The sunningrocks belong to us!

_{Om weer wat nuttigs te doen, hadden de elders haar verteld maar eens een kijkje te nemen bij de Sunningrocks. Ze verdachten de ThunderClan altijd op het stelen van de Sunningrocks wist Ghostpaw, maar ze besloot maar gehoorzaam te zijn en het gebied te checken. Misschien kon ze op de terugweg nog wel even wat proberen te vangen. Ze verwachtte toch geen ThunderClanners op het RiverClan gebied, waarom zouden ze? De RiverClan had het nu toch officieel gewonnen? Nee, Ghostpaw vertrouwde op de andere clan, ze moesten met hun poten gewoon van het RiverClan gebied blijven! Met grote stappen trippelde de RiverClan apprentice richting de stenen. Haar blik gleed over het water, om vervolgens naar de overkant te gaan. Ze moest echt stoppen met elke keer blijven staren naar het water, het ging haar niet opvreten of zo. Ghostpaw zette enkele stappen dichter naar de oever, maar bleef op veilige afstand. Haar neus ving een verse ThunderClan geur op. Meteen zette ze alle zintuigen op scherp. "Wie is daar?" siste de grote poes. Haar ijsblauwe ogen bleven gericht op de overkant. Was daar een ThunderClanner?

- Dazzlepaw only!}

Een glimlach ontstond op de lippen van Dazzlepaw toen hij terug dacht aan de confrontatie met Riverclan toen hij met Firepaw en nog iemand was geweest. Het was best spannend geweest en sinds dien had hij ook een duidelijke mening over Riverclan. Riverclan was een rot clan, een clan vol dieven, dieven van de Sunningrocks. Toch wou hij een kijkje nemen, ondanks dat dat gebied niet meer behoorde tot Thunderclan territorium, dus ging Dazzlepaw er op af. De knappe rode kater versnelde zijn pas er naar toe. Toen hij in de buurt kwam, maar nog wel op Thunderclan territorium was, hoorde hij een stem. "Wie is daar?" vroeg een poezenstem. "Dazzlepaw, één van de vroegere eigenaren van dit gebied, dief," miauwde hij, terwijl hij naar voren kwam, maar nog wel netjes op eigen gebied bleef. Al was hij van mening dat Sunningrocks eigen gebied was.

_{Het had niet lang geduurd of de ThunderClan kater was zichtbaar geworden. Hij stelde zichzelf voor als Dazzlepaw, gevolgd door een niet zo vriendelijke opmerking. Hij noemde de RiverClan dieven. Irritatie borrelde algauw op in de poes, welke hem strak in de gaten hield. Dieven? Hoe durfde hij. Maar Ghostpaw bleef vrij kalm aan de buitenkant. "Dieven? Nee hoor, beste Drizzlepaw, hij hebben het gebied eerlijk terug gewonnen," respondeerde ze kalmpjes op hem. Ook zij kwam enkele stappen naar voren, al bleef ze op veilige afstand van de rivier. "Het is nu van ons, dus laat het me maar nooit merken dat je ook maar één voet op ons gebied zet of je zal hoogstpersoonlijk zwemles krijgen," waarschuwde ze hem vrijwel meteen, op een vrij snauwende toon. Haar oren verdwenen vijandig in haar nek. Hopelijk luisterde hij naar haar dreigementen. Ze zag het niet zitten om hem écht zwemles te gaan geven.}

Onderwerp: Re: The sunningrocks belong to us!