicks achter me aan op straat" hij gaf haar een vette knipoog terwijl hij met moeite zijn lach in hield.

De verdomde kater besloot gewoon te lachen! "Ach, wat schattig." Eikel. Ze had zin om de grijns van zijn snoet te meppen, maar besloot genoegen te gaven met een speelse beuk. Gelukkig leek hij het voor nu te laten. "Hey, en als je ooit tips nodig hebt, kun je bij mij terecht. Ik had altijd alle chicks achter me aan op straat" Knipoogde Jinx. Yu stak haar neus in de lucht. "Chicks zoals Zira zeker? Sorry, maar die hoef ik niet." Ze grinnikte. Hey, ieder z'n type, niet? Yu wist enkel niet dat er katten waren die op het type enorme trut vielen; Jinx was hier echter het levende bewijs van.

Zijn aanbod werd meteen de grond in geslagen. Yu stak bijna afkeurend haar neus in de lucht. "Chicks zoals Zira zeker? Sorry, maar die hoef ik niet." Ze grinnikte, gelukkig kon ze erom lachen. Jinx grinnikte ook. Hij snapte het wel van haar kant, Zira was een poes waar zeker niet iedereen het mee kon vinden. Hijzelf had daar echter echt geen last van. Misschien was het dom, naïef zelfs, maar voor hem was ieder ding dat ze deed, ieder woord dat ze sprak en iedere beweging die ze maakte perfect. Yu leek het tegenover gestelde te denken, er leek een behoorlijke spanning tussen de poezen te hangen. "Hoe komt het eigenlijk dat je zo'n onwijze hekel aan haar hebt?"Vroeg hij oprecht nieuwsgierig.

"Hoe komt het eigenlijk dat je zo'n onwijze hekel aan haar hebt?" Oh, had Zira dat nooit verteld? Yu rekte zich uit. "Dat is een lang verhaal, nieuwsgierig aagje." Verzuchtte ze. Bovendien wist ze niet of het zo leuk was voor Jinx om erover te praten hoe Zira had gecrusht op haar vader. "Het komt er op neer dat we ruzie kregen, en dat ze mij sloeg." Goed, dat was eigenlijk niet de reden geweest. De reden was dat Zira dreigde iets van haar af te pakken. Het plan was dat zij haar sloeg, dat ze bij Claw kon uithuilen, hem laten zien wat voor een monster ze was. In zekere zin was dat gelukt. "Ze stond op het punt iets heel dierbaars van me af te nemen." Zei ze daarna wat zachter. Het was een vals plan geweest, maar het had gewerkt, ookal was ze er nu niet trots op.

Yu rekte zich uit bij zijn vraag. "Dat is een lang verhaal, nieuwsgierig aagje."Verzuchtte ze. Jinx kon en grijnsje op zijn gelaat niet onderdrukken. Zira had hem er nooit over verteld, waarschijnlijk omdat hij er ook nooit naar had gevraagd. "Het komt er op neer dat we ruzie kregen, en dat ze mij sloeg." Jinx fronste nu lichtelijk, iets zei hem dat er wat meer achter ging dan Yu liet merken. Immers wist Zira maar al te goed dat je geen young-ones wat aan mocht doen, en hij wist hoe erg Zira haar rang serieus nam. Dus moest het wel een ernstige ruzie zijn geweest. "Ze stond op het punt iets heel dierbaars van me af te nemen."Even was hij stil, proberend uit te vogelen wat ze met deze woorden bedoelde. Uiteindelijk waagde hij ernaar te vragen. "Wat voor dierbaars?"

"Wat voor dierbaars?" De vraag die ze had geprobeerd te ontwijken. Oh well. MEt tegenzin beantwoordde ze de vraag. "Claw. Ze crushte op hem, en, eh, zij en ik waren als water en vuur." Had ze eigenlijk het ooit geprobeerd om het te vinden met Zira? Of had ze haar altijd buitengesloten? Nu maakte het toch niet meer uit, het was allemaal het verleden. Ze zuchtte lichtjes bij de herinnering.

-Kort, sorry..