Survivors

Onderwerp: Survivors vr 25 sep 2015 - 11:54

Ze zat op de bank, haar staart netjes rond haar poten. Ze staarde naar dat rare scherm, waarop het leek dat er meerdere dieren waren maar die nooit verder dan dat scherm kwamen. Ze vond het altijd maar een raar ding en daarom kon ze er altijd heel bedenkelijk naar staren. De vrouwelijke twoleg zat naast haar met de baby op haar schoot, die melk dronk. Ze kon het ruiken en ze probeerde het te negeren. Melk van twolegs rook echt zo anders dan dat van katten, naar zuur en ijzer. Het leek haar echt heel smerig en ze begreep niet hoe die kleine twoleg dat kon drinken. Toen ze er zat van was sprong ze van de bank af. De twoleg keek even op, maar bleef vervolgens wel zitten. Er was iets vreemds aan de baby, er klopte iets niet. Dat had Skinny Dream al meteen doorgehad. Baby’s huilden dat hoorde zo, maar niet zo veel als deze. Ze rook de angst en de pijn aan de baby, er zat iets niet goed. Daarom probeerde ze haar nog meer te mijden dan alle andere twolegs. Ze vertrouwde het niet. Ze trippelde de gang op en glipte door haar kattenluik.
Ze ging op de schutting van haar tuin zitten. Even gleed de blik in haar ogen over haar omgeving, maar er was niets geks te zien. Dus stond ze weer op en sprong aan de andere kant van de schutting er weer af. Haar nagels maakten een zacht krassend geluid over de stenen. Ze liep kalm verder zonder zich iets aan te trekken aan de verschillende geluiden om haar heen, ze was wel wat gewend.

[First Candle]

Onderwerp: Re: Survivors vr 25 sep 2015 - 13:14

Candle liep door de buurt. Ze rook geuren, bekende en onbekende geuren. Ze liep speels over de stoep en sprong op een muurtje, balanceerde erover en sprong er vanaf. Het belletje van haar halsband rinkelde vrolijk. Ze glimlachte. Ze zag katten in hun tuinen liggen, maar geen leek aardig genoeg. Ze waren allemaal nors.

Onderwerp: Re: Survivors ma 28 sep 2015 - 13:20

Haar aandacht werd echter wel getrokken toen ze een belletje hoorde, een kattenbelletje wel te verstaan. Zijzelf had een hekel aan halsbanden, ze had er daarom ook nooit een om. Ze vond altijd wel een manier om van het ding af te komen en de twolegs die ze nou had leken het niet eens te proberen, misschien was haar moeder ook wel zo geweest. Ze leek ontzettend op haar moeder al wist ze dat zelf niet, ze had haar moeder daar veel te kort voor gekend. Een paar dagen, een paar dagen waarin ze al heel snel had geleerd dat de wereld niet eerlijk was. Ze draaide zich om om te kunnen zien wie haar kant op kwam. De kat rook naar twolegs, een kittypet dus. Wat ook wel te horen was aan het belletje. Toen verscheen de jonge poes in haar blikveld. Het was overduidelijk dat het nog een kitten was. Heel fijn, schoot er door haar kop. Maar ze dwong zichzelf aardig te zijn. Ze ging zitten en keek kalm naar de jonge kittypet. “Hallo jonkie.” Haar stem klonk eentonig en neutraal terwijl ze de andere poes in haar opnam.

Onderwerp: Re: Survivors