Do I know you from somewhere? | Semnil

Met gespleten ogen bekeek ze het kamp, het was erg rustig vandaag geweest. Je zag alleen katten in en uit het kamp lopen en af en toe een klein gesprekje met een paar bekende katten, ze had zich even in de schaduw neer gelegd toen de zon haar te warm werd. Ze zuchtte diep en legde haar kop op haar poten, haar dikke opgezwollen buik zat behoorlijke in de weg. Zodat ze constant heen en weer wiebelde, waarom had ze bij Deathbite geslapen? Waarom hield ze van hem? Haar naam was niks voor niks BrokenFeeling geworden.. Een beetje chagerijnig tikte ze met haar staart toen een onbekende geur haar neus in stroomde, het was een Bloodclanner wat best logisch was maar ze had ze kat nog nooit eerder gezien. Met een schuine kop keek ze hoe de kat naar haar toe trippelde, wat moest ze doen? Gewoon gedag zegen? Nee, dat doet die andere maar. Ze had totaal geen zin om als eerste te praten.

-First Semnil

Semnil zag Brokenfeeling, ze keek de poes aan. Ze had wat over haar gehoord. Waarschuwingen maar ook dat als ze verhalen wou dat ze naar haar moest. Ze wist het niet. Dus liep op haar af. Maar toen ze startte met lopen wist ze niet wat ze moest zeggen. Ze had eigenlijk ook geen zin om te praten. Dus ging ze met haar poten naast de poes zitten. Wachtend op elkaar om wat te zeggen. Ze dacht na over wat ze moest doen. Ze dacht na over voor het Asiel. Wat was ze toen? Waar leefde ze? Er was een nerveuze stilte tussen te twee poesen.

Met een vragend gezicht keek ze de wit grijze tabby poes aan, ze kwam op haar doodgemak op haar aflopen en dan voor haar gaan zitten zonder een woord te spreken? Was dit nieuw in de bloodclan? Ze schudde haar kop en zuchtte, "Wat kom je doen als ik vragen mag?" mauwde ze zonder enkele emotie in haar stem. En sloeg beschermend haar staart om haar dikke buik heen, ook al was ze zwanger ze kon nog steeds vechten. Maar misschien had deze poes geen kwaadaardige gedrag op haar gericht, ze wachtte ze netjes op antwoord.

"Wat kom je doen als ik vragen mag." vroeg Brokenfeeling. Semnil keek de poes aan. Ze zei nog niks. Nadekend. "Uitrusten." zei ze langzaam nadenkend en overwegend of ze nu een fout gemaakt had. Semnil keek weg. Ze wist dat ze nu al, bij dit begin van dit gesprek dat dit gesprek geen goed einde zou hebben. Niet dat het haar echt uit maakte. Dan zou ze vannacht weggaan uit de clan. Rogue worden of kijken of ze een andere clan kon- dat idee was belachelijk. Belachelijk. Ze zou Rogue worden.

"uitrusten" sprak ze uiteindelijk, ze knikte langzaam. "Hier is nog wel een plekje hoor" mauwde ze koeltjes, en schoof een stukje op zodat er een plek kwam voor de poes. Met haar staart tikte ze op de grond als teken dat ze het echt meende dat ze naast haar kon rusten, "Zeg mag ik je naam weten?" mauwde ze, en keek naar de poes. Ze had al lang gemerkt dat ze geen kwaad in de zin had, dus waarom zou ze dan gemeen doen?

"zeg mag ik je naam weten?" Zei BrokenFeeling. Voor een keer voelde Semnil geaccepteerd. "Semnil." miauwde ze, vriendelijk voor een keer. Ze verschoof een beetje met haar poot. Die nog omwikkelt zat met spinrag, wat licht rood was. Maar het was niet aan vervanging toe. En het was niet ontstoken. Dat voelde ze. "Jij bent BrokenFeelings toch?" de vraag was onschuldig. Hoopte ze.

"Semnil" ze knikte, maar voor ze haar naam kon zegen vroeg de poes iets. "jij bent BrokenFeeling toch?" ze hief haar kop en beetje op en sloeg haar staart netjes om haar middel, "Ik wist niet ik zo populair was in de clan" grapte ze, "Dat klopt ik ben Brokenfeeling" vervolgde ze, maar haar blik gleed naar haar poot die was ingewikkeld met spinrag. "Hoe is dat gebeurd?" vroeg ze nieuwsgierig, en snuffelde voorzichtig aan haar poot. Het voelde warm aan, misschien was het ontstoken.

"Hoe is dat gebeurd?" vroeg BrokenFeeling nieuwschierig. Semnil zuchtte eventjes maar wou geen onvriendelijke zweer creëren. "Ik denk dat je dat niet wilt weten." zei Semnil vriendlijk. Ze keek eventjes naar haar poot. Ze dacht eraan hoe Claw zijn klauwen in haar poot zette. En ze dook lichtelijk in elkaar van de herrindering aan de pijn.

"ik de k dat je dat niet wilt weten" ze hield haar kop schuin, "dat wil ik wel" mauwde ze, ze wou gewoon weten was er was gebeurd. Ze hees zich iets omhoog zodat ze Semnil beter in haar ogen kon kijken, "vertel maar, ik ben een goeie luisteraar" grapte ze, en krulde haar staart om haar poten heen.

"vertel maar, ik ben een goeie luisteraar," zei ze. Semnil twijfelde erg. Ze had er geen zin in, als Claw het zou horen dan zou haar kop de kortste keren over het kamp rollen. "Als ik het vertel, wil ik dat je het niemand verteld, ik heb er geen zin in dat mijn kop over het kamp rolt." zei ze terwijl ze voor zichzelf alles op een rijtje zette.

"Als ik het vertel, wil ik dat je het niemand verteld, ik heb er geen zin in dat mijn kop over het kamp rolt." ze knikte, en hees haar poot omhoog en deed een beweging met haar poot bij haar snuit. Ze zal niks vertellen, als ze iets beloofd deed ze het ook. "Vertrouw me maar" mauwde ze met een kleine lach, en wachtte netjes op haar verhaal.

"Ik verdiende het waarschijnlijk wel," Miauwde ze zachtjes. "Het was Claw" mompelde ze. "Ik luisterde zijn gesprek met Howl af, en- dat had ik gewoon niet moeten doen." mompelde ze zachtjes. Hopend dat alleen Broken het zou horen.

"Ik verdiende het warschijnlijk wel" ze spitsde haar oren en luisterde aandachtig veder, "Het was Claw, ik luisterde zijn gesprek met howl af, en- dat had ik gewoon niet moeten doen" ze knikte langzaam, het was inderdaad niet handig om iemands gesprekken af te luisteren. En dan helemaal
niet van de leider, ze likte haar borst nadenkend voor ze haar blik weer op Semnil liet rusten. "Dat was inderdaad niet slim, maar wees blij dat het alleen je poot was Semnil. Ik had van andere katten ergere dingen gehoord" sprak ze koeltjes, gelukkig had zij zelf geen probleem met Claw. Ze kon gewoon met hem spreken, en dat deed har eigenlijk best goed. "Was dat je enige straf?" vroeg ze nieuwschierig, een kleine wond op haar poot was niks voor haar, maar blijkbaar zat ze er erg mee. Niet zo hard als een echte member, misschien zou ze op een dag weer een Young one gemaakt worden.

"Nee,"fluisterde Semnil. "Ik wordt weer Young One gemaakt." zei ze zachtjes. Ze snoof met haar neus. "Also, ik droomde over mijn familie, Ik vertel bijna nooit wat over mijn familie, maar Broken, kan ik je vertrouwen?" zei Semnil. Ze moest haar kunnen vertrouwen.

"Nee, ik word weer Young One gemaakt" ze knikte, dat had ze al zien aankomen. Het was een nare straf maar je moest je aan de regels houden, "Zo erg is het niet Semnil, dan kunnen we samen trainen" grapte ze, ja zij was ook een Young one maar ze had zelf besloten om eerst te trainen in plaats van meteen een Member te worden. Also, ik droomde over mijn familie, Ik vertel bijna nooit wat over mijn familie, maar Broken, kan ik je vertrouwen?" ze schuifde wat dichter naar haar toe, "Natuurlijk kan je me vertrouwen Semnil" mauwde ze vriendelijk, ze zag wel hoe moeilijk de poes het had. En tja.. Sinds ze partners wat met Death werd ze alleen maar een softie..

"Broken, ik droomde over mijn familie voor het Asiel, ik was 4 manen, kleine kitten," zei ze "Maar voor de Bloodclan zat ik bij de ShadowClan blijkbaar." zei Semnil. "Iemand vroeg waar ik naartoe ging, toen zei ik niks: Bleaktail, dat was m'n broer." ze keek Broken aan. "Ik zat hiervoor bij de ShadowClan,"

Ze knipperde met haar ogen, Shadowclan? Was Semnil voor dat ze hier kwam ook een clankat? "Bleaktail.. mauwde nadenkend, "Die ken ik" mauwde ze na een tijdje, ze had hem eens ontmoet bij de Rogue terratorium. "Je bent niet de engiste Semnil, ik was vroeger.. Een Riverclan kat" zuchte ze, bah wat had ze een hekel aan die clan.

"Je bent niet de engiste Semnil, ik was vroeger.. Een Riverclan kat" zei BrokenFeeling, met afschuw. "Ik ruik je afschuw." zei Semnil. "Kende je BleakTail? Hoe lang zit je eigenlijk al bij de BloodClan?" vroeg Semnil in een zin. "Te veel vragen, sorry, Hoe lang zit je al bij de BloodClan?"

"ik denk nu ongeveer 1 moon" Benatwoorde ze haar vraag, "En jij?" natuurlijk wou zij ook even weten hoelang ze hier zat. En met een nieuwschierige blik staarde ze de wit geijze gespreepte poes aan, ze was slank maar wel gespierd. Maar niet zo groot en grof gebouwd al haar, ze likte haar piot en haalde die een paar keer over haar oor heen.

"En jij nu?" vroeg ze. Semnil keek weg. "Ik heb nogal een ingewikkeld verleden na de Riverclan," zei Semnil. Ze dacht na over het Asiel en de tweebenen. "Ik was 3 manen toen ik in een Asiel kwam, waar ik, dankzij mijn leeftijd snel weer uit was, Ik ben toen poesiepoes geweest, en toen ik 8manen was kwam ik hierheen, omdat ik weggelopen was van mijn tweebenen," Semnil keek Broken niet aan. Ze wist dat ook BloodClan kittykats haatte, en andere clans, ze was volledig ShadowClan

(ik heb net een fout gemaakt, Ooh ik ben zo stom, het moet ShadowClan zijn ipv RiverClan, al past dit de story line niet aan)

Onderwerp: Re: Do I know you from somewhere? | Semnil