Invisibly bound by blood

De kater likte rustig zijn borst, zodat de vacht daar weer recht zat en niet langer meer alle kanten op schoot. Het had zo z'n voordelen een langere vacht te hebben, maar dit was er niet een van. De kater had er een hekel aan om z'n vacht te ordenen, maar als hij het niet deed zou hij binnen no-time een lopende bal haar worden, yuk.
De kater keek op en stak zijn tong weer in z'n mond toen hij een kleine, zwarte gestalte opmerkte. Hij herkende hem, het was een van Brat's kits. Wat betekende, dat hij de half-oom van dit ventje was. Een vals grijnsje sierde zijn lippen. "Wel, hallo daar."



Dit is nog even voordat Hurricane sterft!
-Sniper eerst

De zon scheen in haar oogleden en wekte het zwarte poesje. Haar blik gleed op haar broertje. Zou hij zijn ogen al open hebben? Echter wist het poesje niet wat voor kleur ogen ze had. Misschien net zoals mama? Die had hele mooie cyanblauwe ogen. Stilletjes, om niemand wakker te maken sloop het poesje de barn uit. Het was best wel vroeg en een paar secondjes naar buiten kon toch geen kwaad? Blij liep ze naar buiten. Haar ogen werden -ondanks dat ze het kamp al eerder gezien had- erg groot van verbazing. Sniper bleef doorlopen. Voorzichtig stapje voor stapje. Tot ze opeens een stem hoorde. "Wel, hallo daar." De kitten keek geschrokken met een ruk om. Vervolgens wendde ze aan de schrik en keek hem volledig aan. Snel keek ze naar haar zwarte pootjes en naar de kater. Hij leek best veel op haar. Langzaam maar zeker lukte het haar om dichterbijer te komen. 'Jwij lijwkt owp mwij.' piepte ze enthousiast. 'Bwen jijw mijwn papwa?' Haar kopje hield ze schuin. Ze had nooit haar vader gezien en hij leek wel op haar. Zou ze misschien net zulke geelgroene ogen hebben als hem?

Zijn ogen bekeken de jonge kitten goed, namen haar kleine lichaam volledig in zich op. Het zou niemand verrassen als ze werden verteld dat ze familie waren, beiden hadden ze dezelfde kleur zwart in hun vacht en het groen van deze kitten's ogen was lichtelijk terug te zien in de zijne.
Het was vreemd, eigenlijk, geen van zijn eigen kittens droeg zijn zwarte vacht, zoals hij ergens had gehoopt.
Langzaamaan kwam de kitten dichterbij, al leek ze nog moeite te hebben met lopen. Iets wat niet gek was, ze kon waarschijnlijk nog maar pas lopen. 'Jwij lijwkt owp mwij.'Merkte het kleintje zeer snugger op. Een klein grijnsje trok over Jinx zijn snuit, terwijl hij geamuseerd met zijn snorharen trilde. 'Bwen jijw mijwn papwa?' Aha! Waarschijnlijk had deze kitten zijn vader nog nooit gezien. Een sluw, achterbaks plannetje kroop bij Jinx naar boven.
Hij knikte. "Als ik jou een geheimpje vertel, beloof je het aan niemand te vertellen? " Vroeg Jinx doodserieus.

Haar ogen stonden wijd open. Klaar voor het antwoord dat ze verwachtte. Hij leek erg veel op haar. Als deze kater haar papa was dan hoefde ze dus geen zorgen te maken dat ze anders eruit zag dan haar mama. "Als ik jou een geheimpje vertel, beloof je het aan niemand te vertellen? " Geheimpje? Haar vader zijn was toch geen geheimpje? Mocht mamaanders niet weten dat papa haar papa was? 'Iwk weewt hewt niewt hoowr.' Zei ze nogal zachtjes met een verwarde blik. Ging papa misschien met een andere poes om?! Misschien was het wel haar tante, Zira! Want die had ook net kittens gekregen en die leken ook allemaal op de zwarte kater voor haar. Maar hij bleef toch van mama Brat houden? Toch?

De poes keek hem met wijde ogen aan, wachtend op het antwoord. Ergens bekroop een schuld gevoel hem wel, dit was nog maar een kitten, onschuldig en klein. Ze had niets te maken met wat er was gebeurd tussen hem, Hurricane en Brat. Toch zou ze er onder lijden, een speeltje zijn in een ruzie waar ze geen idee van had.
Toch duwde hij het gevoel weg, het was nu eenmaal zo. 'Iwk weewt hewt niewt hoowr.'Miauwde de poes nogal zachtjes met een verwarde blik. Jinx glimlachte zogenaamd bemoedigend naar haar, al bleef het schuldige gevoel in hem. Zou hij dit nu wel doen?
Toen zag hij echter weer Hurricane's gezicht voor zich, gebroken door Brat. Ja, het was het waard.
Haastig keek de kater om zich heen, checkend of Brat niet in de buurt was. Hij gaf de kitten bemoedigend een lik over haar oor, alsof hij daadwerkelijk haar vader was. "Luister, ik vertrouw erop dat je het niet doorvertelt, oké?" Tijd om te antwoordden gaf hij haar niet. Liever wilde hij niet dat Brat hier lucht van kreeg, maar als het toch gebeurde was dat enkel jammer. Ruzie hadden ze toch al. "Je moeder Brat, heeft iets héél gemeens gedaan. Ik ben inderdaad je papa, ik en Brat hadden iets... Alleen.. Brat ging plots met iemand anders," Zogenaamd bedroefd keek hij weg. "die iemand is Ripa, je moet hem nooit vertrouwen, oké?" Voorzichtig sloeg hij zijn pluizige staart om haar heen. "Ik ben nu gelukkig met Zira, en heb een eigen nestje met kittens. Maar ik zal altijd van je blijven houden hoor. Enkel mag je dit niet tegen Brat zeggen, echt niet! Ze verbood me het te zeggen... Ze zal je zeggen dat Ripa je vader is, maar dat is niet zo."

Het poesje ging met een onzekere houding zitten. Niet zeler of ze dit wel zou willen doen. "Luister, ik vertrouw erop dat je het niet doorvertelt, oké?" Sniper knikte langzaam, nogsteeds onzeker. "Je moeder Brat, heeft iets héél gemeens gedaan. Ik ben inderdaad je papa, ik en Brat hadden iets... Alleen.. Brat ging plots met iemand anders," Haar groene ogen werden geoot van verbazing. "die iemand is Ripa, je moet hem nooit vertrouwen, oké?" Nogsteeds gaf het zwarte poesje geen antwoord. Wie zou ze geloven? "Ik ben nu gelukkig met Zira, en heb een eigen nestje met kittens. Maar ik zal altijd van je blijven houden hoor. Enkel mag je dit niet tegen Brat zeggen, echt niet! Ze verbood me het te zeggen... Ze zal je zeggen dat Ripa je vader is, maar dat is niet zo." Sniper glimlachte kort maar algauw verdween haar lach. 'Duws daawr kowmen Owfelia, Muwta, Nywra een Pywre vawndaawn? Zijwn huwn niewt alleewn mijwn neewfjew en nwichtjews maawr oowk mijwn hawlfbroewr ewn hawlfzuwsjes?!' Ze keek omhoog naar de kater. Maar de poes deinsde achteruit. Waarowm verwtel jijw mijw diwt eigenlijwk?' Haar ogen vol met angst. Stel je voor dat die ene Ripa wel echt haar vader was maar dat deze kater iemand anders was. Maar een kat ging toch niet tegen haar liegen, toch? Zij had er toch niks mee te maken?

'Duws daawr kowmen Owfelia, Muwta, Nywra een Pywre vawndaawn? Zijwn huwn niewt alleewn mijwn neewfjew en nwichtjews maawr oowk mijwn hawlfbroewr ewn hawlfzuwsjes?!' Ze keek omhoog met haar fel groene oogjes, al leek er iets van ongeloof door te dringen in haar stem. Jinx knikte als antwoord op haar vraag. De poes deinde daarna echter achteruit, angst in haar ogen. 'Waarowm verwtel jijw mijw diwt eigenlijwk?' Shit, had ze hem door? Hij had verwacht dat een kitten van deze leeftijd alles maar gewoon aan zou nemen, meestal waren kittens namelijk behoorlijk naïef. Bij deze kitten was het echter niet zo geweest, iets wat hem aan de ene kant irriteerde en aan de andere fascineerde. Hij hoopte enkel dat Brat hier geen lucht van zou krijgen, dan kon hij namelijk wel een aantal klauwen in z'n vel verwachten.
"Omdat ik vind dat je het verdient de waarheid te weten," miauwde hij zachtjes maar warm. "Of je het geloofd, is aan jou. Maar zeg nu zelf kleintje, lijk je meer op mij of op Ripa?"

"Omdat ik vind dat je het verdient de waarheid te weten," Sniper knikte langzaam, nogsteeds bang voor de kat. Het was ook niet de eerste keer dat iemand haar wijs maakte haar vader te zijn. 'Of je het geloofd, is aan jou. Maar zeg nu zelf kleintje, lijk je meer op mij of op Ripa?" Het zwarte poesje wees naar de kat voor haar met een onhandige beweging. Algauw viel ze zijwaarts. Maar dat liet haar niet tegenhouden. Nogal langzaam met moeite stond ze op. 'Maawr, wat moewt iwk dawn zewggewn tegewn mwamwa?' Haar smaragdgroene ogen keken hem aan.

Een dun staartje werd naar hem toe gewezen, helaas was de kitten nog niet zo stevig op haar poten, waardoor ze zijwaarts viel. Jinx fronste. "Voorzichtig." Klonk zijn stem snel, hij wilde niet dat de kitten zich bezeerde. Hoewel hij een heel vies spelletje met haar probeerde te spelen, was hij niet van plan haar fysiek pijn te doen, of zichzelf pijn te laten doen. Het bleef wel Hurricane's dochtertje. 'Maawr, wat moewt iwk dawn zewggewn tegewn mwamwa?' Priemend keken haar groene ogen hem aan. "Niets, je zou het geheim houden, toch?" Hij knipperde een aantal keer met zijn ogen. "Natuurlijk is dat aan jou, maar ik zou erg teleurgesteld in je zijn... Bovendien," Er lag een bijna speelse blik in zijn ogen. "je moeder hoeft toch niet alles te weten?"