Shadowclan idiot

Blegh, het was weer eens zo warm dat het leek alsof zijn poten elk moment aan de grond vast konden smelten. Met een zucht kwam hij het kamp weer binnen en keek tevreden naar boven, aangezien de zon al redelijk ver was gezakt en de wolken van wit naar een donkere paarse gloed waren veranderd. Dat zou betekenen dat de temperatuur straks ook wat meer zou zakken en hij niet bang hoefde te zijn dat hij straks vastgelijmd zat aan de grond.
Met een muisje bij zijn staart zocht hij een mooi plekje op in de schaduw en hongerig viel hij zijn maaltijd aan. Oh wat had het lang geduurd voordat hij kon genieten van dit hapje, de dag leek echt aan geen einde te komen.

tag -- Roughpaw eerst

Roughpaw wierp een korte blik op de nursery, een blik vol afgunst, maar ze was klaar met het verschonen van de nesten. Ze had die kitten eens goed verteld wie haar moeder was, maar of het geholpen had? Nee, ze voelde zich alleen maar kwader. Met een boze blik liep ze rechts langs de prooistapel en op dat moment zag ze haar vader. Haar poten pofte op de grond terwijl ze naar hem toe liep. "Pap, je had gelijk," miauwde ze meteen, haar staart licht heen en weer zwaaiend. Die ruzie tussen haar en haar moeder was nog maar enkele dagen geleden.

"Pap, je had gelijk," Klonk een bekende stem en een beetje verward keek hij Roughpaw met zijn blauwe kijkers aan. "Oh," Hm, hij had geen idee waar ze het over zou kunnen hebben, maar blijkbaar had hij ooit iets gezegd waar ze het niet mee eens was geweest. Nu blijkbaar wel. "ik vraag me af wanneer Innerghost zal inzien dat ik de beste warrior ben van deze clan." Glimlachte hij maar om van deze situatie een niet al te ernstige te maken.
De kater tikte met zijn grijze staart op de grond naast om, om aan te duiden dat ze natuurlijk naast hem mocht gaan zitten, mits ze dat wilde. "Wat is er aan de hand?" Oh Starclan, wat klonk ze nu volwassen. Het leek wel gisteren dat ze nog dat ondeugende kleine katje was geweest dat met gesloten ogen nog uit de nursery was gekropen en weigerde om terug te keren. Dat koppige had ze nog steeds.

Roughpaw wist niet goed wat ze moest, maar ze wou bij haar vader zijn en graag haar hart over haar moeder bij hem luchten. Die keer dat ze weggelopen was, had hij toch gelijk gehad. "Oh," zei Ashdrizzle toen. "Ik vraag me af wanneer Innerghost zal inzien dat ik de beste warrior ben van deze clan." Roughpaw vernauwde haar blik. "Daar had ik het niet over," miauwde ze. Normaal zou ze er anders op in zijn gegaan. "Wat is er aan de hand?" Vroeg haar vader toen. "Weet je nog? Toen ik weggelopen was? En jij al die dingen over mam zei? Je had gelijk en had je er maar iets meer druk op gezet, dan had ik nu wél een moeder gehad die ook daadwerkelijk moeder is," grauwde ze. "En niet één of andere ... die met alle katers gaat en nu een onverklaarbaar nestje heeft," vervolgde ze.

De situatie die zich had voorgedaan voor Roughpaw bleek wel wat ernstiger te zijn dan hij had verwacht, want haar gevoel voor humor was geheel verdwenen. Dat was wel af te lezen uit haar reactie. "Daar had ik het niet over," Oh jeetje, iemand had haar dan wel een hele nare streek geleverd, want zelfs Smokebreath zou daar nog een iet wat verveelde brom aan gegeven hebben.
Ze bleef echter stijfjes op haar plek staan en Ashdrizzle hief zijn wenkbrauwen vragend op. "Weet je nog? Toen ik weggelopen was? En jij al die dingen over mam zei? Je had gelijk en had je er maar iets meer druk op gezet, dan had ik nu wél een moeder gehad die ook daadwerkelijk moeder is," Een moment waar hij liever niet aan terugdacht, maar goed, Roughpaw zat er blijkbaar over in dat Fawnstep nu een nestje had, van een vader waarvan de identiteit onbekend was. "Hey, kop op," Miauwde hij zachtjes, rustig blijvende. "er was geen enkele kans dat je moeder en ik het zouden bijleggen en we bij elkaar zouden komen, ja? Als Fawnstep blijkbaar gelukkig is geweest met iemand anders, dan is ze dat geweest, toch? Misschien wilt ze de vader nog niet bekend maken, omdat ze bang is voor katten die haar keuze niet zullen waarderen."
"Het blijven je halfzusjes en familie is het belangrijkste wat er bestaat." Hij kwam overeind en drukte zijn snuit kort tegen haar wang. "Daarom ben ik ook zielsgelukkig met jullie. Ook al was Everstar jullie moeder, ik zou nog steeds trots op jullie zijn."

Overduidelijk had Ashdrizzle deze reactie niet verwacht, maar het moest er uit en dat was het nu. "Hey, kop op," begon Ashdrizzle. "Er was geen enkele kans dat je moeder en ik het zouden bijleggen en we bij elkaar zouden komen, ja? Als Fawnstep blijkbaar gelukkig is geweest met iemand anders, dan is ze dat geweest, toch? Misschien wilt ze de vader nog niet bekend maken, omdat ze bang is voor katten die haar keuze niet zullen waarderen." Roughpaw rolde met haar ogen. "Ja vast, je weet donders goed hoe naïef Fawnstep is," ze noemde haar ogen gewoon bij haar naam, dat was niet gebruikelijk. "Verliefd op jou, verliefd op Thrushdive, verliefd op die, verliefd op dat, ga maar door," miauwde ze vol afgunst. "Daarnaast is ze nog zwakker dan een Windclan mormel."
"Het blijven je halfzusjes en familie is het belangrijkste wat er bestaat," Zei Ashdrizzle, vol ongeloof zwaaide ze met haar staart. Hoe kon hij dat zeggen? "Daarom ben ik ook zielsgelukkig met jullie. Ook al was Everstar jullie moeder, ik zou nog steeds trots op jullie zijn." En ook deze woorden geloofde ze niet. "Zíj zijn geen familie!" Spuugde ze, waarna ze steviger ging staan. Nog één verkeerde zet en ze zou weglopen.

"Ja vast, je weet donders goed hoe naïef Fawnstep is," Rustig haalde hij zijn schouders op. Alsof het poesje vlak voor zijn neus nooit in haar leven zo'n kant had gehad. Maar goed, ze was nu boos en als hij had geleerd in zijn leven, moest je nooit een boze poes nog bozer maken. "Verliefd op jou, verliefd op Thrushdive, verliefd op die, verliefd op dat, ga maar door," Ach, haar hartje klopte gewoon sneller bij katten die haar aardig behandelden, misschien lag het aan haar jeugd. "Daarnaast is ze nog zwakker dan een Windclan mormel." Bij deze woorden moest hij even grinniken. Die woorden zou ze onthouden voor als Roughpaw groter was.
Zijn volgende woorden vielen echter niet goed. "Zíj zijn geen familie!" Nou, goed dan. Voor hem gold dat, maar voor haar? Pretty sure dat Fawnstep wel haar moeder was. "Dan niet, maar ik denk dat je toch wel de nursery in zal moeten." Zei hij luchtig. "Tante Icicleshard is namelijk zwanger, maar niets doorvertellen, oké?" Fluisterde hij vervolgens.

Roughpaw werd gek van de reacties van haar vader. Hij gaf niet de reacties die ze wenste. Hij gaf alles behalve die reacties. Hij reageerde nuchter en niet zoals ze had gewild. Toch ging Roughpaw door met haar gal uit blazen over haar moeder. Uiteindelijk zei ze dat de kittens niet haar familie was. "Dan niet, maar ik denk dat je toch wel de nursery in zal moeten." Met vernauwde ogen keek ze naar haar vader. "Tante Icicleshard is namelijk zwanger, maar niets doorvertellen, oké?" Ze draaide met één van haar oren. "Dát kan me nu niks schelen," snauwde ze. Roughpaw voelde zich alles behalve opgelucht. Ze zwaaide met haar staart en liep weg van haar vader. Ze was d'r klaar mee.