The beautyful sound of falling water

"Ik ken haar." Rainpaw ontspande zich een beetje, maar toen kwamen de vragen; vanwaar kennen zij elkaar? Hoe komt die rogue hier? Waarom gaat ze vriendelijk om met dát? Zoveel vraggen, en enkele werden beantwoord. "Ik weet wat je denkt, maar Roxy is aardig. Ze heeft me beschermd tegen die Bloodclanner van eerder." De rogue, Roxy, blies naar hem, hij blies terug, met een overeind gezette vacht. "Roxy, dit is Rainpaw. Rainpaw, dit is Roxy." Grommend keek hij de vreemdeling aan, die toen ook de tijd nam om even iets te miauwen; "Euhm okey? Hallo, waarom ben jij mijn vriendin aan het bevechten?" Rains nekharen kwamen overeind, zij had geen recht commentaar op hem te geven. "Jou vriendin?!" Spugend bracht hij het laatste woord uit, alvorens te vervolgen. "Nog nooit gehoord van oefengevechten?" Rain gromde even. "Oh, nee. Laat maar, jullie rogues kennen geen training. Het verbaasd me zelfs dat jullie vrienden hebben." Bij de laatste zin keek hij naar Sagepaw, zij was die ene 'vriendin'.

De ontmoeting ging niet zo mooi als ze gehoopt had: beide katten bliezen naar elkaar en de spanningen liepen hoog op. Ze zag Rainpaw's boze blik zich op Roxy focussen, en ondanks haar woorden was Roxy nog steeds vijandig opgesteld naar de grijze kater uit haar Clan. Sage slikte gefrustreerd, wat nu? "Euhm okey? Hallo, waarom ben jij mijn vriendin aan het bevechten?" beet Roxy toen naar Rainpaw, waarop Rainpaw vroeg of ze nog nooit van oefengevechten had gehoord. Hij leek er ook niet al te blij mee dat Roxy zichzelf Sage's vriendin noemde, al zag Sage haar ergens wel zo. De wollige poes had haar tenslotte geholpen zich te verzetten tegen de Bloodclanner, en ze had haar haar eigen prooi gegeven. Sage stond bij haar in het krijt. "Rain, kom op. Ze heeft mijn leven gered. Ze bedoelt het goed," zei Sage op een smekende toon. Ze had eindelijk iemand die ze echt als vriendin beschouwde, en nu werd die afgekat door haar Clangenoot.

Roxy versmalde haar oogjes. Wat maakt hem dat uit als ik amper vrienden heb? Ze mocht de kater niet. "Wees blij dat ik jou clangenoot heb gered of wou je liever dat ze dood was?" Gromde ze tegen de kater. Roxy kreeg het gevoel dat het gevaar over was. Ze ontspande zich een beetje en ging zitten. Roxy bleef de kater in het oog houden.

sry kort postje

"Rain, kom op. Ze heeft mijn leven gered. Ze bedoelt het goed," Zijn blik ging naar de grijze poes en toen weer naar de rogue. "Wees blij dat ik jou clangenoot heb gered of wou je liever dat ze dood was?" Met een nors gezicht dwong hij zichzelf te gaan zitten en zo te antwoorden op de poes, die was gaan zitten, haar vraag; "Noem jij haar dan zo slap?", hij keek 'Roxy' nors en uitdagend aan, "Ze kan best haar mannetje staan hoor," gromde hij, dat zal het beste complimentje zijn dat Sagepaw ooit zou horen, niet dat ze het als een complimentje zou zien.

Dreamflame liep rustig door het territory toen ze ineens een andere geur rook. een Rogue! ze zag twee apprentices staan, met een rogue in hun midden. de rogue was nog jong, maar ze zou hier niet moeten zijn. 'wat doe jij in ons territory?' zei ze ijzig. na de dood, nee na de moord op Mosswing had ze het helemaal gehad met Rogues en Bloodclankatten. 'en van jullie had ik beter verwacht, Sage, Rain, jullie zouden een Rogue moeten melden inplaats van er mee te staan babbelen!' Dreamflame keek de drie katten strak aan, wachtend op antwoorden.

Beide katten gingen zitten, dus Sage volgde hun voorbeeld. De sfeer leek iets gekalmeerd te zijn door haar woorden, maar de tensie was nog steeds duidelijk te merken. De twee bleven maar bekvechten en er leek geen ophouden aan. Roxy zei dat ze Sage had gered, wat eigenlijk wel klopte, en Rainpaw blafte haar toe dat ze Sage zwak noemde. "Die Bloodclanner was twee keer zo oud als ik!" verdedigde de poes zichzelf, nu twee keer zo boos als eerst. Het was duidelijk in haar stem te horen dat haar geduld nu ongeveer op was. Net toen ze nog een aantal dingen naar de twee katten wilde schreeuwen, verstijfde haar hele lichaam. De geur van Dreamflame kwam dichterbij, en daarmee hoorde ze de stem van de rosse poes. "Wat doe jij in ons territory?" klonk de stem op een ijzige toon. Sage draaide zich om naar de poes. "En van jullie had ik beter verwacht, Sage, Rain, jullie zouden een Rogue moeten melden inplaats van er mee te staan babbelen!" ging de poes verder. Sage fronste naar de kattin. "Roxy is mijn vriendin. Ze heeft mijn leven gered, ik ga haar niet verklikken," zei de grijze tabby steevast. Alleen omdat ze een rogue was, keek iedereen op Roxy neer. Zij kon er niets aan doen dat ze niet in een Clan geboren was.

Roxy wou zo graag de kater een paar meppen geven. Natuurlijk kon Sagepaw de bloodclanner niet aan. Hij was ook vele sterker. Roxy verstijfde naast Sagepaw. Er kwam nog een riverclanpoes aan. Roxy verstopte zich naast Sagepaw. Van clankatten had ze meer bang dan van bloodclanners. Roxy werd al wat kalmer wanneer Sagepaw miauwde dat ze haar niet wou verklikken. "Ik zal wel weggaan."miauwde ze voorzichtig naar de katten. "Tot ooit nog eens." miauwde Roxy fluisterend naar Sagepaw. Roxy draaide zich om.

"Die Bloodclanner was twee keer zo oud als ik!" Hij gromde, dat kon dan maar, maar de hulp van een rogue aannemen was wel heel laag gezonken. Plots klonk er een stem: "Wat doe jij in ons territory?" Een rosse poes verscheen in beeld, Rain grijnsde, tenminste iemand die achter hem stond. 'En van jullie had ik beter verwacht, Sage, Rain, jullie zouden een Rogue moeten melden in plaats van er mee te staan babbelen!' Zijn grijns verdween en hij keek nors naar de warrior. Toen hij wou antwoorden was Sage hem al voor; "Roxy is mijn vriendin. Ze heeft mijn leven gered, ik ga haar niet verklikken." Hij gromde, hij wou niet naar zijn voeten krijgen voor wat Sagepaw had gedaan. "Rogues zijn geen vrienden van Clankatten," bromde hij tegen de grijze tabby, en toen tegen Dreamflame: "Had ik haar maar kunnen melden," met een schuldige blik op Sage werpend. "Ik zal wel weggaan." Dat duurde lang, "Goed idee," mompelde hij heel zachtjes. "Tot ooit nog eens." Rain keek fronsend naar de rogue, die zich omdraaide, ach, wat kon het hem schelen dat ze zich slecht voelde. Hij grijnsde, "Dat is dan al één rogue minder in ons territorium."

Dream knikte. 'je hoeft niet weg te gaan Roxy, het was dapper van je om onze jonge Sage te helpen. het is alleen tegen onze regels dat je op ons territorium bent. als jullie allebei aan de andere kant van de grens staan, zou het kunnen.' "Dat is dan al één rogue minder in ons territorium." gealarmeerd keek Dream hem aan. 'wat bedoel je Rainpaw? heb je meer Rogues gezien?' wachtend op antwoord richtte de oranje poes zich weer op de jonge Rogue, die blijkbaar Roxy heette. 'Roxy, ik zal niemand vertellen dat je hier bent geweest, maar je zult voorzichtig moeten zijn als je Savagepaw weer opzoekt. andere Clankatten zullen niet zo genadig zijn.' ze dacht terug aan Moss, en hoezeer ze elke niet-Clankat haatte, misschien had ze het fout. 'jullie kunnen nu dag zeggen een keer per Maan afspreken zou moeten kunnen, zolang jullie elk aan jullie eigen kant van de grens blijven.' Dream hoopte dat ze het goed afhandelde zo. Butter zal boos worden als ze er achter komt, maar deze Rogue is te jong om iets ergs te doen

Roxy verstopte zich haast achter Sage toen Dreamflame bij hen kwam staan. Sage legde haar staart beschermend langs de jongere kattin. Ze vroeg zich af waar haar loyaliteit lag: bij haar vriendin, de rogue, of haar Clan, met deze rode kattin waar ze amper een woord mee gewisseld had. "Rogues zijn geen vrienden van Clankatten," bromde Rainpaw. Sage keek naar de kater, en als blikken konden doden, had Rainpaw ter plekke het loodje gelegd. "Hoe kan jij dat nou weten? Jij hebt niet eens vrienden," snauwde de poes naar de grijze kater. Hersenloos beest. Sage legde haar oren teleurgesteld in haar nek toen Roxy aangaf dat ze wel weg zou gaan en keek vervolgens weer boos naar Rainpaw toen hij zei dat dat een goed idee was. Ze was behoorlijk verbaasd toen Dreamflame zei dat Roxy niet weg hoefde te gaan. Eindelijk iemand die inzag dat Roxy haar geholpen had! Sage glimlachte blij toen Dreamflame zei dat ze niet naar Butterstar zou stappen. "Bedankt, Dreamflame!" zei de grijze tabby dankbaar tegen haar meerdere. Ze zou Roxy kunnen blijven zien, al was het maar aan de andere kant van de grens! Ze zouden altijd nog naar Fourtrees kunnen gaan, of het gebied dat eens van SkyClan was.

"Bedankt, Dreamflame!" hoorde ze de jonge poes zeggen. 'juich niet te vroeg Sage, als Butterstar er achter komt hebben we allebei een probleem.' zei ze met een glimp van humor in haar stem. 'je zult niet van ons territorium afgaan, en Roxy zal niet bij ons er op komen. zorg er wel voor dat niemand haar ruikt als je het kamp inkomt, want zodra dat gebeurd zullen ze alles ontrafelen, en heb je een probleem.' ze glimlachte moederlijk, nadat Mosswing was vermoord had ze zich steeds meer moeder gevoeld voor alle katten jonger dan zei. 'je zult uiteindelijk moeten kiezen waar je loyaliteiten liggen Sage, bij de Clan, of bij Roxy. en het maakt niet uit wat je kiest, zolang je keuze uit je hart komt.' Dreamflame draaide zich een paar keer om en maakte het zich gemakkelijk op de grond, benieuwd naar wat de jonge katten zouden doen met de waarschuwingen die ze hen had gegeven.

Roxy hield haar in bedwang wat de kater allemaal miauwde. Het kon haar toch niet meer schelen. De rosse kattin was vriendelijk. Het leek wel of ze het goed vond dat Sagepaw een rogue's vriend had. Roxy boog respectvol haar hoofd naar de katten. "Dank u wel. Ik zal de grens niet meer oversteken." Beloofde Roxy. Ze draaide zich terug om en rende terug naar haar huis. Het laatste wat de rosse kattin miauwde kon ze niet meer horen. Het was ook naar Sage gericht. Haar vriendin.

{Ik ben eruit XD

"Hoe kan jij dat nou weten? Jij hebt niet eens vrienden," reageerde Sage op Rains snauw tegen Roxy. Woest en tegelijk verbaasd draaide hij zich om naar haar, zijn ogen priemend in die van Sage, de pijn verborgen houdend. Toen miauwde Dreamflame nog wat tegen de grijze poes, hij vroeg zich af hoe zij dit allemaal kon goedkeuren, dit was niet juist, een rogue op het territorium, en iedereen vond het doodnormaal. 'Ja,' dacht hij, 'laten we allemaal ons rogue vriendje uitnodigen op ons territorium, en waarom ook niet eens die rot Bloodclanners?!' Hij hoorde de rogue nog bedankt zeggen en toen verdween ze in de bosjes, zelf draaide hij zich ook om, hij had geen zin om nog met Sagepaw te praten, wat zij had gezegd was te gemeen, natuurlijk had hij wel vrienden! Woest en razendsnel stormde Rain de bosjes in, dwars door struiken of rakelings langs de kleine bomen, zonder nog maar 'dag' te zeggen tegen één van de overgebleven poezen.

-Rain topic uit

Dreamflame had gelijk, ze zouden allebei een groot probleem hebben, mocht Butterstar te horen krijgen dat ze een rogue op hun gebied tolereerden. Daarom was het ook wel fijn als iedereen zich hier stil zou houden, inclusief Rainpaw. Ze was wel vrij zeker dat ze ieder greintje vriendschap van Rainpaw kwijt was, vooral na die nare opmerking die ze zojuist had gemaakt. Ze moest nu goed in de gaten houden wanneer en waar ze Roxy zag, en hoe haar vacht rook nadat ze elkaar gezien hadden. Sage fronste even toen Dreamflame zei dat ze niet meer van het territorium af mocht, dat maakte ze zelf wel even uit. Sage knikte glimlachend naar Roxy, die snel het gebied verliet en naar huis ging. Ze wist wel zeker dat ze elkaar weer eens zouden zien. Ook de grijze kater rende er vandoor, waardoor ze alleen overbleef met Dreamflame. "Je zult uiteindelijk moeten kiezen waar je loyaliteiten liggen Sage, bij de Clan, of bij Roxy. en het maakt niet uit wat je kiest, zolang je keuze uit je hart komt ," zei de poes toen. Iets om over na te denken. Sage zuchtte even en knikte. "Ik zal erover nadenken," mompelde ze afwezig, voor ze zich ook naar het kamp begaf. Ze had voor nu even genoeg aan haar hoofd.

[Topic uit]

Onderwerp: Re: The beautyful sound of falling water