Offspring [OPEN]

Het was druk geworden in de elite, met name een hoop kits. Eigenlijk vond Yu kittens best leuk, en ze wou de nieuwe generatie bloodcan zien. Met name die van Zira. Een kort grijnsje gleed over haar snoet. Maar alle kits eigenlijk. Ze was nu bij de schuur aangekomen, en glipte soepel naar binnen. Ze liet haar blik rond glijden, en bleef even kijken. Hoe zouden de kleintjes zijn? Een paar zoals Cobra? Een paar zoals Cloud? Een paar zoals zijzelf? De meeste kits hier werden opgevoed met dezelfde bloeddorstige ideeën als hun ouders, maar er zaten altijd een paar zachtere bij. Vooral die waren interessant. Hell, misschien zou er zelfs nog wel een pienter kopje bij zitten! De poes zetten een paar stappen naar binnen, wachtend tot ze een klein balletje vacht tegen kwam dat leuk was.

-Open voor kits 'n mums ^^

Zira liet vermoeid haar kop zakken. Nee, dit was niet waar ze om gevraagd had; misschien indirect wel, maar het was nooit haar bedoeling geweest. Vier mormeltjes lagen naast haar, ze sliepen op het moment wel maar waren kleine duivels. Altijd maar piepen, honger hebben en je wilde niet weten wat voor rotzooi het werd. De vacht van de Commander was niet netjes verzorgd zoals altijd, maar zag er dof en lelijk uit. Toch was dit niet alleen maar slecht. Nee, het was leuk als Jinx haar kwam opzoeken en dan konden ze samen voor de kits zorgen. Dat maakte het allemaal al een stuk minder erg, dat ze tenminste iemand had die bij haar bleef en niet geschrokken wegrende voor de kittens. Toen Zira pootstappen hoorde keek ze op, hopend dat ze Jinx zou aantreffen, maar zag hier - van alle katten die er konden komen - Yu. Een grimas trok over haar gezicht, en ze legde snel haar kop weer neer en deed alsof ze sliep. Helaas zag ze de zwart-witte Young One net haar richting opkijken, maar ze hoopte maar dat die niet gezien had dat ze wakker was.

Nu zag ze Zira, in al haar 'glorie'. Ze leek te slapen, maar of dat waar was... Yu liep met een enorme grijns dichterbij, en zag drie kits liggen. Hoe zouden ze heten? Een kleine Zira was bezig met op haar hoofd te klimmen. De poes grinnikte, avontuurlijk katertje. Ze wou een beetje tegen hem aan praten, tot ze een andere kit zag liggen, zeker een stuk van Zira af. Kit nummer vier. Yu trok vragend met haar oren. De zwart witte kit zou het koud krijgen, zeker met Leaf-fall dat eraan kwam. Ze besloot Zira niet te wekken, anders had ze grotere kans om weggejaagd te worden. In plaats daarvan zakte ze naast de gevlekte kitten. "Hey kleine," Zei ze zacht. Voorzichtig duwde ze haar neus tegen de kit aan. Ze was niet ijskoud, maar te koud voor een kit. Wist Zira dit? Voorzichtig, zodat de kit niet zou schrikken, krulde ze haar staart om de kit heen. Het was niet veel, maar het was wat. "Waarom ligt deze hier?" Haar stem was serieus, ze had geen zin om grapjes over Zira te maken terwijl een van haar kits lag dood te vriezen.

Geïrriteerd wiebelde Zira met haar oortjes toen één van haar kittens bovenop haar probeerde te klimmen. Ze opende voorzichtig haar ogen tot spleetjes, zodat ze kon kijken of Yu haar richting opkeek. Als dat niet zo was, dan zou ze de rebelse kitten die het leuk vond om haar kop aan te vallen eraf kunnen halen, maar ze wilde geen gesprek aangaan met Yu. Helaas was het al te laat en merkte de Young One maar al te goed dat ze wakker was. Met een grauw kwam ze overeind en duwde de kitten - waarvan ze nu zag dat het Pyre was - van haar af. "Niet doen Pyre." beet ze hem toe waarna ze hem een tik op zijn oren gaf met haar poot. Haar rode ogen vielen toen op Ophelia, een kitten die zich nogal afzonderde. Nou, zij had er geen last van. Zolang die kit daar zou blijven zou 't prima zijn voor haar. Echter vond Yu dit niet goed en deze sloeg dan ook beschermend haar staart om de zwart-witte kitten heen. Meteen veerde Zira overeind en sloeg met haar nagels naar de staart van Yu. Niet hard, maar wel bestraffend - een beetje zoals ze het bij haar kittens deed nu. "Blijf van d'r af." gromde ze. "Waarom ligt deze hier?" miauwde de zwart-witte poes echter tegen haar en luchtig haalde de tabby poes haar schouders op. "Weet ik veel, daar kiest ze toch zelf voor?" miauwde ze. Het was niet haar probleem dat Ophelia koppig was.

"Niet doen Pyre." hoorde Yu in de achtergrond. Het gestreepte katertje heette dus Pyre. Ze voelde een stekende pijn toen Zira haar klauwen in haar gevlekte staart zette. Schreeuwen zou niet helpen, dus enkel haar gezicht vertrok een beetje, maar ze bleef sterk zitten. "Weet ik veel, daar kiest ze toch zelf voor?" Haar groene ogen vernauwde zich. Ze was net zo erg als Moonwhite. Misschien werd Yu er daarom zo boos om. Of was het omdat de afgezonderde kit zwart wit was? Vele redenen, maar ze had zin om haar commander de huid vol te schelden. Kalm blijven Yu, uitbarsten zou nu niet helpen. "Ik moet afblijven van een kit die je laat doodvriezen?" Haar toon was sarcastisch. Het kon serieus koud worden s'nachts, als het zo door ging duurde het twee weken voor de kit het loodje zou leggen. Ze ging het dus echt niet toestaan dat Zira haar eigen vlees en bloed liet afsterven. Geen enkele kit verdiende een jeugd zoals die van haar. Zelf Moon had meer moederlijke instincten dan deze poes. Misschien had Zira geen goed voorbeeld gehad qua moeder? Nee, zelfs dan moest ze dat doen. "Een moeder moet voor al haar kits zorgen, niet enkel de sterke." Ze schoof het poesje tegen Zira aan, al realiseerde ze zich dat ze zo de kans had op een klap. De young-one duwde haar naast haar andere siblings. Zo, nu was ze tenminste warm. Ze nam afstand, en ging zitten als een teken dat ze niet van plan was om te gaan. Het verbaasde haar dat er geen zwarte kits bij zaten. Misschien wel goed ook. "Hoe heten ze?" Ze had geen zin om vijandig te doen, als Zira dat wou, kon ze dat doen. Maar zij niet. Haar blik gleed naar Pyre, en ze hoopte dat hij niet meer dan de vacht van zijn moeder had geërfd.

"Ik moet afblijven van een kit die je laat doodvriezen? Een moeder moet voor al haar kits zorgen, niet enkel de sterke." klonk het eigenwijs van Yu en Zira schoot haar een vernietigende blik toe. "Ik laat helemaal niks doodvriezen. Dat ding kruipt zelf van me weg." beet ze de zwart-witte Young One toe en trok haar lip op. Maar daar wilde Yu niks van weten en die schoof Ophelia terug naar haar toe. Als de zwart-witte kitten dan weg zou kruipen kon Yu 't zelf zien. Opeens stond Muta op en die begon richting Yu te lopen, waarbij ze omviel en weer overeind probeerde te komen. Met haar poot hielp Zira de kitten overeind, waarna ze deze weer naar zichzelf toeschoof. Zucht. "Hoe heten ze?" miauwde de Young One toe en ze haalde haar schouders op. "Die zwart-witte is Ophelia, dan is degene die net opstond Muta. Dit is Nyra," miauwde ze, waarbij ze iedere kitten aanwees. Bij de laatste wees ze naar een slapend wit bolletje vacht. "En dit is Pyre." de laatste naam werd vriendelijker gezegd, en met haar poot wees Zira op een exacte replica van zichzelf. Ophelia kroop ondertussen weer weg, en met een veelzeggende blik keek de commander naar de Young One. "Zie je wel, ik doe niks. Ze kiest er zelf voor."

"Ik laat helemaal niks doodvriezen. Dat ding kruipt zelf van me weg." Dat ding? Was er dan geen enkel hoopje moederlijke liefde in die kattin? Yu's aandacht werd getrokken door een tabby die wankel opstond en naar haar toe hobbelde, en viel. Zira stak een poot uit en trok de kit weer naar zich toe. "Die zwart-witte is Ophelia, dan is degene die net opstond Muta. Dit is Nyra," Yu keek naar de kits, een voor een, en haar ogen bleven even hangen bij Ophelia. "En dit is Pyre." De toon verandering maakte haar misselijk. Ja hoor, ze had hem gevonden. Het lievelingetje. Toch was dit anders dan met Cloud. Cloud was lief, en desondanks zorgde Moon nog voor hen. Ze hoopte dat die kit goed zou uitpakken. De young-one zag dat Ophelia weg begon te kruipen. Zira gaf haar een blik die ze haatte. Zo'n 'Zie-je-wel-ik-heb-gelijk-' Blik. "Zie je wel, ik doe niks. Ze kiest er zelf voor." Yu knarsetandde. Er moest iets zijn waardoor die kit niet bij Zira wou zitten. Yu trok Ophelia weer tegen zich aan, en kon het niet helpen om zich nu een beetje verantwoordelijk te voelen. Ze keek Zira weer aan, met een beginnende grijns op haar gezicht. "Misschien is Ophelia heel goed in het onderscheiden van trutten." Sprak ze. Het ging van zelf, ze had de kans, dan greep ze hem. Goed, ze had een wapenstilstand met haar commander, maar had er ook geen problemen mee om er een koude oorlog van te maken.

Oh nee. Die Young One had iets hoor, want die beginnende grijns beloofde niets goeds. Geïrriteerd staarde Zira haar aan, wachtend op het tegenantwoord. "Misschien is Ophelia heel goed in het onderscheiden van trutten." Zira's haren rezen overeind maar gingen vrijwel meteen wel liggen. Oh, ze gingen met woorden spelen? Dat was niet hetgeen waar Zira zich snel in liet verslaan. "Gelukkig ben ik een slimme trut en niet een dom wicht." miauwde ze dus ook meteen terug, waarbij ze duidelijk doelde op het feit dat Yu zojuist nog gezegd had dat het haar schuld was dat Ophelia niet naast haar lag maar dat Yu nu ook even snel toegaf dat het niet haar schuld was.

Voor ze de schuur was binnen gestapt had ze al een paar verkleurde bladeren gezien. Als dit mousebrain niet een manier vind om haar kit warm te houden zouden ze een toekomstige member verliezen. "Gelukkig ben ik een slimme trut en niet een dom wicht." Oh, wat een verschrikkelijke kattin. Hoe Jinx met haar om ging begreep ze voor geen meter. "Het is maar goed dat dit domme wicht niet zwanger is geraakt van een ongewenst nestje terwijl ze een hoge rang heeft." Sprak ze daarna simpel. Zira en zij waren gewijd aan elkaar als het aankwam op stekende opmerkingen, voor je het wist had ze drie paar strepen op haar andere wang om te matchen. Toch vroeg ze zich af waarom Ophelia zo'n sterke afkeer had tegen haar moeder. Yu zweeg, ze had geen zin om te porren of Zira te irriteren, maar wou niet weggaan omdat ze bang was voor de zwart-witte kit.

Er kwam wel erg veel lawaai uit de Barn. Dit baarde hem zorgen, immers was het normaal een rustige plek. Er waren dan wel veel moeder katten de laatste tijd, maar de meesten hadden het te druk met hun kittens om veel herrie te maken.
De zwarte kater stapte naar binnen en zag tot zijn verbazing Yu en Zira. "Het is maar goed dat dit domme wicht niet zwanger is geraakt van een ongewenst nestje terwijl ze een hoge rang heeft."De woorden van Yu kreeg hij nog net mee. Geërgerd trok hij met zijn oor en stapte op de twee poezen af. "Wat een gezelligheid hier."Sprak hij koel, met een sarcastische ondertoon. Hij ging naast Zira zitten en keek Yu strak aan. Eigenlijk mocht hij haar wel, maar Zira had overduidelijk voorrang. "Yu, als je niet zwanger bent, wat doe je dan in deze Barn?"Zijn blik gleed af naar Zira. "Ik geloof niet dat iedereen je aanwezigheid op prijs stelt."

-Jinx is geen moederkat of kitten maar ik kon het niet laten

Geïrriteerd wiebelde Zira met haar oortjes bij de volgende opmerking van Yu. "Het is maar goed dat dit domme wicht niet zwanger is geraakt van een ongewenst nestje terwijl ze een hoge rang heeft." ze ontblootte haar tanden. "Nee, dat komt omdat ik tenminste wel liefde kan vinden en jij niet beter kan krijgen dan domme clankatjes." miauwde ze op een bijtende toon terug. Het laatste daar bedoelde ze niks mee - het moest een belediging zijn. "Wat een gezelligheid hier." klonk het toen vanaf de ingang van de tweede barn en met een ruk keek Zira op. Een kleine glimlach kwam op haar snoet bij het zien van Jinx, en deze werd ietsje groter toen hij naast haar kwam zitten. "Yu, als je niet zwanger bent, wat doe je dan in deze Barn?" het glimlachje veranderde naar een grijns. Burn. "Ik geloof niet dat iedereen je aanwezigheid op prijs stelt." met een geamuseerde twinkeling in haar ogen keek Zira naar haar - tja, wat was hij van haar? Partner? "Hey Jinx." snorde ze zachtjes en drukte haar kopje tegen zijn vacht aan. Ze kon best aardig zijn hoor, alleen niet tegen zulke verwende kittypets zoals Yu.

"Nee, dat komt omdat ik tenminste wel liefde kan vinden en jij niet beter kan krijgen dan domme clankatjes." Beet Zira terug. Een moment was Yu aan de grond genageld. Had Zira? Nee. Onmogelijk. Ze herstelde zich, en rook Jinx geur. Oeps. "Wat een gezelligheid hier." Sprak de zwarte kater, die naast Zira ging zitten. Yu gunde hem een gespeeld gekwetste blik. Verrader. "Yu, als je niet zwanger bent, wat doe je dan in deze Barn? Ik geloof niet dat iedereen je aanwezigheid op prijs stelt." De gevlekte poes wou haar mond open trekken om haar fijn uit te leggen wat ze hier kwam doen, maar op dat moment begon het zwart-witte bolletje luid te piepen. "Ophelia?" Yu fronste en bracht haar kop omlaag om de kit beter te zien. Die andere twee konden in hun eigen sop gaar koken. Had ze had koud? Had ze honger? Ze trok de kitten iets dichter tegen haar aan in geval ze het koud had. Ze was de twee bijna vergeten tot ze ze weet in haar ooghoek zag. "Eigenlijk was ik hier op kraamvisite. Het liep een beetje uit de hand." Ze glimlachte lief, onschuldig. Ze wou niet uit de barn gezet nodig, dan zou Ophelia het weer koud krijgen.

En het zwart witte mormel begon te piepen hoor. Het irriteerde Zira mateloos, al dat gepiep was nog het ergste van die naaktratten die zich kittens noemden. Ooit kwam er een dag dat ze die tongen d'ruit zou trekken en dan konden ze niet meer praten. De vraag was alleen of ze dan nog konden piepen of niet, want zo ja, dan moest ze misschien meteen de keel maar doorsnijden. Oké, nee, dat zou ze niet doen. Zo'n erge moeder was ze ook weer niet (ze had er ook helemaal niet aan gedacht om dat te doen bij de geboorte, hoe kom je erbij). Maar wat haar nog méér irriteerde dan een piepende kitten was Yu die voor de kit begon te zorgen. Waarom was Ophelia zo'n bitch aan het zijn en wilde die niet gewoon bij d'r eigen vlees en bloed zitten? Het was vervelend en onnodig. Het was niet zo dat zij geen warmte kon geven, of wel dan?

Yu leek absoluut niet blij te zijn met zijn aanwezigheid, iets wat hij stiekem bijzonder amusant vond. Was mevrouw op haar teentjes getrapt? Ach ja, dit was zijn 'revenge' voor de eerste keer dat ze elkaar hadden ontmoet.
Zira daarintegen kon zijn aanwezigheid wel waarderen. "Hey Jinx." Snorde ze terwijl ze haar kop tegen zijn zwarte vacht drukte. Even snorde hij zachtjes, ach, wat kon ze toch lief zijn. Hehe.
Plots begon Ophelia te piepen, duidelijk in protest. Jinx wiebelde even geërgerd met zijn oren toen hij het zwart-witte poesje bij Yu zag liggen. "Ophelia?" Vroeg Yu veels te zorgzaam. Jinx keek even naar Zira. Zijn vragende blik zei genoeg, waarom lag Ophelia daar?
Ah, wat deerde het ook. Ophelia wilde er niet bij horen, dan was het haar eigen probleem. Hij had het geprobeerd. "Eigenlijk was ik hier op kraamvisite. Het liep een beetje uit de hand."Miauwde ze lief, bijna onschuldig. Jinx trok haar wenkbrauwen op en keek haar droogjes aan. "Je meent het." Zijns stem droop van sarcasme.