A change of heart comes slow [Smokegaze]

De Highlands strekten zich voor haar uit, een plek waar de wind harder teisterde en het vrijwel altijd aanwezige geluid van stromend water bijna niet te horen was. Een vreemde plek binnen het territorium van de Riverclan, het leek niet te passen bij de andere gebieden. En misschien was dat juist wel de reden waarom ze er graag kwam. De laatste tijd was ze nog minder in het kamp dan ooit, het kwam regelmatig voor dat ze een paar dagen onderweg was en niet eens terugkwam om te overnachten. Ze maakte zich nuttig voor haar clan aan de jacht, maar de werkelijke reden voor haar lange zwerftochten was dat ze zich niet thuis voelde in het kamp. De andere katten werkten op haar zenuwen, maakten dat ze snel kwaad werd. Ze had geen banden, haar vader onbekend en haar moeder en broertjes vroeg gestorven dankzij de strenge winter. Als enige overlever had ze zich altijd een buitenstaander gevoeld. En hoezeer ze ook wenste dat ze zich verbonden voelde met haar clan, ze moest niet tegen zichzelf liegen. Telkens als ze in het kamp was werd het haar meer duidelijk dat ze er niet thuis hoorde, liever ergens anders zou zijn, en die breuk in haar loyaliteit vond ze ergens beangstigend. Daarom probeerde ze er zo min mogelijk aan te denken, en de gedachten zo veel mogelijk te ontlopen door het kamp te vermijden. Hier, op de open vlaktes, voelde ze zich prettig. Maar dat het gebied bij de Riverclan hoorde, droeg daar werkelijk niets aan bij.